FanFic.nl

I can't live if living is without you.

12.

Tijdsprong, nu is het de dag van het concert.

"Omk! IK GA VANDAAG NAAR TOKIO HOTEL!" gil ik als ik met Astrid, Laura, Carina en Angela door de stad loop. "Kom, we gaan ijs eten, ik trakteer." zeg ik. Ik kijk in de ramen en zie mijn weerspiegeling. Oehw, seksieheid. Zonnebrilheid. Als we even later op het terrasje zitten met iedereen een ijsje in hun handen staar ik voor me uit te staren. "Wat is er?" vraagt Angela bezorgt terwijl ze een hand op mijn schouder legt. "Ik zit aan vanavond te denken." beantwoordt ik haar vraag. "Komt Tokio Hotel vanavond?" vraagt ze. "Ja!" zeg ik glimmend. "Oehw, dan kom je vanavond dus niet langs?" vraagt ze beteuterd. Tjah, de laatste tijd ben ik vaker bij haar dan bij wie dan ook. Maar dit concert ga ik even niet af zeggen! "Hmm, dat ijsje was lekker. Hoe laat is het?" vraagt Carina ineens. "Vijf uur, hoezo?" antwoord Angela, die eerst op haar horloge had gekeken. Mijn ogen worden groot. "Je ogen puilen uit, broerlief. En dat is niet seksie." zegt Laura. Ik geef haar een klap tegen haar hoofd en ze duikt gierend onder de tafel. "We moeten terug! We moeten allemaal nog douchen, eten en al die shit!" zeg ik opgefokt. "Rustig, broerlief." zegt nu Astrid. "We redden het wel." vervolgt Carina. Ik sta op, geeft Angela nog een knuffel en ren er dan van door. "Hé, wacht op mij!" hoor ik in de verte nog. Ik blijf rennen tot ik tegen iemand op knal. "Je ziet toch dat ik ha-" begin ik. Ik kan de zin niet af maken. Voor me staat s'werelds mooiste jongen ooit; Bill Kaulitz. "Ehm, sorry." zeg ik verbijsterd. Ik blijf op de grond zitten terwijl hij nog staat. Hij glimlacht. Dan steekt hij zijn hand uit en pak ik deze trillend aan. Als ik eindelijk sta laat hij mijn hand nog niet los en bestudeerd mijn nagels. Ik kijk zenuwachtig naar zijn gezicht. "Mooie nagels." zegt hij glimlachend. Ik lach zenuwachtig. "Ik ehm.. ga vanavond ook naar het concert." floep ik er uit. Bill kijkt me aan. "Vet hip, man!" roept hij uit. Hij geeft me een box en ik kijk hem verbaasd aan. "Wat is er? Zie je een spook?" vraagt hij grijnzend. "Nou erm..nee. Maar.. ik ben ontzettende fan van jullie eigenlijk en nu loop-ik-gewoon-tegen-je-op!" hijg ik half. Bill schiet in de lach. "Jongen toch, ik heb een vraagje." zegt hij dan ineens. Terwijl hij een stapje dichterbij komt. "Heb jij er problemen mee met andere mensen omdat je fan van mij enzo bent?" vraagt hij terwijl hij me aan kijkt. Met zijn mooie diepe donkere ogen waar ik alleen van gedroomt heb ze te zien. "Ja, behoorlijk. Maar dat boeit me niet. Ik luister wat ik wil en de rest kan mooi op flikkeren." antwoord ik vast beraden. Ik zie Bill verbaasd kijken. "Bill, kom nou! We moeten op schieten, als je nog de soundcheck wil doen enzo!" hoor ik iemand gillen. Ik kijk op; Tom. "Tom." zeg ik zachtjes. Bill schiet weer in de lach. "Maar ik moet gaan, anders vermoord Tom me. Hier." zegt hij. Hij schrijft iets op, duwt het in mijn hand en loopt weg. Hij zwaait nog één keer achterom en dan is hij verdwenen. Ik kijk op het kaartje. Omg, ik ga backstage bij Tokio Hotel!

Reacties: