FanFic.nl

Don't kill me with your Ultraviolet light.

Hoofdstuk 11. We believe each other

Hij zuchtte en keek verward naar de muur. 'Dus Edward, een van de Cullens heeft je laten zien dat zijn huid kan, ehm glimmen als zonlicht in diamanten. Dat door het dag/zonlicht?'. Jazz knikte. 'En jij hebt dat weer niet?'. Jazz knikte weer. 'En dat kan dan op welke manier?'. Jazz zette een pruillip op. 'Ik weet niet, misschien heeft hij niet genoeg doorgebeten, maar net genoeg om Vampier te worden?'. Hij lachte. 'Troela dat je er bent'. 'Maar je gelooft me wel'. Hij knikte. 'Het verklaard waarom je zo bleek bent als een wandelend lijk en zo koud bent als een diepgevroren kipfilet'. Ze lachte om de vergelijkingen. Ook hij lachte en daarbij gebeurde het ergste wat dat moment kon overkomen. Zijn lip scheurde en een minuscuul dun streepje bloed verscheen. 'Nee', kreunde ze. Snel likte hij het weg. 'Sorry', verontschuldigde hij. 'M-maakt niet uit, ik ben vegetarisch, maar het blijft zo verleidelijk, mensen bloed. Heerlijk mensenbloed. Het geurt goed en...'. Hij lachte. 'Geen zorgen, toch kan ik je begrijpen, ik ben een van de weinige sterfelijke mensen die bloed lekker vind. Ja ik bedoel, ik snij me nog wel eens, niet op de manier van zelfmoord, maar koken ben ik een wandelende ramp. En dan schiet ik uit en ik kan wel uren op een snijwond sabbelen...oké ja ik snap dat mensen het raar vinden klinken'

Reacties: