FanFic.nl

Adventure in Amerika

We are in Amerika!

Laura's perspectief:

Terwijl ik nog steeds zat te wachten totdat Lotte terugkwam van de wc, begon het vliegtuig opeens vreselijk te rommelen. Ik pakte stevig de stoelleuning was, en ik zag dat m’n vriendin op de grond was gevallen, precies naast onze stoelen. Ondanks dat ik bang was dat er iets ergs was gebeurd, kon ik het niet laten om te lachen toen ik Lotte hoorde schelden, en haar op de stoel zag klimmen, met een nogal bleek gezicht. Ik voelde nog één schok, en toen was het vliegtuig weer in controle. Ik gokte dat het iets met de turbulentie te maken had, en ik hoopte maar op niets erger en ernstiger. “God damn it.”� Ik hoorde haar naast me schelden, en ik keek haar even grijnzend aan. “Eerst misselijk worden van die vreselijke stank in de wc, en nu keihard op de grond geknald.”� Mompelde ze gefrustreerd, en alweer kon ik het niet laten om te lachen. “Gaat het?”� Vroeg ik daarna, maar ze knikte vrijwel direct. “I’m fine. Maar die wc’s laat ik hier voortaan met rust. Je zou verwachten dat die tenminste schoon worden gemaakt.”� Begon Lotte vervolgens te klagen, en totdat we besloten om te gaan lezen, waren we de hele tijd het vliegtuig en de stewardessen erin aan het afkraken.
De tijd ging sneller voorbij dan we beiden hadden gedacht, en ik was blij toen we eindelijk geland waren. Ik had ondertussen al wel lang genoeg gezeten, en ik wou eigenlijk wel iets anders eten dan alleen het vliegtuigvoedsel. Wat overigens echt niet te eten was. “Waar is het hotel?”� Vroeg ik aan Lotte, zodra we onze koffers weer hadden opgehaald, en bij de uitgang stonden. “We moeten een taxi aanhouden, en dan naar hotel Marina del Rey Marriott.”� Antwoordde ze, en haalde alvast haar portemonnee uit haar tas. We liepen naar de parkeerplaats, en daar hielden we snel een taxi aan. De chauffeur was echt een typische Amerikaan, en was ook erg vrolijk. Hij vertelde ons een aantal dingen van Amerika, en raadde ook een aantal bezienswaardigheden aan waar we, volgens hem, absoluut heen moesten. Het duurde gelukkig niet al te lang voordat we bij ons hotel kwamen, en nadat we afscheid hadden genomen van onze taxichauffeur en onze koffers hadden gepakt, liepen we het hotelgebouw naar binnen. Lotte liep naar de receptie, en nadat we hadden ingecheckt, gingen we naar onze aangewezen suite. “Eten is toch inbegrepen?”� Vroeg ik toen we langs het restaurant liepen, en ik al bijna begon te kwijlen bij het aanzien van de menukaarten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.