FanFic.nl

Adventure in Amerika

Tired.

Lotte's Perspectief:

“Just what I thought.”� Mompelde ik, en we begonnen weer te lopen. Mijn notitieboekje had ik nog steeds stevig in m’n handen geklemd, en ik was nog een beetje verbaasd dat we zojuist een kort gesprek hadden gehad met Taylor Lautner. Ook al was ik redelijk kalm gebleven, ik voelde me waarschijnlijk precies hetzelfde als Laura. Zwijgend liepen we weer terug naar het hotel, en zodra we onze kamer in waren, begonnen we pas weer te praten. “Wow.”� Werd er weer zachtjes herhaald, en we gingen languit op de bank liggen, ik nog steeds met het notitieboekje.
We begonnen weer na te vertellen hoe het was, en hoe we ons voelde, totdat ik ’t gevoel had dat ik in slaap zou vallen. “Hoe laat is het?”� Vroeg ik gapend, en Laura keek op haar horloge. “Hier is het momenteel zes uur, maar in Nederland is het nu ondertussen alweer twaalf uur.”� Antwoordde ze, en gaapte zelf op dat moment ook. “Vandaar.. Zullen we de roomservice maar doen?”� Vervolgde ze toen, en keek even naar de telefoon die vlak naast haar stond. Ik knikte instemmend, ik had helemaal geen zin om nog naar beneden te gaan, en dan naar het restaurant te gaan. Roomservice was veel makkelijker, en het zorgde ervoor dat ik op m’n plek kon blijven zitten.
Laura belde naar de receptie, en hing na een paar minuten praten weer op. “Over een halfuurtje komen ze ’t brengen.”� Vertelde ze, voordat ik er naar kon vragen. Ze kwam weer naast me zitten, en we praten nog de 30 minuten door, totdat er op de deur werd geklopt. Ik keek even smekend opzij, en Laura stond zuchtend op. “Vooruit dan maar.”� Zei ze, en deed open voor de roomservice. Er volgde wat gemompel, waar ik geen zin in had om naar te luisteren, en even later stond ze met eten en al voor m’n neus. “Hmm..”� Mompelde ik, en ging weer rechtop zitten. Tijdens het eten zette we de tv aan, en bleven totdat het tien uur was naar het beeldscherm staren. “Ook al is het hier nog niet eens zo laat, ik ga echt naar bed toe.”� Zei ik vervolgens gapend, en deed de televisie uit. Laura knikte instemmend, en we kleedden ons beide snel om, waarna we in ons bed gingen liggen. “Welterusten.”� Wenste ik haar nog, en viel al niet gauw daarna alweer in slaap.
“Lotte?”� Ik schoot geschrokken overeind, en knalde hierdoor bijna tegen Laura aan. Die begon te lachen bij het zien van m’n verschrikte gezicht, en zelf ontspande ik ook al snel. “Je hoeft me voortaan niet zo hard gillend te wekken.”� Zei ik hoofdschuddend, en stapte snel m’n bed uit. Laura had blijkbaar al een douche genomen, en zelf besloot ik snel dat ook even te gaan doen. “Ben zo terug.”� Ik pakte mijn handdoek en kleding bij elkaar, en liep toen naar de badkamer toe.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.