FanFic.nl

I thought we were friends...

21

Rowena POV
Ik gaap een keertje. Wat is het hier saai. Mam is aan het helpen om de troep van het buurtfeest op te ruimen en heeft mij naar huis gestuurd. Ik loop naar de keuken en schenk een glas cassis in. Ik zet de fles terug in de ijskast en loop met het glas terug naar de woonkamer. Ik zet het glas op het tafeltje naast de bank, zet de tv aan en zap naar Dicney Channel. "Fijn reclame," mompel ik. Dan hoor ik de deurbel en sta ik zuchtend op. Ik loop naar de deur. "What?" vraag ik als ik de deur opendoe. Désirées moeder kijkt me aan. "Is Deez hier?" vraagt ze bezorgd. "Nee, ik dacht dat ze thuis was," antwoord ik verbaasd. Deesjes moeder schudt haar hoofd. Ik zucht. "Al gebeld?" vraag ik dan. Ze knikt, "Maar ze heeft haar telefoon uitstaan. En volgens mij is ze het huis niet uitgeweest, alleen Nick was even bij haar." Dan heb ik een idee. "Ga maar naar huis, ik regel het wel," zeg ik tegen Deez' moeder en ik duw haar de deur uit. Ik drink mijn glas leeg en schrijf snel een briefje voor mam.
Ben even naar huize Jonas, tot ooit!
x Roow.
Ik leg het briefje op de tafel, pak mijn huissleutel en ren naar buiten. Ik ren snel naar het huis en bel aan. Man, moeten ze nu altijd zo sloom doen... Als Denise, eindelijk, de deur open doet leg ik direct het hele verhaal uit. Denise zucht. "Désirée is met Lianne weg gegaan toen Kevin sr. zei dat de jongens morgenvroeg in Washington moeten zijn," zegt ze. Hier had ik dus niets aan, "Okay, toch bedankt." "It's nothing," antwoordt Denise lief. Ik loop weer door. Wacht eens, Denise zei dat ze met Lianne is vertrokken, en die was toch bevriend met Selena en Demi? Ik laat mijn gedachten op de vrije loop en ga dan naar Demi's huis. Ik bel aan, maar helaas is er niemand thuis. Nu heb ik nog één kans, Selena's huis. Ik zucht en ren de straten door, totdat ik bij Selena ben. Ik kijk even door het raam. Er is in ieder geval iemand thuis, want de tv staat aan, en er staan halfvolle glazen op de tafel. Ik bel aan en wacht totdat er open word gedaan. Selena maakt de deur open. "Hi!" zegt ze blij. "Heej," antwoord ik, "Zijn Lianne en Désirée misschien hier?" Ze knikt, "Hoezo?" "Deesjes mammie vindt dat Désirée naar huis moet komen," zucht ik. "Ik haal haar wel even," zegt Selena lachend en ze loopt weg. Niet veel later komt ze terug met Deez. "Hoi Rowena," zegt ze blij. "Deesje, jij mee naar huis moeten, want je mammie is bezorgd," zeg ik. Deez zucht. "Oké dan," antwoordt ze en ze loopt terug naar binnen. "Deez! Schrijf even je e-mailadres op!" roept Selena erachteraan. "Okee," klinkt het gesmoord en iets later komt Deez terug met Selena's vest. Ik kijk haar vragend aan. "Mocht ik hebben," antwoordt ze droog. Ze knuffelt Selena en dan lopen we weg. "Waarom belde je niet?" zeg ik na een lange stilte van bijna driekwart van de route. Deez haalt haar schouders op. Ik zucht en zwijgend lopen we naar onze straat. "Bye," zeg ik als we voor haar deur staan. Deez knuffelt me en loopt haar huis binnen.

Désirée POV
Ik loop stil het huis binnen en probeer geluidsloos op m'n kamer te komen. "Deez!" hoor ik mam roepen. Yay, mission failed. Ik zucht en loop naar de keuken. "Ja?" vraag ik voorzichtig. "Waar zat je? Waarom heb je niet gebeld? Wist je niet hoe ongerust we waren? Waarom heb je geen briefje achter gelaten?" Die woordenwaterval van mam had ik niet verwacht. Ze geeft me niet eens de tijd om te antwoorden. Ik zucht. "Mag ik ook even?" vraag ik dan. Mam is ineens stil. "Ik zal het uitleggen," zeg ik rustig, "Nick vroeg me of ik bij hem thuis thee wilde gaan drinken, ik heb geen bericht achter gelaten omdat ik dacht dat het niet al te lang zou duren. Dus ik ging met Nick mee, en het duurde eerst ook niet zo lang, maar toen ik met Lianne, een Nederlands meisje die Joe bijles geeft, naar huis wilde gaan werden we 'ontvoerd' door Selena en Demi." "Maar waarom heb je dan niet gebeld?" vraagt mam. "Ik weet het nummer niet en ik zou een nieuwe mobiel krijgen, remember?" antwoord ik. "Dat is waar ook, die gaan we morgen direct halen!" zegt mam. Ik zucht en kijk op de klok. Bijna half 12. "Mag ik nu naar mijn kamer?" vraag ik lachend aan mam. Ze knikt en ik ren de trap op. Dan laat ik me dood op mijn bed vallen. Dan bedenk ik me dat ik í¡lles met m'n vrienden in Nederland zou delen, dus dat ik nu een blogstukje moet plaatsen.

Ik post het stukje en klap m'n laptop dicht. Dan loop ik naar de badkamer, waar ik m'n pyjama aandoe en mijn tanden poets, om daarna terug naar mijn kamer te gaan en in slaap te vallen.

Reacties: