FanFic.nl

korte dingskes

Thnx, my friend

Het licht uit, de gordijnen dicht, geen lichtstraal die nog binnen kan.
De deur op slot, de venster dicht, geen levende ziel die hier nog binnen kan. Enkel jij en ik
Deze ruimte is geluidsdicht, geen stem die hier nog binnen kan om me nog meer slecht nieuws te brengen.
Zo zit ik hier al zeker een halve dag, met jou in mijn armen, en mijn tranen die regelmatig over mijn wangen glijden. Ik wrijf over je rug en je komt dicht tegen me aanliggen. Je hebt geen flauw idee van wat er allemaal aan de hand is, maar toch weet je dat ik je nodig heb. Ik kijk je aan en zelfs in het donker kan ik ze zien. Je ene donkerbruine, en je andere lichtblauwe oog. Je bent altijd al speciaal geweest. Ik zucht. "Wat moet ik toch doen? Christof ben ik al kwijt, maar de rest wil ik echt niet verliezen! Het zijn mijn vrienden, en ik kan gewoon niets doen. Ik mag niet eens naar ze toe van mijn ouders, ze willen niet dat ik hun brandwonden zie, ze willen niet dat ik eraan terugdenk." Weer zucht ik. Het maakt niet uit wat ze ook proberen, ik denk nog steeds elke dag aan die brand in ons tentenkamp. Je legt je nog dichter tegen me aan, wetend dat dat me helpt. "Het is niet eerlijk. Ik had niet de enige mogen zijn die niets had! Ik heb alleen maar een verbrande vinger." Ik wrijf over je rug en kijk naar je. Je kijkt net zo droevig als ik. Ik weet een kleine glimlach op mijn gezicht te brengen. Je zegt niets, en verstaat ook geen woord van wat ik allemaal tegen je zever, maar toch geef je me alle steun die ik nodig heb.
"Je bent de beste hond die ik me kan inbeelden."

[reacties??]

Reacties: