FanFic.nl

Temptation ~

Part - Ichi - (1)

"Waaaaat ?" Ambers ogen werden zo groot alsof ze er uit zouden vallen. Moest dat gebeurden, had ik wel wat plakband op zak.
"Wat bedoel je het hotel bestaad niet ?" ze kreeg 1 van haar paniek aanvallen en moest ff gaan zitten op de stoep rand.
"Ella als dit een 25 juli grap is, is het nu genoeg geweest hoor" ook leen keek me paniekerig aan. Ik werd bang, niet door deze situatie maar door hun gezichten.
"Ach ik..ik..25 Juli ! " grinnikte ik vlas, en nam snel mijn gsm om mijn vader te bellen. Ik ging een paar meter ..-lees : een paar meter veel- van hun vandaan staan.
"Goedeavond met kantoor dieners" klonk mijn vaders stem druk. Hij was vollop aan het werk. "En nu het echte adres !" schreeuwde ik door de telefoon. Mijn vader herkende me niet en had pas na een tijdje door dat ik het was. "wat bedoel je ? Ella-sophia ik heb nu geen tijd voor geintjes ik bel.." echt niet dat ik hem de zin 'ik bel je later terug' zou zeggen! voor dat die dat doet zijn we al in plaats van 2009- 3009. "Waag het niet , ik bel je later terug te zeggen ! Dat hotel bestaad niet, we kwamen aan aan een leegpand, ik ben het gaan na vragen met men slecht japans en ze kende het hotel niet, NIEMAND!" ik vroeg me af of men vader niet doof was geworden. Ik draaide me om en Leen probeerde Amber te kalmeren ze keken me geschrokken aan. Ik probeerde te lachen "Mooi weer he" riep ik naar hun. ze keken me met een killende blik aan toen het begon te regenen. Ik draaide me om . "Sorry liefje ik kan nu niets doen te druk druk druk ik bel je later terug" Ik kon niets zeggen of de hoorn was ingehaakt. Ik begon van kwaadheid rare bewegingen te maken en van alles te schelden. Mensen keken me raar aan. Ik kalmeerde terug en stapte met volle moed terug naar Leen en Amber. "en ?" vroegen ze doorweekt van de regen. "Well euhnm..nyaah, kijk daar staat een boom laten we die van dichtbij bekijken" ik wou naar de boom stappen maar werd tegen gehouden. "Wel?" keek amber me dreigend aan. "Wel, wel, ..wel zie nu wel het is te zien wat je met Wel bedoelt he, je kunt bedoelen dat...." Ik stopte met praten toen amber begon te paniekeren. "We gaan zo dood" zuchte Leen. "je moet het optimistisch bekijken" glimlachte ik. ze keken me aan. "We gaan wel dood samen in JAPAN!" ze draaide met hun ogen en zuchte.

Reacties: