FanFic.nl

Pokemon: New Legend

Episode 34: Het lot van Bart en Growlithe

Bart was aan het trainen met Growlithe. Hij was erg boos op de kleine Puppy-Pokémon. Hoe kon hij verliezen. OK, het was een water-Pokémon, maar het was een Poliwag. Een kleine Pokémon als Poliwag had hij makkelijk moeten verslaan.
“Je viel in slaap”� zei Bart boos tegen Growlithe. Growlithe piepte. “Ik tolereer geen slap vertoon meer. Ik ben al vergevingsgezind genoeg geweest. Nu moet je maar eens een keer laten zien dat je het waard bent voor me te vechten.”�
Bart was op een grasveld vlak aan de rand van Celadon City.
“Door jou moeten we wachten tot morgen voordat we de Celadon Gym kunnen uitdagen.”�
“Oh je hoeft niet te wachten,”� zei een vrouw die erbij kwam staan. “Ben jij Bart?”�
“Ja, dat ben ik,”� zei Bart.
“Goed, ik ben Erika, de Gym Leader van Celadon City. Ik daag je Growlithe uit voor een gevecht.”�
“Maar…”� zei Bart.
“Om Andrew hoef je geen zorgen te maken. Hij kan vandaag niet vechten, omdat hij voor Charmeleon moet zorgen.”�
“Dat is waar ook.”�
Bart had wel gezien dat na het gevecht tussen Venusaur en Charmeleon Charmeleons arm verzwakt was.
“Dank u,”� zei Bart, waarop Erika antwoordde met: “Volg mij”�

In het Pokémon Center was Charmeleon aan het rusten. Hij was half wakker, maar werd soms echt wakker door de knijpende pijn die door zijn spieren trilt. Andrew was de hele dag dichtbij. Hij las een tijdschrift over Pokémon en keek af en toe van het blad naar Charmeleon. Bijna altijd lag Charmeleon met zijn ogen half open. Charmeleons staart lag op een steen. Dat was wel zo handig, want straks steekt Charmeleon onbedoeld de boel in de fik.

Brenna was buiten aan het trainen met Sandshrew. De laatste wedstrijd had Sandshrew de aanval Swift geleerd en zo’n nieuwe aanval moet je goed laten zien aan iedereen.
“Sandshrew, Swift!”� riep Brenna.
Sandshrew zwiepte met zijn staart en creëerde zo een aantal witte, rondtollende sterren.
“En nu, Sand Attack!”� zei Brenna.
Met zijn scherpe nagels hakte Sandshrew van de zanderige bodem naar de sterren. Het zand landde op de sterren en werd vanaf de sterren weer over de arena gestrooid. Zo creëerde Sandshrew een soort fonteintjes van zand.
Brenna hoorde geklap.
“Niet slecht,”� zei een man achter haar. Het was een man met zwart haar tot aan zijn schouders en Brenna schatte hem een jaar of dertig. Hij was gehuld in een zwarte pij met daar overheen een donkergroene jas. Brenna meende hem te herkennen aan zijn kleren, maar zijn gezicht kwam haar niet bekend voor.
“Dank je, “ zei Brenna. “Maar ik ken je niet, wie ben je”�
De man lachte vriendelijk. “Anton is de naam, ik ben de broer van Erika, de Gym Leader.”�
Dat was het. Zijn jas. Brenna had Erika wel eens op tv gezien en ze droeg altijd de zelfde jas, blijkbaar net als haar broer Anton.
“Ik ben zelf beginnend coödinator,”� zei Anton. “Ik vroeg me af of jij zin had in een oefenpotje.”�
“Tuurlijk,”� zei Brenna en ze beende met Sandshrew naar de andere kant van het veld.
“Sandshrew, ik ben van plan te gaan wisselen in de tweede ronde, dus jij kan even rusten als je wil,”� zei Brenna en Sandshrew keerde terug in zijn Poké Ball. “Jij mag beginnen, Anton.”�
“Goed, Oddish, nu!”� zei Anton en hij gooide een Poké Ball waar een Oddish uit kwam
Oddish, de radijs-Pokémon. Oddish is een erg paniekerige Pokémon die zijn hoofd in de grond stopt als hij zich bedreigd voelt.
“Oké, Butterfree, ik kies jou!”� zei Brenna en met een zwieper gooide ze de Poké Ball van Butterfree op het veld. De vlinder-Pokémon kwam eruit en vloog voor haar trainer.
“Laten we beginnen.”� Zei Anton.

“Growlithe, Flamethrower!”� zei Bart en Growlithe vuurde een heftige Flamethrower af op Vileplume.
“Protect!”� riep Erika en Vileplume creëerde een barriere om de Flamethrower tegen te houden. Het vuur knalde tegen Vileplumes schild aan die het makkelijk vol hield. De barriere verwijderde zich en Growlithe putte zich behoorlijk uit.
“Jouw Growlithe is erg sterk. Als ik geen Protect had gehad dan was mijn Vileplume waarschijnlijk al verslagen,”� zei Erika. “Maar ongelukkig voor jou, Vileplume héeft Protect. Dat is waar je vast zit. Je hebt nauwelijks tactiek. Je zet Pokémon in op pure kracht. Vileplume, Sleep Powder!”�
“Growlithe, gebruik Ember!”� zei Bart en terwijl Vileplume SleepPowder uitvoerde vernietigde de Ember-deeltjes van Growlithe de poeder van Vileplume.
“Dat is een stuk beter,”� lachte Erika.
“Dan heb ik een idee,”� zei Bart. “Gebruik Flame Wheel!”� Growlithe gebruikte Flamethrower en rolde zich op waardoor Growlithe veranderde in een wiel van vuur.
“Vileplume, Protect!”� zei Erika en Vileplume beschermde zich weer met Protect.
“Daar komtie, niet stoppen!”� zei Bart en Growlithe kwam tegen het schild van Vileplume aan, maar Growlithe bleef rollen. Het overeind houden van Protect zorgde voor vermoeidheid aan de kant van Vileplume. Vileplume werd steeds verder terug gedreven door het rollende geweld van Growlithe. Vileplume schrok toen het met zijn achterkant een boom voelde en het schild werd vernietigd. Growlithe was nu erg dichtbij. Vileplume verstomde en werd overreden door Growlithe’s Flame Wheel. Growlithe sprong terug en Vileplume was Knock Out.
Erika trok Vileplume terug en feliciteerde Bart.
Bart betrapte zich op een lach, maar het trok snel weer op.
“Het was niet slecht,”� merkte hij op.
Bart trok Growlithe terug en gespte zijn Poké Ball aan zijn riem.
“Met trots geef ik jou de Rainbow Badge. Je hebt het verdiend.”�
“Dank u,”� zei Bart en hij liep naar buiten.
Buiten zag hij van een afstandje Brenna en een onbekend persoon vechten. De laatste leek een beetje op Erika, maar het was een man. Maar zag hij het goed? Butterfree maakte de Oddish in. Oddish is misschien niet zo’n sterke Pokémon, maar Butterfree battlede echt goed. Heeft Bart een fout gemaakt door Butterfree achter te laten?

Reacties: