Hoofdcategorien
Home » Tokio Hotel » The world behind my wall (afgelopen) » 4
The world behind my wall (afgelopen)
4
Het was nu al zo een 5 dagen verder. Ik zat nog steeds in mijn kamer. Ik was in een nacht eten gaan halen. Ik ga altijd s nachts naar de plee ofzo. Tom heeft al vaak geprobeerd om binnen te komen maar ik reageer op niets. En mijn deur blijft gesloten. Het was 2 uur in de middag. Er werd weer op mijn deur gebonkt. Weer deed ik niets. Ik staarde enkel naar de deur. Ik stond recht en liet mijn rolluiken naar onder. Ik had behoefte en donker.
Het was 4 oktober. Morgen zou onze albums uitkomen. Ik zat nog steeds op mijn kamer. Ze hebben waarschijnlijk alles zonder mij gedaan. Tom kwam ook niet meer op mijn deur kloppen. Het was stik donker in mijn kamer. Ik zat in een leeg hoekje in mijn slaapkamer. Met mijn benen opgetrokken en mijn armen er rond. Met mijn hoofd tegen de muur bonkend. Ik weet niet waarom ik het doe. Maar ik doe het elk half uur. Uit verveling ofzo? Ik weet het niet. Op dit moment wil wel eens buiten mijn muur van succes glippen. Ik wil doodgraag eens gaan kijken hoe het is buiten mijn succes en de spotlights. Ik schrok toen mijn deur opeens open ging. Tom had dus een slotenmaker gebeld. Slim. Tom deed de deur achter zich toe. Waardoor het weer stikdonker werd. Hij knipte het kleine lampje aan mijn bed aan. Ik keek niet op. Hij kwam langs me zitten. Zo gaat het toch niet verder, je kan je niet eeuwig hier verstoppen zei Tom na een tijdje. wel, als het moet gaat dat zeker zei ik. Bill, onze cds komen morgen uit zei Tom. En dan, ze zijn toch niet goed volgens jullie zei ik. Dat is niet waar zei Tom. Ik ben niet achterlijk en doof hè zei ik. Ze zijn overspannen en ze zijn gewoon op zei Tom. Ik hoor hen toch iedere avond weer praten zei ik. Tom zei niets meer. Hij wist dat ik gelijk had. Asjeblieft Tom, laat me zei ik zacht. Ik keek hem niet aan. Hij moest niet zien dat ik huilde. Bill, bitte, doe niet lastig nu zei Tom. Ik liet mijn hoofd in mijn handen vallen. Tranen vloeide alsof het niets was. Kom hier zei Tom. Hij trok me naar zich toe. Hij liet me in zijn ogen kijken. We hebben allemaal een pauze nodig, vooral David, je moet je niets aantrekken van wat hij uitkraamt, dat is juist zijn doel zei Tom. Ik veegde mijn tranen weg. Oké zei ik zacht. Tom omhelsde me. Zijn knuffels zijn altijd vol kracht en ze zijn zo beschermend. Kom je mee? we moeten weer aan de slag zei Tom. Ik knikte. Hij hielp me recht. Ik voelde de pijn in mijn rug. Ik negeerde iedereen die er zat. Behalve Gustav en Tom. Georg had ook David zijn kant gekozen omdat ik hem uitlachte met zijn poets hobby. Komaan dat was toch grappig. En toch ging ik the World behind my wall nog opnemen. Het kon me niet schelen hoe de anderen er over dachten. Ik wil eigenlijk wel eens weten hoe die wereld er daar uit ziet. Zonder handtekeningen geven, zonder telkens op de foto moeten. Bill je bent aan het dromen zei Tom met een grijns. Ja, zei ik. Tom hielp met opnemen. Samen plakte we er de muziek bij enzo. De albums zouden het nog halen. Ik zat in de zetel tv te kijken. Er was niets boeiends op. Ik rook schoonmaak middelen. Ik moest grijnzen en ging toen in de zetel liggen. Mr. proper is weer bezig geweest. Ja zo ga ik Georg noemen. Mr. Proper. Tom sprong op me. Wat valt er te lachen? vroeg hij. Ik weet een bijnaam voor Georg zei ik. vertel op zei Tom. Mr. proper zei ik. Tom lachte breed. Jij bent geniaal zei hij. Ik grijnsde. weet ik. zei ik. Ik ging vroeg slapen.
Mijn wekker maakte een hels lawaai. Stom ding dat het is. Vandaag zouden we onze album gaan voorstellen. Ik had er niet veel goesting voor. Zeker niet na de laatste weken. Ik heb nood aan rust, stilte en tijd voor mezelf. Daarom heb ik een paar dagen geleden een reis geboekt voor mezelf. Ik ga 2 weken alleen op vakantie in Hawaï. Hopelijk kennen ze me daar nog niet.
Ik maak me klaar. Me met koud water laten wakker maken laat ik niet nog eens gebeuren. Met een grote auto rijden we naar tv studios. Het is niet zo ver. Net in het centrum van Berlijn. Het gebouw is mega groot. We gingen het gebouw binnen. Er waren veel paparazzi en al. We hadden een interview en speelde Automatisch. En zo ging de dag snel om. We gingen nog het centrum van Berlijn in. Ze wilde gaan uit eten. Maar ik had geen zin om er bij te zijn. In mijn eentje dwaalde ik door het centrum van Berlijn. De winkels gingen sluiten. Het werd stilletjes donker. En ook best koud. Ik schrok toen Tom voor me stond. Wat doe jij hier? vroeg ik. En jij dan? vroeg Tom. Ik heb hier allemaal geen zin in zei ik. Dat is ook geen reden om morgen naar Hawaï te vertrekken zei Tom. Hij keek me doordringend aan. En? vroeg ik. Ik maak me zorgen om jou zei Tom. Ja, maar ik heb even tijd voor mezelf nodig, snap je zei ik. Ik legde mijn hand op Tom zijn schouder. Maar, je mag niet alleen gaan zei Tom. Je kan toch even zonder me zei ik. Oké, ik wel niet zonder hem maar hij kan dat toch. Nee kan ik niet zei Tom. Hij zei het met zo een erge toon. Ik moet even alleen zijn zei ik. Tom zuchtte. Maar als het niet gaat, moet je meteen bellen, en kom ik naar je toe hè zei Tom. Zal ik zeker doen, echt waar zei ik. Gaan we naar huis? vroeg Tom. Ik knikte. We gingen weer naar ons eigen huis. Morgen avond vertrek ik naar Hawaï. Mam en Gordon zaten in de zetel. Ze hadden ons nu nog niet verwacht. Heeyja zei ik vrolijk. Ergens was het gemeend. Ik was wel blij om hen terug te zien.
Reacties:
Verdertjes x3
<3