FanFic.nl

there is no age for love.

Onverwacht.

Mijn moeder kwam mijn kamer binnen met een glimlach. Ze trok me haast uit mijn bed en trok mijn kasten open, ik vreef in mijn ogen. Het was God nog maar 4:30 in de morgen.."Whaat doe je ?" gaapte ik. "jouw spullen inpakken of ben je blind?" snauwde ze zoals gewoonlijk. "maar, maar, ik ga pas morgen op kamp met my skate bord club" mompelde ik verstrooid. Had ze terug gedronken ofzo ? Het was grote vakantie en dan ga ik meestal op kamp met mijn skate club naar duitsland ofzo. "uh ? owjaah dat ? nee je gaat naar japan" ze trok al mij kleding gehaast van de kapstok. Ik grinnikte, ze had duidelijk gedronken. ze keek me boos aan. "wat valt er te lachen ? je vader staat hier beneden,hij werkt in japan en heeft een hulpje nodig, ik zei dat jij kon et voila ik ben 6 maand van je verlost, hoef ik 6 maand niet meer naar je hoofd te kijken" dat kwetste diep en ik was in schok. "WHAT?" riep ik na een tijdje uit . "Hee! ik ga niet mee ! ik ga op skate kamp" schreeuwde ik uit. "pech" het woordje pech kwam glad en sierlijk uit haar mond, bijna al zingent. Dit vond ze f.u.n . "en , en school ?" probeerde ik haar om te praten. "Pech, ik zal iets bedenken" ze duwde me mijn sportzak in mijn handen en duwde me de kamer uit, ik kon nog net mijn skate bord vast grijpen om mee te nemen. ze duwde me haast bijna van de trap. Ik stond recht voor mijn vader (in my pyama en ongekamt haar) die ik nog nooit had gezien...hij was half japans en groot met een kostum aan. Hij keek misselijk makend rond in het huis. dit huis was alles behalven boven zijn niveau.Mijn moeder deed er niets voor, ze zat elke dag op cafe of een andere bar. Mijn moeder nam een plastiek zakje en verdween terug naar boven. Ik stond verbijstert , vast geroest aan de grond. was dit een droom ? ik was zo verward boos en ellendig, mijn vader was voor mij geen vader ..hij was een vreemde man, een onbekende. Hij keek me streng aan. "nono" begroeten hij me. Ik keek hem geirriteert aan en wou zijn gezicht open krabben. het was stil, tot mijn moeder de trap kwam afgelopen me de plastieke (nu gevulde) zak gaf. "buiten alle 2" mompelde ze , ze duwde ons haast buiten en sloeg de deur toe. daar stond ik dan om 5 uur s'morgens in mijn pyama voor de deur naast een onbekende vader. "Ik ga niet" mopperde ik en ging voor de gesloten deur zitten. "Dacht je echt dat je zomaar op een dag opduikt en zegt 'hey ik pak een kind van je mee' dacht je dat echt ? door jou mis ik mijn skate club tour, dit is ontvoering.." hij liet me niet uit praten. "je kan je op frissen in de toiletten en het spijt me oprecht" het was still. Hij trok de spullen uit mijn handen en stapte weg. Ik stond recht en belde hopeloos verwart aan de deur aan. "Toe nou dit kun je niet menen" Ik smeekte het bijna, ik kon erbij gaan huilen , zo hard had ik me verheugt op die skate tour. Maar huilen zou je me nooit zien doen. "A.u.b" zuchte ik stil. Ik sloeg nog eens hard op de deur, mijn moeder deed het boveste raam open. "Voor mijn part mogt je voor altijd in japan blijven bij je niets nutterige vader , je bent even slecht als hem- " ze sloeg het raam toe. "Kom je nog?" hoorde ik mijn onbekende vader roepen. ik stond aan de grond gespijkert , vast geroest. "Nee" mompelde ik hard terug en stapte op mijn blote voeten hem achterna, het begon dan ook nog eens te regen. Ik kroop doorweekt in zijn gloed nieuwe BMW auto. We reden in stilte naar het vliegvelt.

Reacties: