FanFic.nl

The Difference -Jack E. Strify-

4. His giggle

Daar zat ik dan, op de bank, roerend in mijn koud geworden kopje thee en met de telefoon in mijn trillende hand. Ja, ik was Strify aan het bellen. En ik kon niet wachten om zijn stem weer te horen. Ik was al verslaafd aan hem..

"..."
"..."
"..."

De telefoon ging over, maar hij nam nog niet op. Ik werd ongeduldig..

"Met Strify." Hoorde ik ineens aan de andere kant van de lijn.
"Ehm.. Hey, met Eva van de winkel." Stamelde ik, en ik werd rood. Gelukkig kon hij dat niet zien.
"Hey, Eva." Herhaalde hij giechelend. O god, ik moest dit nog maar zien te overleven. Ik smolt alweer, hoe kon ik dan een normaal gesprek houden?!
"Hoe gaat het?" Vroeg hij toen ik stil bleef.
"Ja, wel goed.. Met jou?" Kreeg ik er zonder stotteren uit.
"Goed, want ik ben met een heel leuk meisje aan het bellen." Ik werd nog roder. Hij vond me een leuk meisje.. Zei hij dat echt?!
"Mooizo." Mompelde ik.
"Zullen we eens wat afspreken? Volgens mij ben je ontzettend interessant." Zei Strify iets serieuzer. Misschien is dat raar om te zeggen, maar zoals het uit zijn mond kwam was het.. magisch..
"Ja, leuk." Zei ik.
"Morgen?"
"Ik moet werken morgen."
"Ook morgenavond?"
"Nee, maar ik moet zaterdag vroeg op en vrijdag sluiten we laat." Yes! Ik kreeg er een zin goed uit!
"Jammer. En zaterdag?"
"Dan ben ik om 3 uur al klaar." Ik zat ontzettend te grijnzen.
"Oke, dan haal ik je wel op." Mijn ogen werden groot. Heb ik dan wel tijd om me klaar te maken? O god.. Vast wel, Elise begrijpt het misschien wel.
"Oke, klinkt leuk."
"Ik zie je dan wel." Hoor ik aan de andere kant van de lijn en een ontzettend schattig lachje. Ik smolt alweer. Er bleef niet veel van me over zo, en ik kende hem nog niet eens.
"Zie je." Was het enige dat ik er nog uit kreeg. Snel hing ik op en gooide de telefoon op het tafeltje voor me. Lucas zat ondertussen te lachen, ik was namelijk zo rood als een biet en had bijna alles gestameld. "Lach me niet uit!" Riep ik uit. "Sorry, maar.. je vind hem echt leuk hè?" Zei lucas terwijl hij uithijgde van het lachen. Ik knikte, haalde het kopje tussen mijn benen vandaan en stond op. Het kopje zette ik in de keuken en ik liep naar mijn kamer. Ik ging in bed liggen en staarde naar het plafond. Ik had een date met Strify. Want het was een date of niet?

Het kon me eigenlijk niet schelen wat het was. Ik ging hem weer zien, en daar was ik deze keer zeker van. Gek hoe mensen die je niet kent zoveel macht kunnen hebben.. Strify had meer macht over mij dan ikzelf, en eerlijk gezegd wist ik niet of ik hem wel beter moest leren kennen. Ik bedoel.. Als hij nu al zoveel macht heeft, hoe gaat het dan als hij ook nog eens echt mijn type blijkt te zijn? Ik denk dat hij dan zelfs mijn gedachtes zou beheersen. Ookal overheerste hij al in mijn gedachtes..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.