Hoofdcategorieën
Home » Cinema Bizarre » The Difference -Jack E. Strify- » 5. His touch
The Difference -Jack E. Strify-
5. His touch
Ik had raar genoeg een droomloze nacht. En vrijdag vloog zo voorbij. Elise en ik hadden veel lol in de winkel, en we verkochten veel. Dat is altijd mooi. Die avond ging ik vroeg naar bed, omdat ik er uitgeslapen uit wou zien. Ik moest en zou indruk op Strify maken. Om hem te lokken en zoveel mogelijk van hem te kunnen genieten. Strify was ongeveer het enige waar ik aan dacht, maar ik vond het niet echt erg. Soms wou ik dat ik aan iets of iemand anders kon denken, maar het lukte niet. Lucas had me op vrijdag avond en zaterdag morgen nog zoveel mogelijk moed ingesproken. Ik kon het wel gebruiken. Dat telefoontje was al erg, maar als ik zijn ogen zag was ik helemaal verloren. Hopeloos was ik gewoon.
Ik wachtte de dag geduldig tot het half 3 was.
"Elise? Mag ik even me klaarmaken voor.. Strify?" Zei ik met mijn liefste stem. Strify's naam sprak ik nog altijd met moeite uit. Het was alsof zijn naam te goed was om op mijn lippen te liggen. Echt erg dat ik zo dacht! Ik ben echt de aller goedkoopste soap ooit! "Waarom moet je je klaarmaken?" Vroeg Elise verward. "Omdat ik er leuk uit wil zien!" Riep ik uit. Echt ongelofelijk dat ze dat niet begrijpt! Elise knikte afwezig. "Ga je maar klaarmaken voor 'Strify'." Mompelde ze. Ik knuffelde haar en pakte wat make-up uit mijn tas.
Dat was iets dat ik had geleerd door naar Strify te kijken. Hij hield van make-up. Je kon het zien aan de manier waarop het zijn gezicht sierde. Dus ik moest ervoor zorgen dat mijn make-up op zijn minst redelijk zat. Een hele opgave..
Na een tijd was ik wel tevreden en ik vroeg aan Elise of het goed zat. Dat is nou iets waar ik het met Elise over kan hebben, make-up, looks en kleding. Dus het was logisch dat ik haar om advies vroeg. "Het zit geweldig. Heb je geoefend sinds je vorige date?" Zei ze. Ik knikte. "Mooi. Het zit echt leuk!" Lachte ze. Ik geloofde haar meteen, ik was zelf ook erg tevreden. Ik bekeek mezelf in de spiegel.
Haar: Check
Kleding: Check
Make-up: Check
Accessoires: Check
Zenuwen: (als je bedoelt dat ze er zijn, dan..) Check!!!
Ik was super nerveus. Er kon zoveel misgaan, en dat mocht niet! Hoe kan ik indruk op hem maken en hem lokken als ik allemaal stomme dingen doe en zeg. Maar ik had niet veel tijd om te kalmeren, want ik hoorde de deur van de winkel opengaan en ik keek snel om. Strify was binnen gestapt. Hij zag er ontzettend leuk uit.
Hij droeg een paarse skinny jeans, een zwarte blouse en een leuk hoedje. Hij had zwarte, vingerloze handschoenen aan en een zilver lijntje eyeliner sierde zijn ogen. Perfect. Sexy. Strify.
"Hey!" Lachte hij en hij liep op me af. "Hey." Mompelde ik. Elise grinnikte achter haar hand. Ze zal het wel nooit echt gesnapt hebben. "Je ziet er leuk uit." Glimlachte Strify. Ik wilde een bedankt mompelen, maar ik kon het niet. Dus ik glimlachte dankbaar. Tot mijn verbazing kleurden zijn wangen heel licht rood. Ik hoop dat dat niet mijn verbeelding was. "Zullen we?" Vroeg hij. Ik knikte en begon naar de deur te lopen. Strify liep vlak achter me en ik voelde zijn ogen in mijn rug, alsof ze brandden. Buiten wachtte ik op Strify. "Waar wou je heen?" Vroeg ik hem. "Verassing!" Lachte hij.
Hij had zo'n lach dat je aan een klein kind moest denken, elke keer als hij lachte. Zo'n lach waardoor je je van binnen goed gaat voelen, alleen maar omdat die lach zo onschuldig, onbedwongen en gelukkig klinkt. Zo'n lach die je alle slechte dingen laat vergeten. En ik was er blij mee. Er verscheen een grijns op mijn gezicht, en mijn zenuwen ebde weg.
Hij pakte mijn pols en begon me mee te trekken. Wat een giechel bui bij mij veroorzaakte.
Hij raakte me aan.. Ik was in de zevende hemel. Zijn handen waren nog zachter dan ze leken, nog zachter dan ik had kunnen dromen. De uiteinden van mijn zenuwen stonden in brand, en het leek net alsof Strify elektriciteit door mijn lichaam schoot vanaf mijn pols. Dat was het moment dat ik het voor het eerst echt besefte.
Ik was verliefd op Strify.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.