FanFic.nl

The Difference -Jack E. Strify-

10. His look

Zoals is al eerder zei.. Ik moest de dag nog maar door zien te komen. Dat bleek lastiger dan gedacht. Ten eerste werd ik om 6 uur al wakker. Dus de dag duurde langer aangezien ik niet weer kon slapen. Ten tweede was er bijna niemand in de winkel. Ten derde hadden ze de tijd langzamer laten lopen. Gemeen hè! Dat ze dat precies die dag moesten doen! Dus ik stond te wachten en te wachten tot Elise om kwart voor 5 zei dat ik wel naar huis mocht gaan. Ik sprong een gat in de lucht en kuste haar bijna. Uiteindelijk kreeg ze alleen een kusje op haar wang. Daarna rende ik naar huis.

"Lucas!!" Gilde ik. Lucas kwam gelijk aangestormd. "Wat is er?" Vroeg hij bezorgd. "Ik weet niet wat ik aan moet doen voor mijn date, en ik moet snel zijn." Zei ik met een pruillip. "Waarom moet je je verkleden dan?" Vroeg Lucas niet-begrijpend. "Ik heb een date!" Herhaalde ik luid. "Oeh.. Met droomprins?" Zei Lucas en hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. Ik stompte hem tegen zijn arm. "Met Strify ja.." Mompelde ik er achteraan. "Maar dan is dat toch goed?" Zei hij. Ik bekeek mezelf in de spiegel. Zwart skinny, witte tanktop, zwart leren jasje.. Oke, eigenlijk was het wel stoer. Ik bekeek mijn make-up. Dat kon wel bijgewerkt. Dus ik werkte dat snel bij, fixte mijn haar en zuchtte diep. Ik moest nu echt weg. "En?" Vroeg ik nog even aan Lucas. Die knikte en floot. Ik bloosde en pakte mijn tas. "Wish me luck." Fluisterde ik nog voor ik naar de voordeur liep en op weg ging naar Strify. "All the luck on the world." Riep Lucas. Ik grinnikte.

Ik bofte maar met een vriend als hij. Hij was er voor me. En nu had ik hem nodig. Hij snapte de ernst van mijn Strify 'probleem'. Ja, hij maakte er grapjes over, maar dat maakt niet uit. Hij begreep het, en dat is het punt.

Ik liep naar Strify's appartement. Gelukkig was het niet ver. Ik belde aan, en Kiro deed open. "kom binnen." Zei hij tegen mij. Ik liep achter hem aan naar binnen. "Strify!! Je vriendinnetje is er!!" Gilde hij daarna. Ik werd rood en kuchte. "We..Ehm.." Mompelde ik en ik schudde mijn hoofd. "Ow.." Zei Kiro. "Sorry, hij heeft het alleen zo veel over je dat wij dachten dat jullie al wat hadden." Lachte hij. Ik glimlachte ongemakkelijk. "Geeft niet." Kreeg ik er net uit.

Oke, begrijp me niet verkeerd. Ik was niet ongemakkelijk omdat Kiro dacht dat ik Strify's vriendinnetje was. Dat vond ik juist geweldig! Het ongemak kwam meer voort uit het feit dat ze dat dachten omdat Strify het zoveel over me had. Het besef kwam ineens dat Strify mij dus ook heel leuk vond. Daar werd ik zenuwachtig van, en van zenuwachtig zijn werd ik ongemakkelijk. Kan je het nog volgen?

"Hij komt er zo aan." Zei Kiro die terug kwam uit een kamer. Ik knikte en keek de kamer rond.

Het was een ruim appartement. Er stonden 2 grote, zwart leren banken en een bijpassende zwart leren stoel. Het was er licht vanwege de grote ramen en overal waren decoraties en accessoires. Het was er prachtig eigenlijk. Er zat een grote open keuken aan en een open hal, die naar de slaapkamers en badkamer leidde. Het moest ook wel ruim zijn, want Strify deelde het appartement met Kiro, Shin, Romeo en Yu. Dat had Strify me althans verteld.

Op een van de banken zat een jongen. En als ik de beschrijvingen van Strify goed onthouden, dan was dat Yu. Hij glimlachte. "Ik ben Yu, en jij moet Eva zijn." Zei hij. Ik knikte. Daarna richtte hij zich weer op de tv. Strify had gezegd dat hij veel liever is dan hij eruit ziet. En dat geloof ik graag. Volgens mij is hij heel lief, vriendelijk en aardig. Maar ik had niet veel meer tijd om over Yu na te denken, want Strify kwam uit het open halletje gelopen. "Hey." Zei hij.

Hij zag er weer geweldig uit. Hij droeg een zwarte skinny jeans, grijs v-hals shirt, een ketting, hij had zwarte en zilveren make-up en droeg net als ik een leren jasje.

Ik voelde me maar gewoontjes nu ik hem zag. Best ironisch eigenlijk.. Hij is de jongen, maar geeft het meest om zijn uiterlijk en ziet er het best uit. En ik ben het meisje, en ik geef niet zoveel om uiterlijk en zie er gewoontjes uit. "Zullen we?" Haalde Strify me uit mijn gedachten. Ik zag hem blozen en mijn wangen kleurden ook een beetje. Ik knikte. Strify ging me voor en ik volgde hem naar de voordeur. Hij hield hem netjes voor me open. "Waar gaan we eigenlijk heen?" Vroeg ik toen we in de lift stonden. "Ook deze keer is dat een verassing." Lachte Strify.

Ik vond Strify's vorige verassing ook leuk. Dus waarom deze niet. Strify's verrassingen waren gewoon leuk.
Dat vond ik toen..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.