FanFic.nl

Loup Garou {Jacob Black}

1:

Ik volgde de lijnen van het kruisvormige litteken op mijn arm. Ik kon me de pijn precies herinneren. De vrouw die ons ontdekt had had mij te pakken gekregen en haar zilveren ketting tegen mijn arm gedrukt. Ik liep wat rond in Forks en was nu in het bos. Ik stapte wat in het rond en keek naar al het groen dat me omringde. Soms wenste ik dat ik normaal was. Soms wenste ik dat ik niet meteen hongerig werd na het ruiken van een beetje bloed. En soms wenste ik een andere familie. Maar dit was ik nou eenmaal, daar was niks aan te veranderen. Waarom moest Javier (spreek je uit al Gafjee) zo dom zijn om dat meisje te doden en ons geheim te onthullen? Ik miste mijn thuis nu al en ik was hier nog maar een dag. Roemenië had mooie herinneringen voor mij het was het enige dat bewees dat mijn ouders geleefd hadden. Mijn ouder hadden hun leven voor me gegeven en ik haatte mezelf daarvoor. Sinds de dood van mijn ouders woonde ik bij Tante Cecilia en haar drie zoons: Javier, Moises en Ailan. Javier was de jongste en ook het roekeloost van allen. Hij was nog maar net zeventien en nu al een echte 'ladies men' en dat was heel slecht aangezien hij totaal geen zelfbeheersing had. Moises was de middelste negentien jaar en super intelligent. Hij was er altijd voor me, en beschermde me voor alles. Hij was als grote broer voor me. En Ailan. Ik kon Ailan niet uitstaan. Mijn oom was alfa van onze pack maar toen hij vijf jaar geleden stierf werd dat opgeschoven naar zijn oudste zoon. Over een maand word Ailan eenentwintig en dan word hij officieel tot alfa genoemd. Ze zeiden dat Ailan en ik voor elkaar bestemt waren. Ik zou zijn zielsverwant moeten zijn...zijn 'teef' maar dat had ik nooit geloofd. Ailan daar in tegen had zijn vader beloofd mij om mijn hand te vragen zodra hij alfa was. Dus ik had nog een maand de tijd om rustig na te denken. Ik schopte tegen een tak en bond mijn haar in een losse knot. Ik besloot maar om terug te lopen naar ons nieuwe huis.

Reacties: