FanFic.nl

The Difference -Jack E. Strify-

12. His care

De volgende morgen werd ik ruw wakker geschud door Lucas.

Hij had de draadloze telefoon in zijn hand, en dekte het deel waarin je moet praten af. "Tis droomprins." Fluisterde hij. Mijn ogen sperden open en ik schoot overeind. Hij gaf me de telefoon en ik probeerde wakker te klinken.
"Hey." Zei ik.
"Hey. Lekker geslapen?" Grinnikte Strify.
'Ik.. ehm, jawel."
"En lang?" Ik was blij dat Strify niet kon zien dat ik bloosde.
"Ja, dat ook. Jij?"
"Valt wel mee. Maar ik heb wel fijn gedroomd, dus dat valt dan weer mee." Zei Strify met zijn zwoele stem. Ik moest even slikken.
"Inderdaad." Er viel een kleine stilte, waarin ik besefte dat ik verschrikkelijke hoofdpijn had. Ik kreunde zeurend.
"Waar was dat voor?" Vroeg Strify. Stom! Ik was vergeten dat ik hem nog aan de telefoon had!
"Ik voel me niet zo lekker."
"Ow.." Ik hoorde de teleurstelling in zijn stem. "Betekend dat dat we niks leuks kunnen doen op je vrije dag?" Vroeg hij.
"Nou, we kunnen niks buiten doen, maar je kan wel naar mij komen denk ik.." Mompelde ik.
"Klinkt ook leuk!" En de vrolijkheid was terug. Alleen Strify kon zo van emoties wisselen.
"Dan zie ik je over een uurtje ofso wel." Mompelde ik maar.
"Oke, tot dan!"
Strify hing op en ik legde de telefoon glimlachend weg. Lucas kwam gelijk binnen. Het zou me niet verbazen als hij het gesprek had afgeluisterd. "Een uur om je klaar te maken. Red je wel, toch?" Zei hij. Zie je, hij had me afgeluisterd. Ik knikte. "Kan je wat thee voor me halen?" Vroeg ik poeslief. Lucas knikte en verdween naar de keuken.

Ik wachtte geduldig op mijn thee. Die dronk ik op, maar ik was niet echt van plan uit mijn bed te komen. Het was niet dat Strify me per se uit bed wou hebben, en ik voelde me echt niet goed. Ik ging gewoon weer even liggen.
En viel in slaap.

Toen ik wakker werd was Strify er al. Ik knipperde een paar keer tegen het felle licht en kwam langzaam overeind. Strify glimlachte geruststellend vanuit de stoel in de hoek van mijn kamer. Ik schraapt mijn keel even. "Hoe lang zit je daar al?" Vroeg ik. Strify keek even op zijn horloge. "1 Uur en 27 minuten." Lachte hij. Ik grinnikte. "Je had me wel wakker mogen maken hoor." Zei ik. Strify schudde zijn hoofd. "Je bent ziek en hebt je slaap nodig." Zei hij. "Daarnaast zie je er lief uit als je slaapt." Voegde hij er blozend aan toe. Ik bloosde ook lichtelijk. "Hoe voel je je?" Vroeg Strify iets bezorgder. "Slecht." Zei ik. "Ik heb ongelofelijke hoofdpijn, en ik ben best misselijk. En mijn keel doet pijn, maar dat zal wel komen omdat ik verkouden ben." Legde ik uit. Strify knikte meelevend. "Zal ik kijken of ik wat thee, een aspirientje en een kruik kan vinden?" Vroeg hij. Ik knikte. "Goed plan. De thee zit in het meeste linkse kastje in de keuken, en de waterkoker staat op het aanrecht. De koppen kan je in het kastje naast de thee vinden. Er ligt wel een kruik in de badkamer. En de aspirientjes liggen in het bakje boven de wastafel." Zei ik. Strify sloeg de informatie even op en stond toen op om uit mijn kamer te verdwijnen. Ik zuchtte diep en zette mijn kussen tegen de muur bij mijn hoofd. Zo kon ik er goed tegen aan leunen.

Strify was mijn zuster. Hij verzorgde me en ik genoot. Hij was echt bezorgd om me, en ik vond dat nog een goed teken dat hij me leuk vond.
Hij vond me leuk..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.