Hoofdcategorieën
Home » Cinema Bizarre » The Difference -Jack E. Strify- » 31. His stare
The Difference -Jack E. Strify-
31. His stare
We hadden veel lol terwijl we naar LA reden. Tuurlijk waren er kleine conflicten, maar daar konden we vaak ook niks aan doen. We waren allemaal moe, en dan kan je bij elk klein dingetje geïrriteerd raken. Dat gebeurde dus ook..
Verder was het wel gezellig. We hebben films gekeken, spelletjes gedaan, gelachen en gekletst. Kortom, veel dingen samen. Af en toe deden we wel dingen apart, maar als je toch samen op een
bus zit kan je net zo goed het samen gezellig hebben, toch? Wij dachten van wel. Maar we waren ook blij toen we in het hotel aankwamen. Eindelijk een paar dagen voor onszelf. We konden zelf kiezen wat we deden, samen of alleen.
De manager stond in te checken en de jongens en ik wachtten even op hem. We stonden wat grappen te maken tot Romeo Yu aanstootte en ergens heen wees. We keken allemaal om en zagen het blonde meisje, die we inmiddels 'Blondie' noemden. Op de één of andere manier kwam ze overal waar wij kwamen. Niet dat we dat erg vonden, misschien was ze door de USA aan het trekken ofso.. En we konden er leuke grappen over maken. Shin en Kiro hadden een leuker meisje gespot en Romeo en Yu waren aan het overleggen over hoe ze Blondie konden versieren. Strify stond naar Blondie te kijken. Ik haalde vaag mijn schouders op en vroeg me af hoelang het nog zou gaan duren. Toen ik me omdraaide stond Strify nog steeds naar Blondie te kijken, het duurde iets te lang naar mijn mening.
Ja, ik was jaloers ja. Logisch toch? Ik hield zoveel van Strify, ik was zo verliefd, dan ben je wel eens jaloers. Waarom zou hij, de zanger van een succesvolle band, niet voor een leuker, beter en knapper iemand gaan? Waarom zou hij bij mij blijven als hij iemand beter kon krijgen? Dat vroeg ik me wel eens af. En soms zei Strify op dat soort momenten hoe leuk hij mijn ogen vond. Alsof hij mijn gedachten kon lezen. Hij zei gewoon dat hij me goed kende. Het kon me niet zoveel schelen, alles wat er dan toe deed was dat hij mijn ogen mooi vond.
Ik keek naar Strify en beet op mijn wangen. Shin merkte het op en keek me vragend aan. Daarna keek hij naar Strify. "Niet zo bitchy kijken, joh. Je hebt geen reden om jaloers te zijn. Hij houdt teveel van je." Fluisterde Shin in mijn oor. Ik keek hem aan en hij keek doordringend terug. Het was Shin, dus ik geloofde hem. Inmiddels kwam de manager terug en gaf ons de sleutelkaartjes. Gelijk renden we weg om onze kamers te zien. Het was minder luxe dan het hotel in New York, maar het was meer dan genoeg voor mij. Het was nog steeds groter dan mijn flatje. Ik grinnikte zacht toen ik dat dacht. Daarna liep ik naar het raam en mijn mond viel open. Het uitzicht was prachtig. Ik zou bijna zeggen dat het nog mooier was dan New York. Adembenemend. Strify kwam achter me staan en sloeg zijn armen om mijn middel. Langzaam trok hij me weg bij het raam en draaide me om in zijn armen. Voorzichtig drukte hij me op het bed, en hij liet mijn ogen niet los. "Wat ga je doen Strify?" Vroeg ik fluisterend. "Ik heb zin om te spelen. Dus ik ga een spelletje doen." Fluisterde hij sexy. Ik beet zacht op mijn lip en Strify boog zich nog dichter naar me toe. Onze neuzen raakten elkaar en ik voelde Strify's adem op mijn lippen. "Wat dacht je van ganzenbord?" Zei ik zwoel. Strify trok zijn wenkbrauw op. "Klinkt goed." Fluisterde hij voor hij mijn lippen aanviel. Ik zoende gewillig terug, maar ik merkte een klein verschil. Deze zoen was wanhopiger dan andere zoenen die ik had gehad. Maar het was waarschijnlijk mijn verbeelding. Strify gleed met zijn handen onder mijn shirt en ik speelde mijn zijn lip piercing.
Tegen die tijd was ik al vergeten dat hij naar Blondie had staan staren. Tenslotte hield hij van me, heel veel zelfs. En ik hield van hem.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.