FanFic.nl

The Difference -Jack E. Strify-

34. His sickness

Die avond gingen we met zijn allen uit. Ik had er zin in. In New York waren we ook uit geweest, en om met die jongens uit te gaan is.. Geweldig. Strify en ik trokken onze mooiste kleren aan en Strify deed zijn en mijn make-up. Dat deed hij wel vaker. Vond hij geweldig om te doen.. Ook deed hij mijn haar, en ik moet zeggen dat ik er geweldig uit zag. We stonden een tijdje later in de lobby op Yu en Kiro te wachten. Shin en Romeo waren er al. We hadden een klein gesprekje en niet veel later voegden Yu en Kiro zich ook bij ons. In een taxibusje reden we naar een club waarover Kiro had gehoord. Het was er prachtig. Het meeste bestond uit glas, en er schenen overal mooie gekleurde lichten. De weerkaatsing op het glas maakte alles nog mooier. Ik had die avond een geweldige avond. Tot..

"Ehm.. Lieffie? Ik ga terug naar het hotel. Ik voel me niet zo lekker." Zei Strify tegen me en hij drukte een kus op mijn voorhoofd. "Wacht, ik ga wel met je mee." Zei ik bezorgd. Als hij niet lekker was kon hij echt niet alleen zijn. "Nee, blijf maar. Je vind het zo geweldig. Ik wil je pret niet bederven." Zei hij en hij keek me overtuigend aan. Ik twijfelde nog. "Echt, je zou me blij maken als je bleef en lol had." Zei Strify. Ik keek hem aan. Als ik hem ermee gelukkig zou maken, zou ik het zonder twijfel doen. Dus ik glimlachte naar hem. "Ik zie je later wel, schat." Zei hij nog even en hij drukte een kusje op mijn lippen. Ik keek hoe hij wegliep en werd daarna door Kiro meegetrokken naar de dansvloer.

Ik vergat alles. Ergens dacht ik natuurlijk nog wel aan Strify, en het viel tegen dat hij er niet was, maar ik kon net zo goed lol hebben. Strify wou dat tenslotte. Ik was wel heel bezorgd. En toen we de club verlieten kon ik dan ook niet wachten om hem te zien. Het was inmiddels al laat en het was al een tijd geleden sinds hij naar het hotel ging.
Maar toen ik op onze hotelkamer kwam was hij er niet. Ik keek nog in de badkamer, maar daar was Strify ook niet. Ik vond het raar, maar ja.. Wat kon ik er aan doen. Ik kleedde me uit en ging in bed liggen. Ik sliep al bijna toen hij terug kwam.

Ik voelde zijn armen om mijn middel glippen. Ik draaide me om in zijn armen en keek hem slaperig aan. "Waar was je?" Fluisterde ik. "Wandelen. Ik had frisse lucht nodig." Mompelde hij. Ik knikte en drukte een kusje op zijn voorhoofd. "Gaat het weer?" Vroeg ik hem bezorgd. Strify haalde zijn schouders op. "Ik lig weer naast je, en daar word alles beter van.." Fluisterde hij in mijn oor. Ik grijnsde en kuste hem. Daarna nestelde ik me in zijn armen en viel langzaam in slaap.

Ik was een beetje achterdochtig op dat moment. Maar ik geef het niet graag toe weet je.. Dan lijk ik zo'n achterdochtig, niemand vertrouwend mens. En ik vertrouwde Strify wel. Echt! Ik hield van hem met heel mijn hart, en ik wist zeker dat het wederzijds was.... Tenmiste, dat was toch zo?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.