FanFic.nl

The Difference -Jack E. Strify-

35. His game

De volgende dag zijn we LA in geweest. O mijn god wat is dat een mooie stad! Echt waar! Ik denk dat ik die hele dag met open mond rond heb gelopen. Alles daar is mooi. We hebben dan ook gelijk mooie kleding geshopt. De dag was echt perfect, prachtig, stijlvol. Alles wat je verwacht bij Cinema Bizarre, krijg je. En ik was er dankbaar voor. Die avond aten we in het restaurant en hetzelfde kon gezegd worden. Perfect, prachtig, stijlvol. Ik zou er nog duizenden andere woorden bij kunnen verzinnen om te omschrijven wat ik voelde als ik bij hen was. Maar dat interesseert jullie niet echt denk ik. Het zou op den duur een beetje saai worden. Daarom vertel ik wel gewoon wat er die avond gebeurde. Want Cinema Bizarre zou Cinema Bizarre niet zijn als we die avond niet opnieuw uit gingen die avond. En ik zou Eva niet zijn als ik dat erg vond. Dus wij gingen die avond weer naar die club.
Strify voelde zich later op de avond weer niet lekker. Ik ook niet. Ik was bezorgd om hem. Deze keer wou ik dan ook nog liever mee met hem. Maar Strify kan nogal.. dwingend zijn. Dat win je echt niet. Als hij wil dat je blijft, dan blijf je ook. Geloof me. Dus Strify ging weg en ik feestte door. Wat prima lukt met Yu, Romeo, Kiro en zelfs met Shin. We bleven niet te lang. Ten eerste konden de jongens niet te moe worden, en ten tweede wou ik snel terug naar Strify. Dus we zaten in de taxi naar huis rond half 1 ofso.

Ik zocht naar de sleutel in mijn zak en leunde tegen de deurpost. Mijn ogen sperden open toen ik geluid uit de kamer hoorde. Vrouwelijk geluid. Snel viste ik de sleutel uit mijn zak en stak die ik het slot. De deur gooide ik open en..

Dat was het eind. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn verhaal te lezen. Want het was over.
Nee, oké, zo ging het niet helemaal. Het was ook niet helemaal gelogen. Het was het einde van mijn wereld. Alles waarin ik de laatste tijd had geleefd stortte in en ik kon er niks tegen doen. Alle veiligheid waarin ik geloofde was nep. Strify's perfectie was verre van perfect..

Strify keek me met grote ogen aan. "W-wat doe jij h-hier?" Stotterde hij en hij stapte hijgend van het bed. Ik deed mijn mond open om te praten, maar er kwam geen geluid uit. Gelukkig sprak Blondie de woorden die ik wou zeggen.

Juist.. Ik vond Strify in bed met Blondie. Verder hoef ik niks uit te leggen, toch?

"Dit is jullie hotelkamer." Zei ze tegen Strify en ze begon zich aan te kleden. Ik keek naar hoe het zweet op haar huid glinsterde. Het mocht daar niet glinsteren. Het was Strify-seks zweet, en dat mocht alleen ik op mijn huid hebben. Strify's mond was inmiddels ook opengezakt en de tranen sprongen in mijn ogen. "Fuck.." Fluisterde Strify. "Pardon?" Piepte er uit mijn keel. Strify keek op. Zijn borst ging nog steeds op en neer van het hijgen. "Ik.. Het was niet de bedoeling om.. om het hier.." De rest van Strify's zin stierf weg toen hij in mijn ogen keek. "Jij hebt al je rechten om te klagen verspild.." Fluisterde ik en ik draaide me om. Naar de enige waarvan ik nog hoopte dat hij echt was. Shin. Ik klopte hard op zijn deur en Kiro deed open. Tuurlijk, ze delen een kamer. "Eva?" Zei hij verbaasd. Toen hield ik het niet meer en ik barstte in huilen uit. Kiro sloeg zijn armen om me heen en begeleidde me naar binnen. Ik werd door hem op een bed gezet en niet veel later voelde ik Shin's lichaam naast de mijne. Ik greep zijn shirt beet en mijn vingers verstrengelden met de stof. Shin schommelde me zacht en fluisterde sussende woordjes in mijn oor. Hij had inmiddels ook wel bedacht wat er was gebeurt. En ik was blij dat hij er was.

Die nacht was de ergste uit mijn korte leven. Ik was ontroostbaar, en heb de hele nacht gehuild. Shin heeft volgens mij ook wat tranen gelaten, maar hij liet het niet zo merken omdat hij sterk wou blijven. Voor mij. Omdat hij wel om me gaf.
Mijn hele wereldje was kapot. Alles waarin ik geloofde was weg. De jongen waarvoor ik alles had opgegeven was nep. En mijn hart was verpulvert. Het voelde alsof hij mijn hart uit mijn borst had gerukt en tegen een muur met duizend naalden had gegooid.
Raar eigenlijk, dat als alles goed lijkt te zijn, het vaak het foutst is. En ik wou nog niet dat het over was. Ik hield genoeg van hem om hem te vergeven. Het was een foutje. En hij kwam terug bij me. Ik wilde Strify in mijn armen houden en zeggen hoeveel ik van hem hield. Zeggen dat het me niet uitmaakt. Ik had hem mijn hart gegeven en hij mocht ermee doen wat hij wou. Hij kon het liefhebben, gebruiken, volledig vernietigen, het zou altijd van hem zijn. En dat was mijn fout. Mijn hart is niet voor niets mijn hart. Het hoort bij mij, en ik kan het niet zomaar aan een ander geven. Ik ben de enige die weet wat het aankan. En dit hoorde daar niet bij. Ik was een idioot, een debiel, een gek en een trut. Ik was naïef, dom, achterlijk en verliefd. Liefde is dat wat pijn doet. En liefde is dat wat heelt. Ik moest er maar overheen zien te komen, het was gebeurt. Ik kon er niks aan doen.
Misschien als ik meer van hem had gehouden, er meer was geweest en hem dat vaker had verteld. Misschien.. als dat mogelijk was. Ik hield van hem zoveel ik kon. Ik was bij hem elke minuut dat ik kon. En ik vertelde hem dat zo vaak ik kon.
Die nacht heb ik met Shin uit het raam gestaard. Sterren maken me meestal rustig. Maar ze deden me denken aan Strify. Alles deed me denken aan Strify, want alles wat ik had was Strify.
Als je alles opgeeft voor iemand, en je vertrouwd op liefde en geluk, zal je het hardste vallen en dat maakt alles stuk. Als je geeft om iemand, meer dan om jezelf, zal er een dag komen waarop die liefde moet stoppen. Ik houd van jou, is niet de sleutel tot een ander. Ik houd van jou, is vaak het eerste probleem. Zeg ik houd van jou liever voor de spiegel, en daarna nooit weer. Ik houd van jou, maakt je zwak en overbodig. Het zal je breken, tegen je keren en je vernederen. Want uiteindelijk ben je zelf de enige van wie je moet houden. Als je van jezelf houd heb je genoeg liefde. Maar wat als je net als ik jezelf verteld dat dat niet waar is? Dat je 'zijn' liefde nodig hebt, en geen dag zonder kunt. Dan val je. Hij liet me hoger vliegen dan wie dan ook, maar omdat hij me hoger liet vliegen, liet hij me ook hoger vallen. En hij liet me niet die avond vallen. Dat had hij al veel eerder gedaan. Die avond was de avond waarop ik de grond raakte. Die avond was de avond dat ik meer van Strify hield dan ooit tevoren..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.