FanFic.nl

Flashbacks

.: 4 :.

Ik hoor in de verte de kerkklok 3 uur slaan en zucht even. Dan pak ik een chipje en probeer me die middag met Kiro te herinneren, maar het is niet veel. "Ik weet niet veel meer van die dag eigenlijk.. Het is al heel veel jaar geleden. Zeker 11 jaar. Maar we hebben die dag broodjes gegeten, en zijn in een paar winkeltjes geweest. Daarna maakten we een afspraak voor maandag. Ik had vakantie, en Kiro was er ook nog een paar weekjes." Vertel ik mijn dochter, terwijl ik haar in haar grote blauwe ogen aankijk. Ze knikt en denkt even na. "Maar toen was je niet bij papa." Zegt ze na een kleine stilte. Ik schud mijn hoofd en kijk even hoe de blaadjes van de appelbloesem voor het raam naar beneden dwarrelen. "Papa zag ik een tijdje later pas weer. Kiro en ik hadden wat uitstapjes gemaakt. We waren wezen winkelen, bij mij thuis geweest, uit eten geweest en naar de film geweest. Daardoor waren Kiro en ik dikke vrienden geworden. En toen maakten we op een avond een klein wandelingetje door het park." Mijn dochter kijkt me weer gretig aan. "En wat gebeurde er?"

--Flashback--
Ik kijk naar de mooie, volle maan die aan de hemel schijnt, tussen alle twinkelde sterren. De geur van nat gras vult mijn neus en ik sluit mijn ogen terwijl ik nog eens snuif. "Weet je waarom ik je mijn nummer had gegeven met de meet and greet?" Zegt Kiro ineens. Ik schud mijn hoofd. Nee, eigenlijk wist ik dat niet. "Omdat je zo naar Shin keek. Dat doen wel meer fans, dus misschien was het niet zo erg. Maar toen zag ik de manier waarop je naar hem keek. Alsof je dacht: 'Hij is het mooiste wat ik ooit heb gezien, ik zal er alles aan doen om lang en gelukkig met hem te leven.'. En ik had ook gezien dat Shin af en toe naar je keek, met een geïnteresseerde blik." Verteld Kiro. Ik knik, als teken dat hij door kan vertellen. De half-blondine neemt even diep adem. "Dus ik wilde je de kans geven om Shin vaker te zien. Maar zoals je ongetwijfeld begrijpt moest ik eerst weten of je Shin waard was, en of Shin jou waard is. Dus ik besloot om eerst vrienden te worden. En ik moet zeggen dat je leuker bent dan gedacht, voor Shin, niet voor mij." De kleinere jongen lacht even. Ik grinnik alleen zenuwachtig, afwachtend tot hij weer ging spreken. "We moeten nu alleen een goed plan verzinnen zodat je Shin aan de haak kan slaan." Zegt Kiro en hij grijnst naar me. Ik glimlach terug. "Dank je, Kiro." Fluister ik en ik stop met lopen. Kiro geeft me snel een knuffel, dan begint hij weer met lopen. "Dus even over dat plan.."
--Flashback end--

"Kiro vertelde me dat hij mij zijn telefoonnummer had gegeven omdat hij zag dat ik papa beter wilde leren kennen. Die avond bedachten we hoe ik en papa samen konden komen." Zeg ik. Mijn dochter knikt. "Ik denk dat ik het snap. En hoe zijn jullie dan samen gekomen?"

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.