FanFic.nl

Flashbacks

.: 9 :.

"Ja, Kiro heeft me getroost. Dat was ook wel nodig, want ik was heel verdrietig." Zeg ik met een zucht. Mijn dochter kijkt me aan met medelijden in haar ogen. Het geeft een raar gevoel als je kind zo naar je kijkt. Maar een nieuwe herinnering neemt plaats in mijn gedachten.

--Flashback--
Ik kruip dichter tegen Kiro's kleine lijf aan en ik doorweek zijn shirt met mijn tranen. "Hoe kon hij zoiets doen?!" snik ik luid. Kiro streelt geruststellend over mijn rug en probeert kalmerende geluidjes te maken, maar iets in me zegt dat hij het ook niet echt droog houdt. "Ik weet het niet.. Echt niet.. Het is echt niks voor Shin." Fluistert hij. Ik til mijn hoofd op en kijk Kiro aan. Met zijn handen veegt Kiro al mijn tranen van mijn gezicht en plaatst een kusje op mijn voorhoofd. "Als hij je dit aandoet is hij je niet waard." Mompelt de half-blondine dan zachtjes. Ik schud mijn hoofd. "Je weet zelf dat dat niet waar is. Hij is zo geweldig!" Paniek ik en er lopen weer tranen over mijn wangen. Kiro slaat zijn armen weer om me heen en knuffelt me stevig. Ik verstop mijn gezicht in zijn nek en grijp zijn shirt vast.
--Flashback end--

"Ja.. Mama heeft heel wat gehuild.." Fluister ik. Het meisje naast me op de bank legt haar handje op mijn schouder en wrijft zachtjes. "Maar hoe kwam het dan goed?" Vraagt ze voorzichtig. Ik denk even na.

--Flashback--
Ik hoor geschreeuw op de gang, en eigenlijk maakt het me een beetje bang. Wie zijn er aan het schreeuwen? En waarover? Zijn het mensen die ik ken? Waar is Kiro eigenlijk? Ik ben wel blij dat ik nog een nachtje hier mag blijven, ik heb nu echt geen zin meer om naar huis te gaan. Ineens vliegt de deur van de hotelkamer open en loopt Kiro naar binnen. Hij gooit de deur weer achter zich dicht en ploft met een zucht van woede op het bed. Ik kruip naar hem toe en ga achter hem zitten zodat ik mijn armen en benen om hem heen kan slaan. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en wacht tot hij iets is gekalmeerd. "Wat is er gebeurd, Kiro?" Vraag ik zachtjes. Kiro snuift even woedend. "Blijkbaar heeft Shin's vriendinnetje het uitgemaakt nadat ik, waar zij bij was, in Shin's gezicht had geroepen dat het niet eerlijk was om seks met jou te hebben als hij een vriendinnetje had. En toen moest Shin natuurlijk tegen mij gaan schreeuwen." Mompelt Kiro. Ik til mijn hoofd ietsje op. "Is het uit?" Vraag ik verbaasd. Kiro knikt. "Dat is dan ook het enige goede hieraan." Ik leg mijn hoofd weer op zijn schouder en knuffel hem stevig. "Het komt wel goed." Fluister ik. Maar ik weet niet zeker tegen wie ik dat nou zei. Tegen Kiro, of tegen mezelf?
--Flashback end--

"Papa's vriendinnetje maakte het diezelfde dag nog uit. Kiro had haar verteld dat papa tegen mij had gezegd dat hij me leuk vond." Leg ik het uit op een manier dat het voor een zeven-jarige niet te gedetailleerd is. Mijn dochter knikt. "Maar dat is goed toch?" Vraagt ze en ze houdt haar hoofd een beetje schuin. Ik knik. "Inderdaad. Daarna werd alles beter." Zucht ik. "Wil je het vertellen?" Vraagt mijn dochter schijnheilig.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.