FanFic.nl

Flashbacks

.: 15 :.

"Ehm.. Toen kregen we eerst een kindje. Van het begin de avond dat het kindje kwam weet ik niet veel meer, alleen dat papa me naar het ziekenhuis bracht. Maar van daarna weet ik wel nog heel veel." Zeg ik. "Vertel je het me?" Vraagt mijn dochter schijnheilig. Ik woel even door haar blonde lokken. "Tuurlijk."

--Flashback--
Het gehuil van een klein baby'tje vult de kamer en ondanks dat het pijn doet aan mijn hoofd geeft het me het mooiste gevoel ooit. Ik kijk hijgend naar Shin en die drukt een kusje op mijn voorhoofd, mijn hand niet loslatend. Het gehuil verteld me ook gelijk dat alles goed is, en dat maakt me nog gelukkiger. In mijn ooghoek zie ik hoe ze het baby'tje schoonmaken en niet veel later word het, gewikkeld in een doek, aan mij overgedragen. Mijn kindje. Met een gelukkige grijns kijk ik op naar Shin, maar die is teveel betoverd door zijn kindje om het te merken. "Het is een meisje." Glimlacht een zuster naar me. Ik glimlach terug en streel met mijn vinger over het kleine, zachte, roze wangetje van mijn dochtertje. "Wat is haar naam?" Vraagt diezelfde zuster weer. Deze keer heeft Shin het wel door dat ik naar hem grijns en hij grijns terug. "Kira." Zeggen we beiden en de vader van mijn kindje drukt een kusje op mijn lippen. Daarna streelt hij voor het eerst zijn dochtertje en tranen van geluk glinsteren in zijn ogen. Dit is, tot nu toe, zeker het mooiste moment van mijn leven.
--Flashback end--

"Het was een ontzettend gelukkig moment voor ons allebei. We hadden al besloten hoe we het kindje gingen noemen, want op de een of andere manier wist ik al dat het een meisje zou worden. Dus we besloten haar naar onze beste vriend te noemen, de jongen die ons samen bracht." Glimlach ik. Kira kijkt me gelukkig aan. "Dus ik ben naar Kiro vernoemt?" Vraagt ze. Ik knik. "Dat dacht ik al.." Mompelt ze. Ik giechel zacht. "En wat gebeurde er toen?" Vraagt mijn dochter me ongeduldig. Ik zucht diep en denk na. "Daarna werd ons leven heel druk. Het hebben van een baby is heel veel werk, en we gingen ook nog trouwen. We besloten om dat in het klein te doen. We zijn naar het gemeentehuis gegaan en daar hebben we de papieren ondertekent. Daarna vierden we thuis een klein feestje met de jongens, mijn ouders en papa's ouders, en natuurlijk Kim. Dat was de bruiloft. Papa wilde trouwen, maar we wilden het beiden niet groots vieren, dus we waren hier blij mee. Jij werd steeds ouder, en papa en ik besloten nog een kindje te nemen." Vertel ik. "Samantha." Zegt Kira. Ik knik. "Inderdaad. Al moet ik zeggen dat het krijgen van je zusje toch en veel groter gedoe was." Zucht ik. "Hoezo dat?" Vraagt mijn dochter verward.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.