Hoofdcategorieën
Home » Twilight » A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed] » Chapter 34 & 35
A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed]
Chapter 34 & 35
Chapter 34 - The zoo
Alec POV:
Op dit moment was mijn leven gewoon perfect. Een prachtige vrouw, een lief en schattig kind en een geweldige familie. Stacey was nu 3 weken oud, maar als je haar zag zou je zeggen dat ze vier was. Saskia was bezig met spullen inpakken voor ons bezoek aan de dierentuin. Ik was Stacey aan het aankleden. Toen we klaar waren liepen we naar buiten toe. Stacey liep tussen ons in, en hield onze handen vast. Ze trok ons lachend mee. Saskia straalde gewoon, ze genoot ervan. En ik genoot er ook van. Het waren de kleine dingen in het leven, dat het bijzonder maakte. Brooke en Emmett kwamen met Melody aan rennen.
“Hee! Grote meid! Kun jij al zo goed lopen?”ť vroeg Brooke aan Stacey.
“Tante Brooke!!!”ť riep Stacey en liet ons los en wankelde naar Brooke toe.
“Goede morgen Sas, Alec.”ť Lachte Brooke en ze tilde Stacey op.
“Hoi zusje van me!”ť riep Sas en gaf haar een knuffel. Lachend liepen we allemaal verder en Stacey liep weer tussen ons in. Brooke rende iets vooruit en maakte er een foto van. Daarna maakte ook een foto van Melody, en Sas maakte er 1 van haar, Emmett en Melody.. We kwamen aan bij het grote huis en de fotosessie bleef bezig. Lachend maakten we de raarste foto’s van elkaar. Om 11 uur waren Chris en Wyatt er ook, en zij waren ook de pineut. Zo ging het nog een half uur door. Toen we vertrokken scheen de zon al niet meer zo fel. We reden naar de dierentuin toe. Eenmaal daar werd het pas echt leuk. Stacey bleef maar vragen stellen over alle dieren en we gaven er rustig antwoord op.
“Mama? Wat is dat?”ť Vroeg ze terwijl ze naar een oerang oetang wees.
“Dat is de broer van ome Emmett”ť Antwoorde Sas met een grote grijns. Emmett keek haar verbouwereerd aan.
“Ome Em, waarom is jou broer zo harig en hoe heet hij?”ť Vroeg Stacey hem. Saskia, Brooke en ik schoten in de lach. Stacey keek ons verbaasd aan.
“Dat is mijn broer niet hoor, dat is een aap. En dat is weer familie van jou mama.”ť Zei hij met een evil smile. Saskia moest nog harder lachen
“owja, de hele mensheid stamt af van de apen, lief broertje, dus ook jij en ik. Misschien is dat wel ons zusje.”ť Zei ze lachend. Iedereen moest lachen en Stacey begreep er niets meer van.
“He! Wat is dat nou!”ť Zei ze verontwaardigd.
“Dat is een oerang oetang. En de mensheid stamd echt af van de aap hoor, dus soms zegt je moeder nog wel wat zinnigs hoor.”ť Zei ik, Saskia porde mij.
“En wat bedoel je daarmee? Dat ik meestal alleen maar een dom blondje ben?”ť Zei ze lachend.
“Ja, ben je dat dan niet?”ť Plaagde ik haar. En zo ging het de hele dierentuin door. Soms was het even moeilijk om ons in te houden en Stacey moesten we al helemaal opletten, aangezien zij nog niet helemaal wist wat goed en fout was. Na 3 uur stopte we om wat te eten in het restaurant.
“Mama, Ik wil die vrouw bijten.”ť Zei Stacey beteuterd. Sas en ik keken elkaar geschrokken aan.
“Niet doen Stacey. En ook nooit, maar dan ook nooit tegen iemand zoiets zeggen, alleen tegen de familie oke? Wij bijten alleen dieren, wilde dieren. Geen dierentuin dieren.”ť Zei Saskia streng. Brooke keek ons vragend aan. Ik boog me naar haar toe.
“Stacey heeft dorst.”ť Fluisterde ik.
“Ik denk dat het dan beter is om te gaan. En we hebben toch al alles gezien.”ť Zei brooke. Ik knikte en we rekende af en vertrokken. Thuis namen Saskia en ik Stacey mee om te jagen. Stacey begreep er weinig van. Met alle geduld legde we alles uit en leerde we haar jagen. Al snel had ze de smaak te pakken en had ze een hert vermoord. Na 2 uur kwamen we weer thuis. Echt in ons huis. Vanaf beneden hoorde we veel muziek en Saskia rende naar beneden, stuiterend. Ik liep samen met Stacey achter haar aan. Saskia trok de deur naar de Dancebattle open en kreeg compleet de slappe lach. Snel keek ik ook en moest ook al zo erg lachen. Nick kon dus echt niet dansen. En Chris en Wyatt ook niet. Verstoord keken ze alle 3 om.
“Oke, boys. Ik zal het jullie eens voordoen.”ť Zei Saskia en stapte op de vloer. Ze zocht een liedje uit en begon te dansen. Bij de jongens vielen de monden open.
“jemig, you’re awesome!”ť Riepen Nick en Chris tegelijk.
“Tja, Wat wil je hé? Brooke en ik hebben met zijn tweeën op de DPFC gezetten. Daar leerde we echt alle dansen. Ballett, hiphop, breakdance, street, pop, jazz en natuurlijk de salsa, wals enzovoort Jij bedenkt het en wij kunnen het.”ť Nu keken we haar allemaal verslagen aan. Dat wist ik ook niet.
“Zo, mijn primaballerina. Is er nog meer dat ik niet weet?”ť Vroeg ik plagend.
“ehhh.. Ik heb ook nog op de muziekschool gezetten, ik dansde dus. Ik ehh.. ben een afstammeling van tijgertje,”ť Zei ze met een grote glimlach, terwijl ze stond te stuiteren. “ En ehm.. ik denk dat je voor de rest alles nu wel weet.”ť
“Zo zo, een multi culti hé?”ť Zei Wyatt plagend. We lachden. We deden nog een paar wedstrijdjes en telkens won Sas. Saskia leerde Stacey ookal een paar simpele danspasjes en Stacey deed ze met gemak na. Dat was echt zo lief om te zien. Rond een uur of 7 gingen we terug naar het grote huis. Om 9 uur gingen Sas en ik weg met een slapende Stacey.
Chapter 35 - Don’t scared me!
Saskia POV:
De laatse tijd sliep ik super slecht. Telkens weer die nachtmerie. Telkens weer het zelfde. Iedere nacht weer. En altijd hetzelfde.
Ik zag iedereen en hoorde hun schreeuwen en huilen. Allemaal werden ze gemateld. Zelfs Stacey en Melody en ik kon nooit wat doen, nooit. En altijd op het moment dat het kleinste wezen zich omdraaide werd ik gillend of huilend wakker. En het was altijd Alec die me dan weer trooste. Dit ging nu al zo’n 2 weken zo en niemand wist het. Brooke had ook last van nachtmerries. Ik werd er rampengek van! Op dit moment zat ik in de woonkamer met de rest van de familie. Brooke, Emmett, Melody, Wyatt en Chris zaten in hun eigen huis. Wij zaten de dag na te bespreken en Stacey was nog hyperactief aan het doen. Ze zat nu bij Carlisle op schoot. Opeens versteende hij helemaal. Edward keek verward en ik werd bang.
“Jongens, wat is er?”ť Vroeg ik beetje bang. Edward kreeg op dat moment een lach.
“Ik denk, dat Stacey je dat wel kan laten zien, hé Stacey?”ť Zei hij. Stacey liep naar mij toe en legde haar hand op mijn wang. Ik zag hoe zij de dingen ervaarde. Echt heel raar.
“Ja, dat is haar gave.”ť Zei Edward droog.
“Wow. Dat is eigenlijk best wel gaaf!”ť Zei ik echt veelste droog. Edward, Alice en Carlisle begonnen te lachen en de rest begreep er niets van. Ik gaf Stacey aan Alec.
“Niets zeggen, gewoon kijken.”ť Zei ik. Niet veel later kreeg Alec ook een glimlach.
“Stacey kan mensen dingen laten zien, daar hem of haar aan te raken.”ť Legde ik uit. Iedereen wilde weten hoe dat zat en Stacey wandelde vrolijk van de een naar de ander. Rose had Stacey nu vast, toen Wyatt en Chris in paniek bijna aan kwamen orben.
“Wow, hebben jullie een spook gezien ofzo?”ť Vroeg ik droog. Ze keken me best boos aan.
“Aanval, 3 vampiers, bij ons.”ť Zei Chris.
“Iedereen houd ons nu vast, dan brengen we jullie erheen.”ť Zei Wyatt. Snel pakte iedereen hun vast en we orbde naar hun huis toe. Ik had meteen de situatie door. Ik zette Stacey achter me neer en draaide me om naar Alec.
“Wat je ook doet, of ik doe, beschrem Stacey en waag het niet mij te helpen.”ť Zei ik. Ik rende naar die zwarte man toe en gooide hem het raam uit. Ik zag dat Brooke die man die haar vast hield een paar karate klappen uitdeelde en daarna een spreuk over hem uitsprak. Ik had telaat door dat die vrouw mij nu aanviel. Ze had me van achter vast, muur vast. Ik stond te spartelen als een vis. Brooke trok die vrouw van me af. Toen liet ze de tijd, naja de badguys, bevriezen. Stacey was begonnen te huilen en ik liep naar haar en Alec toe. Ik probeerde haar te troosten, maar het lukte niet helemaal.
“Sas! Is alles in orde met jou?”ť vroeg Brooke. Ik knikte van wel. Eigenlijk ging het helemaal niet goed, maar goed.
“Brooke, wat was dat slaapliedje?”ť vroeg ik haar. Ik begon een beetje wanhopig te worden.
“Sun goes down and we are here together, fireflies glow like a thousand charms, stay with me, and you can dream forever, right here in my arms, tonight.”ť Zong Brooke. Ik kreeg er traanogen van en Stacey keek haar met grote ogen aan.
“Mooi… tante Brooke!”ť zei ze zachtjes en liep naar mij toe. Ik nam haar veilig in mijn armen.
“Wat gaan we met hen doen?”ť vroeg Emmett, wijzend naar die gasten. Edward las hun gedachten.
“Ze zullen ons niet met rust laten, ze willen Melody en Stacey.”ť Zei Edward met zijn kaken op elkaar geklemd. Ik versteende compleet.
“NO FREAKING WAY!”ť gilde Brooke. “Sas, Lidewij. Willen jullie een spreuk oefenen of doen we dit op de ouderwetse manier?”ť Vroeg Brooke ons.
“Waarom niet allebei?”ť Vroeg ik. Ik was echt des duivels.
“Goed idee!”ť zei ze en sprong vanaf het balkon naar beneden. Wij sprongen achter haar aan.
“Lidewij, Saskia, kom bij me staan en geef me een hand.”ť Zei Brooke. Brooke en ik waren is woedend. Brooke zette die 3 mongolen tegen elkaar aan en paste het magische touw aan, zodat het om hun alle 3 zat en zette hun daarna weer in beweging.
“Laat dit een les zijn voor alle achterlijke mongolen zoals jullie! Niemand komt aan onze baby’s, of je wacht het zelfde lot.”ť Gilde ze naar de lucht. “Sas, als we de spreuk 3 keer hebben gezegd, hou mijn hand vast, maar stuur vuur op ze af.”ť Zei ze en keek mij aan. Mijn gezicht stond echt op onweer. Ik knikte naar haar. Dat zou wel goed komen. Lidewij zag er doodsbang uit, maar ik kon me er even geen zorgen om maken.
“Het komt goed Lidewij. Doe gewoon wat Sas en ik doen oke?”ť Zei Broke geruststellend. Het werkte blijkbaar wel. “Emmett, iedereen ga naar binnen alsjeblieft, anders is er een kans dat 1 van ons dood gaat.”ť Zei Ze. Iedereen schrok en rende naar binnen. “Here we go.”ť Zei ze. “When in the circle that is home, Safety’s gone and evils roam. Rid all beings from these walls, Save sisters three, and now hear our call. When in the circle that is home, Safety’s gone and evils roam. Rid all beings from these walls, Save sisters three, and now hear our call. When in the circle that is home, Safety’s gone and evils roam. Rid all beings from these walls, Save sisters three, and now hear our call.”ť Zeiden we in koor. Na de derde keer gooide ik een cirkel van vuur naar ze toe, en 1 minuut later lag er niets behalve een hoop as. Brooke gaf mij en Lidewij een knuffel en rende daarna naar binnen toe, wat langzamer volgde ik. Ik liep meteen door naar Alec en Stacey en gaf hun beide een knuffel.
“Kunnen jullie morgen op Melody letten?”ť vroeg Emmett aan Carlisle en Esme. “Wij gaan een dagje met z’n tweeën weg.”ť Zei hij toen hij Brooke’s verbaasde gezichten zag.
“Ja hoor! Ik ben vrij van het ziekenhuis!”ť riep Carlisle meteen. Edward stond nadenkend te kijken in een hoekje.
“Wat is er Edward?”ť vroeg Brooke.
“Ik moet jullie niet pissig maken..”ť grapte hij.
“Ons pissig maken kan geen kwaad, maar kom aan de kinderen en we maken je af!”ť riep Ik. Alice begon te stuiteren en ik wist meteen waar zij aandacht en begon ook een beetje hyper te worden.
“Laat me raden. Het gat om mijn verjaardag?”ť vroeg Brooke zuchtend. “Ja!! Morgen zijn jullie toch op pad, dus dat is perfect.”ť Lachte Alice.
“Oke! Kom allemaal we gaan naar huis!”ť riep Alice. Ze gaf Brooke nog een knuffel en rende daarna weg. Alec, Stacey en ik gingen als laatste weg. Die nacht had ik weer die zelfde klote nachtmerrie. De volgende dag gingen we allemaal jagen. Carlisle en Esme bleven achter omdat zij op Melody zouden passen. Het jagen ging Stacey goed af en dat verbaasde me wel een beetje. Thuis moesten we allemaal verzamelen in de woonkamer. Iedereen had een plek uit gezocht.
“Jongens, ik heb een trieste mededeling. Hoe graag we ook zouden willen dat het anders was.”ť Ik zuchde diep. Waar ging dit heen. “ We zullen binnekort moeten verhuizen, en daar zullen jullie ook gewoon naar school gaan. Stacey zal dan ongeveer naar groep 3 kunnen.”ť Stacey keek vrolijk.”ť En Melody naar de creche en de rest van jullie zal in de 4de en 5de klas worden ingeschreven.”ť Ging hij verder. Ik ontspande.
“Carlisle! Laat me alsjeblieft niet meer zo schrikken! Ik dacht dat je me ging vertellen dat er iemand dood was of dood zou gaan of iets in die richting!”ť Zei ik. Iedereen moest lachen.
“Ik meen het hoor!”ť Zei ik zogenaamd boos. Nu was het Alice beurt om op te lichten.
“O ow, Alice! What happens.”ť Zei ik. Jemig, wat was ik toch veel aan het word.
“Bruiloft in zicht!”ť Zei ze vrolijk. Brooke en Emmett! Edward lachde. “ Dachten ze nou echt dat voor mij geheim tehouden?”ť Zei Alice verontwaardigd. Dankzij Alice dekundigheid. *ugh ugh* dacht ik erachteraan waardoor Edward kei hard in de lach schoot en ik onschuldig bleef keken.
“Edward, wat is er zo grappig?”ť Vroeg ze verontwaardigd.
“IEMAND onder ons dacht iets heel flauws.”ť Zei hij nog steeds lachend. Ik moest moeite doen om niet te lachen. Maar goed, dankzij Alice dr gave zorgde we ervoor dat we een verrassing voor ze hadden toen ze terug kwamen. We hadden een pad van witte roze blaadjes gemaakt, dat leidde naar de tuin. Brooke en Emmett kwamen de tuin in lopen en ik deed het licht aan.
“Verrassing!!!!!!!”ť riepen we allemaal tegelijk. Alice rende meteen naar Brooke toe.
“Jullie dachten een geheim voor mij te kunnen bewaren?”ť vroeg ze ongelovig en knuffelde Brooke. Toen Alice los liet vloog ik Brooke om dr hals.
“Gefeliciteerd!”ť lachde ik. Alle meiden stonden om Brooke heen en we bewonderde de ring. Ik wist dat Brooke dat gedrag van mij niet kon uitstaan omdat het absoluut niet mij was, dus deed ik dat express. Ik liep weg, naar Stacey en Alec. Alec stond Stacey net uit te leggen wat er aan de hand was.
“Nou, Tante Brooke en Ome Emmett gaan met elkaar trouwen. En dan zijn zij van elkaar, net als mama en ik van elkaar zijn. En op de bruiloft draagt Tante Brooke dan een hele mooie grote jurk en alle andere meisjes dragen ook allemaal hele mooie jurken en alle jongens gaan dan in het pak. En Misschien mag jij wel, als je heel lief bent, een bruidsmeisje van Tante Brooke zijn.”ť Legde hij uit. Ik giegelde. Stacey begreep hem helemaal, en zo te zien kon ze het zich helemaal voorstellen. Ze keek nu echt wereldwijs en zooo schattig.
“Oh! Gaat tante Brooke trouwen?”ť Vroeg Stacey nu. Alec keek schuldig en ik moest moeite doen om niet te lachen.
“Je kunt zien dat ze afstamt van de Mrs. Genious, Saskia! En Mel kan er ook wat van! Miss Genious Brooke!”ť lachte Jasper. Oke, dit was te veel. Nu schoot ik helemaal in de lach.
“He! Binnenkort is ze ook een Mrs.!! Riep Emmett en gaf Brooke een knuffel. Brooke en ik hadden echt compleet de slappe lach.
“Brooke?”ť vroeg Alice. Ik voelde het al aankomen.
“Ja wat is er Alice?”ť zei Brooke Rose ging nu ook bij Alice staan.
“Mogen wij jullie bruiloft plannen?”ť vroegen ze tegelijk.
“Ik maak een deal met jullie. Jullie mogen me helpen, maar de eindbeslissing is van Emmett en mij.”ť Zei Brooke. Ze lachten en gaven haar een knuffel. Meteen begonnen ze over muziek, decoraties en weet ik het wat nog meer. Dit zou echt nog erger worden als bij mij het geval was.
“Jo! Rustig! Morgen mogen jullie beginnen, Brooke is een beetje moe de laatste tijd.”ť Zegt Emmett.
“Oh echt waardoor dan?”ť vraagt Carlisle.
“Niks!”ť Zei Brooke. Dat was dus een Grote iets.
“Ze heeft een hele rare nachtmerrie, al een paar nachten. Iedere keer is het weer dezelfde.”ť Zei Emmett.
“Kom mee naar binnen, leg me die droom eens uit.”ť Zegt Carlisle en trekt haar mee naar binnen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.