FanFic.nl

The world behind my wall (afgelopen)

6

Ik nam de taxi naar mijn hotel. Het was een rustig hotelletje achter de duinen. Het was niet druk. Het was een hotel precies zoals ik het wilde. Niet te luxueus. Maar normaal. Ik checkte me in. De man achter de balie gaf me mijn kamersleutel. “Thank you”� zei ik. Ik zocht mijn kamer. Ik had hem al snel gevonden. 3e verdieping. Er was geen lift. Niet erg, nam ik de trap wel. Dat is eens goed voor mijn conditie. Ik moest lachen om mijn eigen zweet toen ik op de derde verdieping kwam. Tja dat zoeken naar de wereld achter mijn muur van succes kan je wel eens zweet kosten. Ik kwam in mijn kamer. Het was niet groot. Maar zeker niet te klein. Er was een bed, een kast, een badkamer en een balkon. Ik opende het raam en ging op het balkon staan. Ik had een prachtig zicht op zee. Heerlijk. Ik nam mijn mobiel uit mijn broekzak en zette die uit. Die had ik nu even niet nodig. Ik stopte ze in een zijvak van mijn koffer. Ik pakte ze uit. Ik ging de badkamer in. Er was een bad, een douche, een wc, en een wasbak met grote spiegel. Ik zette mijn spulletjes in de badkamer. Dit ging nog leuk worden. Ik trok wat frissere kleren aan. Ik besloot om een zwemshort aan te trekken en een shirt. Iedereen liep hier zo rond. Ik trok mijn sokken uit en ging in mijn teenslippers. Lekker fris. Ik ga het dorp verkennen. Ik zette een zonnebril op. Ik sloot mijn kamer achter me. Ik besloot toch mijn mobiel mee te nemen, voor het geval dat. Moest er wat gebeuren. Ik ging de warmte in. Het centrum was 5 minuten wandelen. Ik kocht voor ik ging nog een kaart. Niet dat ik kan kaartlezen maarja. Ik had gehoopt er ook in 5 minuten te zijn, maar in mijn geval waren het er 10 minuten geworden. Ik was 4 keer de verkeerde weg in geslaan. Ik kwam het centrum van het stadje in. Het was niet groot. Er was vrij veel volk. Je zag er alle zwemshorten in kleuren en maten rondlopen. Iedereen droeg het gewoon. Ik keek mijnogen uit. Het was hier best mooi. Niemand kende me hier precies. Niet dat ik het erg vond.

Ik ging een café in. “1 cola”� zei ik. Ik ging aan de bar zitten. “Volgens mij ben je nieuw hier”� vroeg een meisje. Ze kwam langs me zitten. Lange blonde haren vielen langs haar gezicht. Ze droeg een fris zomerjurkje en teenslippers. In haar haren zat een bloem. Maar die was nep want het zat op zo een speld. “Eehum, ik logeer hier een eindje verder op”� zei ik. “ooh, leuk, ik ben Naleigh en jij bent?”� vroeg ze. “Bill”� antwoordde ik. “Leuk, waar kom je vandaan?”� vroeg ik. “Duitsland”� zei ik. “En waar ligt dat?”� vroeg ze. “Europa”� zei ik. “Aah, daarom ben je zo wit”� zei ze. Ik keek naar mijn huid. Ze had gelijk, ik was erg wit. Vooral tegenover haar. Ze had een heerlijke bruine kleur. Haar blauwe ogen glinsterde. “En wat brengt je hier?”� vroeg ze. “Ik moest er even tussen uit”� zei ik met een lachje. “Leuk, kan ik je het dorp laten zien?”� vroeg ze. “Zeker”� zei ik. Ik dronk mijn cola uit. Ik liep achter haar aan. Ze vertelde me van alles over het dorp. Ik kon het allemaal niet onthouden. Ze herkende me niet. Dat vond ik ergens wel leuk. “Het komt hier zelden voor dat er iemand nieuw is”� zei Naleigh. “Ooh ja?”� vroeg ik. “Ja, de toeristen zijn zeer gezakt”� zei Naleigh. “En als er toeristen komen, blijven ze allemaal in dat hotel zitten”� zei Naleigh. “Ik kwam wel voor meer te zien, dan dat hotel”� lachte ik. “Leuk”� zei ze. Ze lachte haar witte tanden bloot. “Kom, ik neem je mee, naar de rivier”� zei ze. We gingen een bos in. “Hoe oud ben je?”� vroeg ze. “20”� zei ik. “Oude zak”� lachte ze. “ik ben net 18 geworden”� zei Naleigh. Ik lachte. “Heb je werk?”� vroeg ik. “Ja, in de kleding zaak van mijn ouders, in het centrum”� zei Naleigh. “En jij,”� “nee, niet echt”� zei ik. Ik ging nu liegen, anders zou ze misschien afknappen op me ofzo. “Studeer je dan?”� vroeg ze. “nee, gewoon niets”� lachte ik. Ze grijnsde. Ze huppelde voor me uit. Haar blonde haren gingen op en neer. Ze had echt mooie blonde haren. Ze waren zeer wit geworden door de warme zon. “En heb je het niet warm met die zwarte shirt?”� vroeg Naleigh. “Ik heb niets anders”� lachte ik. “Enkel dat zwarte shirt?”� vroeg ze. “nee, ik heb enkel T-shirts”� lachte ik. “Ooh, in onze winkels hebben ze wel frissere bloesjes, je mag altijd eens komen kijken”� zei Naleigh. We liepen nog steeds door het bos. Hier was het lekker koel. “Ik kom hier vaak, het is hier rustiger dan op het strand”� zei Naleigh. We kwamen bij een mega mooi meer uit. Het kwam uit een water val. Het beeld was onbeschrijfbaar. “Kom, we gaan zwemmen”� zei ze. ZE trok me mee, want ik was blijven stil staan omdat ik zo verwonderd was van het uitzicht. Ze trok haar jurkje uit. Ze had natuurlijk een bikini aan. Ze sprong in het water. Ik was wat trager. “Spring dan”� lachte ze. Ik nam een duik. Het water was heerlijk fris. Na onze duik gingen we op de water val boven zitten. “Hier ben je zo opgedroogd hoor”� zei Naleigh. Ze ging liggen. De stenen waren zeer warm van de zon. Na 10 minuten waren we droog. We praatte over van alles en nog wat. Onze interesses en nog veel meer.

Naleigh:
http://www.celebrity-pictures.ca/Celebrities/Avril-Lavigne/Avril-Lavigne-1165955.jpg

Reacties: