FanFic.nl

The truth of our friendship

H13: De blik in hun ogen, ingewatte? en ‘We’re fated to pretend

H13: De blik in hun ogen, ingewatte? en ‘We’re fated to pretend.

“Oh, koud!”� zei ik geschrokken. Jake had het deken van me af getrokken. Ik trok verwoed aan het laken maar het hielp niks.
“Jake!”� fluisterde ik om de rest niet wakker te maken. Geen reactie. “Jake!”� Iets luider nu. Ik porde in zijn zij en eindelijk kwam er beweging in.
“Huh?”� Bracht hij uit. Hij opende zijn ogen en keek me vragend aan.
“Krijg ik ook een beetje deken? Ik bevries!”�
“Sorry,”� zei hij en sloeg het deken om me heen. Hij trok me een beetje dichter en ik nestelde me tegen zijn borst. Jake begon onmiddellijk terug te snurken maar ik kon geen slaap meer vatten. Ik keek op de wekker die naast Jake’s bed stond. 4.36 am.Zo goed als midden in de nacht dus. Nog meer dan drie uur voor we uit ons bed moesten. Ik deed mijn ogen dicht en probeerde nog wat te slapen. Een halfuur later was ik nog steeds klaarwakker. Ik kroop voorzichtig van onder Jake’s arm en ging recht zitten. Op het gesnurk van Seth en Jake en onze ademhalingen na, was het stil in de kamer. Ik en Mary waren gisterenavond hier in bed gekropen nadat we samen met Jacob en Seth naar een paar films hadden gekeken. Mary en Seth hadden er gisteren wat ongemakkelijk bijgezeten maar na de eerste film waren ze dan toch wat dichter bij elkaar gaan zitten. Ze hadden zelfs hun matrassen tegen elkaar geschoven. Seth had zijn arm om haar gelegd en ik glimlachte toen ik dat zag. Mary verdiende echt iemand al Seth. Ik begon steeds meer te geloven dat ze serieuze problemen heeft thuis. Dat telefoontje, papa zijn mysterieuze ‘antwoorden’ en zij die er ook niet wil over praten. Misschien krijgt Seth wel iets los. Ik vroeg me af wat hij morgen gaat doen als wij naar school gaan. Hij was hier gebleven, waarom wist ik het niet. Normaal zou hij gisteren samen met Embry en Sophie zijn meegegaan naar Washington. Om een of andere reden die ik niet weet is hij nog steeds hier. Volgens mij heeft het iets te maken met Mary en die blik in zijn ogen. Ik ging terug neerliggen en besloot het morgen aan Jacob te vragen. Ik ging dicht bij hem liggen en kuste zijn borst voor ik begon te dromen.

*~**~*

“Nessie! Nessie!”� Mary riep me.
“Ja?”� Ik zat op een bankje op de speelplaats.
“Ik… ik moet je iets vertellen,”� hijgde ze. Zo te zien had ze de hele weg van de bushalte tot hier gelopen. “Het is belangrijk, ik mag het eigenlijk zelfs niet vertellen maar ik moet het kwijt.”�
“Vertel,”� zei ik terwijl ze uitgeput naast mij op het bankje plofte.
“Het is raar maar je MOET me geloven.”�
“Wat is het? Vertel maar gewoon, ik kan goed omgaan met rare dingen.”�
“Oké. Het is geheim, strikt geheim. Ik durfde je zelfs niet te bellen,”� fluisterde ze terwijl ze rondkeek kom zeker te zijn dat niemand binnen gehoorsafstand stond.
“Seth heeft het me gisteren verteld. Hij is een weerwolf.”� Ze slaagde er in het er in een keer uit te gooien. Ik dacht dat ze me iets ging vertellen wat ik nog niet wist. Maar wacht eens! Seth mocht dit helemaal niet vertellen!
“Een weerwolf? En jij gelooft dat!”� zei ik spottend.
“Ik moet wel, hij heeft het me getoond. Echt waar! Ik weet dat je nu waarschijnlijk denkt dat ik gek ben maar je moet me geloven.
“Ik geloof je, ik wist dit al. Heeft hij nog iets anders verteld? Zoals: de reden waarom hij je dit allemaal heeft gezegd?”� Mary gaapte me met open mond aan toen ik zei dat ik dit al wist maar ze herstelde zich snel.
“Omdat hij ingeprent is op mij,”� antwoordde ze op een toon die zei ‘natuurlijk, wat voor een domme vraag is dit nu weer’.
“Ingewatte?”�
“Nessie! Daar ben je!”� Jake kwam naar ons toegelopen.
“Nu niet, ik kom zo,”� ik wilde perse weten wat dat betekende.
“We zijn al laat, je moet nu echt opstaan.”� Opstaan? Nu pas voelde ik dat iemand aan mijn arm trok. Ik opende mijn ogen en ontdekte dat ik helemaal niet op school was maar bij Jake in zijn bed. Ik sloot mijn ogen en probeerde terug in de droom te raken. Mary had me bijna het antwoord gegeven.
“Komaan schat, je bent wakker,”� zei Jake.
“Urgh, ik wil niet opstaan,”� zuchtte ik en klampte me vast aan Jacob. Ik ging opzoeken wat ‘inprenten’ betekend. Jake ging ik niks laten merken. Hij lachte en sleurde me uit het bed. Ik strompelde naar de badkamer. Na een koude douche en een stevig ontbijt was ik terug aanspreekbaar.

*~**~*

Tijdens de middagpauze ging ik onmiddellijk naar de mediatheek. Ik had geen zin in gewoon eten momenteel. Ik ging zitten achter een vrije computer en drukte snel op de start knop. De computer kwam ronkend tot leven terwijl ik een balpen en een blaadje papier uit mijn tas nam. Ik zocht naar een online-woordenboek.
inprenten
werkwoord
[prentte in, h. ingeprent]
· een boodschap met nadruk brengen, zorgen dat iem. iets goed in zich opneemt
Dat was duidelijk niet wat Mary bedoelde. Waar zou ik nog iets kunnen vinden? Wikipedia natuurlijk! Snel opende ik de site en tikte mijn zoekterm in. Hij vond het niet. Stom internet! Ik werd nu echt chagrijnig. Ik wilde net afsluiten toen mijn oog op een van de aangeboden artikelen viel. Ik las het snel door maar weer niks. Het ging over inprinting. Er stond iets over hoe ouders hun genen doorgeven aan hun kinderen. Dat was het dus ook niet, tenzij… tenzij Mary bedoelde ‘Omdat hij me zwanger heeft gemaakt’ maar dat geloofde ik liever niet. Dan had ze dat wel gewoon gezegd. Ik probeerde het nog eens in het engels met ‘imprint’ maar dat leverde ook niks op. Ik kwam terecht op een artikel over een of ander magazine dat zo heette. Nog altijd niks wijzer, sloot ik de computer af. Ik nam mijn Ipod uit mijn tas, liep naar buiten en ging op een bankje zitten. Verveeld zocht ik naar een leuk liedje. Ik besloot MGMT op te zetten, ik kon hun vrolijke deuntjes wel gebruiken.

I'm feeling rough I'm feeling raw
I'm in the prime of my life
Let's make some music, make some money
Find some models for wives
I'll move to Paris shoot some heroin
And fuck with the stars
You man the island and the cocaine and the elegant cars

This is our decision
To live fast and die young
We've got the vision
Now lets have some fun

Yeah, it's overwhelming
But what else can we do?
Get jobs in offices
And wake up for the morning commute?
Forget about our mothers and our friends
We're fated to pretend
To pretend
We're fated to pretend
To pretend

I'll miss the playgrounds
And the animals and digging up worms
I'll miss the comfort of my mother and
The weight of the world
I'll miss my sister miss my father
Miss my dog and my home
Yeah, I'll miss the boredom and the freedom
And the time spent alone

But there is really nothing
Nothing we can do
Love must be forgotten
Life can always start off anew

The models will have children
We'll get a divorce
We'll find some more models
Everything must run its course
We'll choke on our vomit
That will be the end
We were fated to pretend
To pretend
We're fated to pretend
To pretend
I said yeah yeah yeah
Yeah yeah yeah
Yeah yeah yeah
Yeah yeah yeah

Ik luisterde aandachtig naar de tekst en besefte dat ze gelijk hadden. We zijn inderdaad gedoemd om te doen alsof. Vooral wij. Opeens kreeg ik heel veel zin om uit te roepen ‘hey, mijn mama en papa zijn vampiers, mijn vriendje is een weerwolf en ik ben half-vampier, half-mens!’ Het was net alsof Jacob voelde dat ik het moeilijk had want hij verscheen opeens uit het niets. Zonder iets te zeggen kwam hij naast mij op het bankje zitten. Ik nestelde me in zijn schoot en voel me meteen al een heel stuk beter.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.