FanFic.nl

The world behind my wall (afgelopen)

15

Makbule was 8 en een halve maand ver toen we gingen trouwen. Ik was dood nerveus. Stel dat er iets mis gaat. Stel dat ze ineens niet meer wil trouwen. Tom vind dat ik me te veel zorgen maak. Hij doet nogal kalm vind ik. “We gaan trouwen en jij doet mega chill alsof dit niets is, dude dit is 1 grote stap in je groot worden man”� zei ik. Met groot worden bedoelde ik dus volwassen worden. Zeker voor Tom. Hij zit hier spelletjes te spelen. En over een uur is het zo ver. “Tom!”� zei ik nog eens. “Heb je hulp nodig?”� vroeg hij. Ik sloeg met mijn hand tegen mijn voorhoofd. Tom lachte en stond recht. “Ik ben al klaar”� zei hij. “Ik ben nooit klaar denk ik”� zei ik. Ik nam mijn kruk en wandelde richting de spiegel. Ik kon nog steeds niet goed lopen. Ik verwachtte ook niet dat het zou verbeteren.

Met limousines gingen we onze vrouwen ophalen. Ik had een witte en Tom een zwarte. We stopte voor het huis van Makbule. Naleigh was daar nu ook. Heel haar familie was naar Duitsland gekomen. Zelfs Shaun was er. Met zijn nieuwe vriendin. Naleigh vond dat hij er bij moest zijn. Ik en Tom vochten even wie er mocht bellen. Maar de deur werd al geopend. Makbule was stralend. Ze droeg een mooie witte jurk en alles was zo mooi. Ik was sprakeloos. “Je ziet er goed uit”� zei Makbule. Ik glimlachte trots. “Na u”� zei ik en ik hield de deur van de limousine open voor Makbule. Ze stapte in. Ik volgde. Tom en Naleigh deden het zelfde.

De mis was erg emotioneel. Ik huilde van geluk. Misschien 1 van de redenen waarom ik zonder make-up wilde trouwen. Zelfs Tom liet een traantje.
“En nu mag u de bruid kussen”� zei de pastoor.
Natuurlijk deden we dat. Ik proefde weer die sinaasappel. Elke zoen die volgde was juist als onze eerste. Vol passie en liefde. Echt gemeende zoenen.

“We krijgen een tweeling weetje”� zei Makbule in mijn oor tijdens de openingsdans. “Had ik al gezien bij de echo”� zei ik zachtjes terug. Tom en Naleigh stonden ook te dansen. “Ik ben trots op Tom”� zei ik zachtjes tegen Makbule. “Hij leerde echte liefde kennen”� zei Makbule. “En ik leerde ware liefde kennen”� zei ik zachtjes terug. Ik proefde haar sinaasappel lippen op die van mij. Lippen die ik nooit beu zou worden. Lippen die ik elke seconde, elke minuut van de dag wil proeven. Een vrouw, waarvan ik altijd zal houden. “Ik hou van jou”� zei Makbule. “Ik ook van jou”� zei ik terug. Makbule legde haar hoofd in mijn nek. Ik liet mijn handen rond haar middel glijden. Haar buik zat wat in de weg. Maar als je er weer aan dacht dat hier 2 kleine wondertjes in zaten. Vond je niet dat die in de weg zat. Dan ging je er juist nog meer naar uit zien, om ze vast te houden, en ze groot te brengen.

Ik had mijn wereld achter de muur van succes gevonden.
En ze was prachtig.

Reacties: