FanFic.nl

Pokémon: A new begin!

Episode 3: Yanmega aanval, sneller kan het niet!! (1/2)

Lisa en Alex liepen de stad uit, opweg naar de volgende stad. Er was nog een heel groot
stuk te gaan. Ze keken achter zich, en de gebouwen werden veel kleiner, wat een wonder
was, omdat de gebouwen veel te hoog waren. Ondertussen had Alex Wormadam in een
Pokéball gekregen, erg moeilijk was het niet. ''Zeg Lisa, heb je ook al een Pokédex? Ik
heb alle nodige spullen, Pokédex.. Town Map..'' Alex werdt onderbroken door Lisa, die
zijn zin verder afmaakte: ''Zaklamp.. Tent.. Eten.. Drinken.. Pokéball, en andere dingen
die handig zijn'' Alex vondt Lisa's karakter geweldig: Ze was bot, gemeen, en had lef.
Maar ze wist waneer ze moest stoppen, en dat ze haar vrienden kan vertrouwen, en
ze deed er alles aan om er voor te zorgen dat haar vrienden, ook haar vertrouwden.
''Ik heb honger..'' zeurde Alex, ''Zijn we er al.. Ik verveel me..'' Lisa bleef rustig, zelfs
met Alex' gezeur. ''We zijn er bijna, Dan zullen we naar de cafetaria gaan.'' Zei ze dan
ook. Alex heeft daarna niet meer gezeurd, In plaats daarvan gooide hij een Pokéball in
de lucht: ''Ga, Wormadam!'' Lisa keek op, en vroeg nieuwschierig: ''Waar was dat voor
nodig?'' Alex moest lachen, en antwoorde: ''Als ik een PokémonChampion wil worden,
moet ik wel oefenen op gevechten. Wormadam, laat maar eens zien hoe snel je bent.''
Op de grond was Wormadam niet snel, kruipend kwam ze langzaam vooruit. Maar
hangend in de bomen, springend van tak, naar tak, was ze net een razendsnelle auto.
Alex haalde zijn Pokédex uit zijn zak. Veel Pokémon info had hij nog niet verzameld.
De enige Pokémon die de dex had opgeslagen waren Buneary, Wormadam, Vespiquen,
en de Wooper van zijn Oma, van haar had hij de Dex gekregen, en hij wou hem eens
uit proberen. Hij wou wast aanvallen weten van Wormadam, om uit te proberen.
De Wormadam van Alex kon alleen een simpele Tackle attack, Confusion, en Bug Bite.
''Wormadam kan ook Iron Head, de Trash Cloak kan dat alleen. Maar daarvoor moet
Wormadam op leven 47 zijn, dat wordt dus nog wat trainen.'' zei Lisa, met een knip
oog op het eind. ''Lisa, Hoe weet je al die dingen toch?'' Lisa moest om Alex lachen, dat
deed ze wel vaker. ''Omdat ik ook wel eens in een boek duik. De Burmy familie is een
erg interessant onderwerp.'' Alex had nog veel te leren, hij wist niet eens wat een Burmy
was. Hij wou het wel vragen, dus vroeg hij het: ''En.. Wat is een Burmy?'' Alweer moest
Lisa lachen, ze probeere haar lach in te houden, en antwoorde: ''Een Burmy is de nog niet
geëvolueerde vorm van Wormadam. Want weet je, een jongens Burmy evolueerd in een
Mothim, en een meid in een Wormadam. Zoek het maar eens op in je Pokédex. Ja, Poké
-mon zijn inderdaad raare wezens, Maar het kunnen levenslange vrienden zijn.''

Ze waren aangekomen in de volgende stad, Het was net een kopie van de vorige: Het had
de zelfde grootte. De gebouwen waren net zo hoog, en indrukwekkend. Het enige verschil
is, dat er een groot meer was, omringd door een klein parkje. Voordat ze de stad beter
konden bekijken, werden ze ineens aangevallen, er werd een Sonic Boom op ze gericht.
Er was een enorme Explosie, en Lisa lag op de grond, naast Alex. Lisa stond snel op, en
hielp Alex omhoog. Lisa keek omhoog, ze werden aangevallen door een groot, groen, ding.
Het hard dunne, grote, witte vleugels met oranje strepen erop. ''Rennen, Snel!'' riep Lisa,
en samen zetten ze het op een lopen. Onder het rennen riep Alex: ''We kunnen ook terug
-vechten! Laat me op z'n minst uitvinden wat voor een Pokémon dat is, door middel van
de Pokédex!'' Lisa keek Alex serieus aan, en riep terug: ''Het is te gevaarlijk, En als je
blijft zal het je blijven aanvallen!'' Ze kwamen steeds dichter bij het PokémonCenter. Er
stond een zuster voor de deur, en ze riep hard: ''Snel, Kom hier naar binnen!'' Lisa en
Alex renden het PokémonCenter in, terwijl Zuster Joy de deur opslot deed. Alex en Lisa
zagen dat ze niet de enige waren in het PokémonCenter. Overal zaten mensen, met eten,
drinken, en andere dingen. ''Kan iemand me uitleggen wat hier aan de hand is?!'' Er kwam
een Zuster naar ze toe, en zei: ''Ik zal alles uitleggen, Pak een deken, ga zitten. En luister''
''Rond het meer, in het park, leven veel Yanma. Ieder jaar evolueren er meer Yanma in
Yanmega. Yanmega zijn opzich ongevaarlijke Pokémon, Maar iedereen jaar leggen ze ook
eieren. Als ze die eieren gelegd hebben zullen ze er alles aan doen om ze te beschermen.
Mensen op een afstand hebben is genoeg, Ieder jaar, nemen de Yanmega voor een paar
weken over. Iedereen wordt dan geëvacueerd naar het PokémonCenter. Zodra ze enig
teken zien van leven, zullen ze niet stoppen voordat al het leven uit je is. Vandaar was
het zo leeg in de stad, en viel die Yanmega je aan. We kunnen de arme beesten niet
bestrijden, ze zijn in de war, en doen het allemaal met het doel van liefde. We kunnen
hier nog een tijdje zitten.'' Alex en Lisa vonden het maar niets, het liefst wouden ze de
stad verlaten. ''Nee! Nee, nee, nee! Hier blijven is geen optie. Ik ga de Yanmega laten
ophouden!'' Alex rende het gebouw uit, en Lisa rende hem achter na. Zuster Joy kon ze
niet meer inhalen, maar riep nog net: ''Nee! Kom terug! Het is te gevaarlijk!''


Alex liep voorzichtig door het park, hij vloog vervolgens de bossen in, en lag op een bult.
Lisa kwam naast hem lichen, en voelde zich raar. ''Het is best eng om te zien, hé? Al die
Yanmega die maar over de stad vliegen, en het gevoel dat ze je elk moment kunnen zien,
met die grote ogen van ze. Het voelt alsof de aarde is overgenomen door Aliens, en we
vluchtelingen zijn.'' Voordat Alex een emotioneel antwoord kon geven, hoorden ze iets
achter hun: ''Yuaaannn..'' Ze keken snel achter zich, en zagen hoe er een Yanmega achter
hun vloog. ''Rennen, Snel!'' Lisa en Alex stonden snel op, en begonnen over het voetpad te
rennen. ''Ik.. Ben.. Moe!'' zei Alex, het was moeilijk te verstaan, omdat hij zwaar hijgde.
''Ik ook, maar rustig. Met deze snelheid kan hij ons nooit inhalen!'' zei Lisa, met in de
hoop Alex gerust te stellen. Ineens werd Yanmega's kleur anders, Yanmega werdt voor een
paar seconde helemaal groen, en kon daarna veel sneller dan normaal, in dit tempo kon
hij de kinderen zo inhalen. ''Fuck, Dat is Yanmega's Speedboost!'' riep Lisa, die de dag
steeds meer begon te haten. ''Het heeft geen zin meer om te rennen, snel! Zet je Poké
-mon in!'' Lisa haalde haar Pokéball uit haar tas, en gooide die in de lucht: ''Ga, Buneary!''
Voordat Buneary ook maar iets kon doen, kwam Yanmega op hem af, en sleurde hem
mee de lucht in, en Yanmega vloog weg..

Reacties: