FanFic.nl

Pokémon: A new begin!

Episode 4: Yanmega aanval, sneller kan het niet!! (2/2)

Vorige keer, in Pokémon: The new begin:
Voordat Buneary ook maar iets kon doen, kwam Yanmega op hem af, en sleurde hem
mee de lucht in, en Yanmega vloog weg...

''Kom terug jij, reptiel dat je bent!'' riep Lisa, terwijl ze achter de Yanmega aanzat. Alex
kon haar met moeite bij houden, maar hij begreep Lisa wel. ''Geef Buneary terug, en nu
meteen!'' Veel zin had het niet, de Yanmega werdst steeds kleiner, en verdween. Lisa
kon er nu niets meer aan doen, ze stopte met rennen. Alex kwam naast haar staan. Lisa
bedekte haar hoofd met haar handen, misschien rolde er wel en traan over haar wang,
dat kon Alex niet zien. ''Wat moeten we nu doen...'' vroeg Alex zacht, Lisa gaf even geen
antwoord, maar na ongeveer tien seconde zei ze: ''Elke Yanmega heeft een nest, we moet
-en het nest vinden van de Yanmega die dood gewoon mijn Buneary greep!'' Alex was het
erg met Lisa eens, maar kon het niet laten om nog één vraag te stellen: ''Maar.. Hoe weten
we welk nest dat is?'' Lisa begreep de vraag maar, maar daar had ze wel een oplossing
op. Ze begon het Alex uit te leggen: ''Iedere Yanmega communiceerd doormiddel van een
sonishe golf. Zo kunnen ze via hun vleugels vertellen dat ze iets gevangen hebben. Ik wed
dat elke Yanmega die hier vliegt, het al weet. We moeten één Yanmega aanvallen, en dan
zorgen we ervoor dat hij ons naar het nest brengt.'' Erg moeilijk was dat niet, om de 3
seconde vloog er wel een Yanmega boven hun hoofd. Toen er vrij dichtbij, en laag, een
Yanmega vloog, riep Lisa: ''Deze, Val deze aan, snel!'' Alex greep naar zijn Pokéball, en
gooide hem in de lucht: ''Kom er snel uit, Wormadam!'' Wormadam kwam er snel uit, en
wachtte op een commando van haar trainer. ''Wormadam, doe je Tackle!'' riep Alex snel
daarna. Wormadam deed wat haar werd gevraagd, ze sprong in een boom, en via de
snelheid die ze daarmee maakte, raakte ze de Yanmega vollop! De Yanmega vloog door
de lucht, en viel op zijn rug, vlak voor Lisa en Alex. ''Leid ons naar het nest waar een
gevangen Buneary wordt vastgehouden, of je gaat eraan!'' riep Alex, op een boze toon.
De Yanmega stond rustig op, en vloog voorzichtig vooruit, alsof Lisa en Alex hem moesten
volgen. ''We moeten snel zijn, Ik wed dat alle Yanmega al weten dat er één is aangevallen.''
zei Lisa verstandig. ''Je hebt vast gelijk, laten we de Yanmega dan maar snel volgen.'' riep
Alex, die langzaam weer een beetje hoop kreeg. Een lange reis was het niet, voor ze het
wisten stopte de Yanmega voor een grote boom, en keek de twéé kinden aan, alsof ze elk
moment aan konden vallen. ''Bedankt, Je mag nu gaan. En waag het niet ons aan te vallen,
we hebben je al eens eerder neer gehaald.'' Yanmega vloog met een opgelucht hart weg.

Lisa keek naar de hoge boom, ze zag het nest, helemaal bovenaan. ''Buneeeaary! Ben je
daar?!'' riep Lisa, tegen de wind in. Het duurde even voordat er antwoord was, ineens
verscheen er een klein bruin hoofdje, die blij naar Lisa stond te staren. ''Buneary!'' riep
Lisa blij, en erg opgelucht. ''Hou vol Buneary, Ik kom je halen!'' riep Lisa, en ze klom in
de boom. Alex had niet gedacht dat Lisa zo goed kon klimmen, voor hij het wist was ze
bij het nest. ''Buneary, klim in mijn tas!'' riep Lisa hoog in de boom. Buneary klom zonder
problemen in de tas, en Lisa klom weer omlaag. Ineens hoorden de kinderen een geluid,
ze keken achter zich: Het was de Yanmega die Buneary had ontvoerd. Razend kwam Yan
-mega op de kinderen af. Lisa herkende dit, Yanmega vloog laag op de grond om Buneary
te grijpen. ''Oh nee, Dat lukt je geen tweede keer! Buneary, doe Ice Beam op de vleugels
van Yanmega!'' riep Lisa kwaad. Buneary schoot een krachtige Ice Beam naar Yanmega,
waardoor zijn vleugels bevroren. Omdat Yanmega al laag vloog, was de val niet hard.
Alex en Lisa liepen naar de Yanmega toe, en Lisa bukte naar de Yanmega toe, en zei toen:
''Luister aandachtig, want ik zeg dit geen tweede keer. Ik weet dat jullie jullie kinderen
willen beschermen, dat wilt elke ouder. Maar daardoor hoef je geen mensen aan te vallen,
dat is helemaal nergers voor nodig. De mensen weten dat jullie liever niet gestoord willen
worden, en dat respecteren ze. Als jullie maar een korrel respect hebben voor mensen,
stop dan met mensen aanvallen: Samen kunnen Pokémon en Mensen in liefde samen leven.''
Yanmega moest er haast van janken, net als Alex: Wat een speach! Yanmega kon rustig
weer omhoog vliegen, het leek alsof hij Lisa helemaal vertrouwde. Yanmega begon wat
raar te flapperen met z'n vleugels, ''Ik denk dat hij het hele verhaal aan de rest verteld.
Laten we maar snel gaan, de mensen van het PokémonCenter waarschuwen.'' stelde Lisa
voor. ''Mee eens, laten we maar snel gaan.''

Toen Lisa en Alex alles hebben verteld aan de mensen in het PokémonCenter, was iedereen
opgelucht, en iedereen ging snel naar huis. Veel mensen kwamen een Yanmega tegen, en
dat was ook erg spannend. Eerst stopte de Yanmega, maar daarna gingen ze snel weer
verder. Iedereen was Alex en Lisa zeer dankbaar, eindelijk was het jaarlijkse gevaar
voorbij. Lisa en Alex vervolgden hun reis, opweg naar de volgende stad, waar ook een
gym gebouw was.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.