Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » The world behind my wall (afgelopen) » Zestien
The world behind my wall (afgelopen)
Zestien
En toen waren Tante Emma en papa geboren hè zei Alex. Inderdaad lachte Bill. Maar opa, gaan we naar Tom en Naleigh? vroeg Alex. Zeker mijn jongen zei Bill. Alex sprong recht en trok meteen zijn schoenen aan. Bill deed er wat langzamer over. Makbule kwam uit de keuken. Heb je hem, je hele levensverhaal verteld ofzo? vroeg ze lachend. Gewoon, ja lachte Bill. Waar gaan jullie heen? vroeg Makbule. Naar Tom, ga je mee? vroeg Bill. Natuurlijk, moet ik je helpen? vroeg Makbule. Nee, het gaat wel. Zei Bill. Opaaaaaaa, kom je nog? vroeg Alex. Wacht even mijn jongen, opa moet eerst even zijn schoenen aan doen zei Bill. Sorry opa zei Alex. Makbule pakte de koekjes in. Ik neem er wat mee voor Tom en Naleigh zei ze. Dat is goed, zullen ze lekker vinden zei Bill. Samen met hun 3 liepen ze de deur uit. Alex nam zijn bal mee. Dat was iets waar Bill nooit van had gehouden. Voetbal. Alex hield van voetballen. Het lijkt als de dag van gisteren dat ik mijn wereld had gevonden zei Bill terug denkend aan die tijden. Makbule nam Bill zijn hand vast. En weer proefde hij die sinaasappel lippen. Hij glimlachte. Tom zal blij zijn met onze komst zei hij. Denk ik ook zei Makbule.
Wanneer het tijdens die zoektocht het moeilijkste was om te beseffen dat je die wereld al had
bedankt voor het lezen (;
Reacties:
weer echt een heel mooi verhaal
jammer dat er een eind aan zit
Wtf, Heb ik hier nog niet gereageerd?? o.O
Maar ff snel, ik kijk naar Shrek én Harry Potter te gelijk *brainpain*
Dit is echt een geweldig verhaal.
Ook echt heel jammer dat het gedaan is.
Wel leuk dat Nayleigh en Tom wat hebben, terwijl hij haar alleen maar via via kent .
Conclusie: Fantastisch verhaal!
<3
hehe weer fantastisch verhaal van jou ik hou van jou verhalen echt waar