FanFic.nl

Pokémon: A new begin!

Episode 12: Vast in de Deepsea! (1/2)

''Strand, strand, en nog eens strand!'' riep Lisa. We ontmoeten onze helden vandaag, als ze
een kleine vakantie vieren. Alex, Lisa en Tyler stonden op de stoep, ze waren bijna bij het
zand. ''Ik verheug me er nu al op, lekker de hele dag zonnen!'' riep Lisa. Alex rolde met z'n
ogen, en riep: ''Jaja, meiden gezeur. Ik en Tyler gaan lekker de hele dag zwemmen met de
Pokémon, en lekker ons eigen ding doen.'' Ze liepen met z'n allen naar het zand, het was
een zonnige dag. Alex had een blauw shirt aan, met een kleerhanger eraan waar kleren
aanhingen. Daaronder had Alex een zwembroek aan, die ook voor een broek doorging.
Tyler had ook een zwembroek aan, maar Tyler's shirt zat al in de tas. Tyler had een strand
bal onder z'n arm, en droeg ook de tas waar alle spullen inzaten. Lisa had een korte rok
aan, met een kleine top. Daaronder zat haar badpak. ''Het zand is zo heet, laten we maar
zo snel mogelijk naar het water lopen.'' riep Tyler. Het strand van Beacollon Island was erg
groot, en erg lang. Het was er enorm druk, overal waren mensen. Ze moesten verder naar
het oosten, om een plek te vinden. Omdat het strand zo enorm groot was, stonden er
overal palen. Op elke paal was een afbeelding afgedrukt, zodat je wist waar je handdoek
was. ''Laten we hier stoppen, bij de Budew paal.'' zei Lisa, na een hele tijd lopen. Tyler
zette de zware tas met opluchting neer, en ging er meteen in graaien. ''Ik pak al onze
Pokéball wel, zodat we zo snel mogelijk kunnen zwemmen.'' zei Tyler, die steeds meer
Pokéball in het zand gooide. ''Wormadam, Lickitung, en Voltorb: Beach-Dance!'' riep Alex,
die ondertussen bezig was z'n handdoek neer te leggen. ''Beach-Dance?'' vroeg Lisa, die
met een raar gezicht naar Alex keek. ''Normaal zeg ik Battle-Dance, maar het is nu geen
gevecht, niet?'' antwoorde Alex. Lisa had ondertussen ook al haar Pokéball, en gooide die
in de lucht: ''Kom er maar uit, Budew en Buneary!'' De laatste Pokéball was van Tyler.
''Ik kies jouw, Glameow! Haha, dat rijmt.'' zei Tyler. Alle Pokémon kwamen er gezond uit:
Wormadam, Lickitung, Voltorb, Budew, Buneary en Glameow, de hele familie Pokémon
was er. ''Oké, ga maar lekker plezier maken. Ga zwemmen, lekker liggen, zandkastelen
bouwen, doe wat je wilt.'' zei Alex. Lisa had verwacht dat alle Pokémon het raar vonden,
en eerst even bleven staan. Maar alle Pokémon gingen er meteen vandoor, allemaal deden
ze wat anders. ''Kom, Alex. Zwemmen!'' riep Tyler. Alex en Tyler renden naar het strand,
alsof het broers waren. Lisa ging liggen, en ging zonnen. Tyler en Alex sprongen in het
water, omdat het zo warm was, was het koude water heerlijk. ''Aah.. heerlijk.'' zei Tyler.
Buneary en Glameow waren samen een kasteel aan het bouwen van zand, Lickitung hielp
mee door schelpen te zoeken. Wormadam en Budew waren elkaar nat een het maken,
door water naar elkaar te gooiden. Alex en Lisa hadden daar toestemming voor gegeven,
zolang ze maar niet al te diep het water in gingen. Af en toe deed Budew een Water Sport
aanval, om Wormadam extra nat te maken. Voltorb was met Alex en Tyler in het water,
Voltorb werd gedragen door een rubber band. Ineens kwam er iets uit het water, waardoor
Alex en Tyler allebei schrokken. Het was een soort blauw monster, met een lange nek
en oranje onderdelen. ''Taaaaiiill!'' riep het beest. Het beest probeerde te spelen, en wou
geen kwaad doen. Alex en Tyler vonden het wel leuk, het beest kwam uit het water, en
dook er weer in. Op die manier kon je nooit weten waar het beest weer naar boven kwam,
Alex rende snel naar de grote tas voor z'n Pokedex. Daarna kwam Alex weer het water in,
nu had Alex ook ontdekt van de dex tegen water kon. Alex richtte de Pokédex op het
beest, zodra het omhoog kwam. Het duurde even, maar ineens kon Alex op hem richten:
''Huntail, de jager Pokémon. Deze Pokémon gebruikt z'n staart om Pokémon te lokken,
en ze dan vervolgens te verslinden, Huntail is de geëvolueerde vorm van een Clamperl.''
''Nou, deze gaat ons niet verslinden. Deze Huntail is erg speels, en ziet er erg lief uit.'' riep
Alex. ''Inderdaad, Huntail. Ons kun je helemaal vertrouwen, we zijn vrienden. En deze lieve
kleine ronde vent is Voltorb, Voltorb kun je ook vertrouwen.'' zei Tyler. Er verscheen een
brede glimlach op Huntail's gezicht, en Huntail greep Voltorb met z'n staart. Huntail wilde
gewoon spelen, en stuiterde met Voltorb als een soort bal. Voltorb werdt kwaad, en was
ook bang. Voltorb wist niet wat te doen, dus gebruikte Voltorb een Spark aanval. Huntail
werd geraakt door een krachtige aanval, die erg effectief was, door een krachtige Voltorb.
Huntail viel in het water, Voltorb viel weer terug in de rubberband. Huntail kwam even boven
water, helemaal beschadigd en met veel pijn. Huntail's blik was erg zielig, Huntail had veel
pijn. ''Huntail, wacht!'' riep Tyler, maar het was al te laat. Huntail zwom bang weg.

''Ik voel me echt rot, wou dat we iets konden doen voor Huntail.'' zei Tyler, die samen met
Alex naast Lisa lag. ''Hadden we maar een plan..'' Alex ging rechtop zitten, en riep snel:
''Wat, een plan? Ik heb al de hele tijd een plan..'' Ook Tyler ging nu rechtop zitten, en riep
kwaad: ''Waarom kom je daar nu mee?!'' Alex ging weer liggen, en zei op een rustige toon:
''Je vroeg er niet om, Ik leg het wel uit. Je kunt daarachter duikboten huren, laten we Hun
-tail opzoeken.'' Lisa moest lachen, ze vond het plan belachelijk. ''Geweldig!'' riep Tyler, die
in tegenstelling tot Lisa, het plan geniaal vond. ''Kom dan maar op, Tyler. We gaan!'' riep
Alex, en samen renden ze weg. ''Wacht!'' riep Lisa, ze wist dat er heel veel dingen fout
konden gaan. ''Jongens.. Nu moet ik wel gaan, er moet een verstandig iemand bij zijn..''
Toen Lisa alles snel had ingepakt, rende ze nog in haar badpak naar de grote rij toe. Ze
keek in de rij, ze kon niet geloven dat Tyler en Alex al vooraan stonden. ''3 mensen, graag.
En doe maar een mooie duikboot,'' zei Tyler, toen hij zag dat Lisa naast Alex ging staan.
Ze stapten in de duikboot, het zag er erg mooi uit van binnen.

Alex ging achter het stuur zitten, het leek net een bus. Omdat ze nog niet helemaal onder
water waren, waren de ramen nog half gevuld met water. ''Weet je zeker, dat je zo'n ding
kan besturen?'' vroeg Lisa, aan Alex. ''Nee, maar het ziet er erg makkelijk uit. Kijk dan,
overal staan knoppen met een beschrijving. Verder moet je gewoon sturen, simpel toch..''
antwoorde Alex. ''Arrgh.. landrotten. Allemaal aan boord, volle kracht vooruit!'' riep Tyler,
''Haha, dat had ik altijd al eens willen zeggen.'' Tyler greep z'n Pokédex, en zocht naar
Huntail. Er was een enorme hoeveelheid informatie over Huntail, over allerlei soorten onder
-werpen. Zoals waar ze leven, hoe je ze kan vinden, hun zwakte's, en aanvallen. Tyler
zocht naar de locatie, en de Pokédex begon te praten. Het was de zelfde stem als altijd:
''Huntail, leeflocatie: Zee. Huntail's nest zit meestal diep in de zee, in harde rotsen. Je
kan hun nest herkennen doordat er altijd blauw koraal omheen zit, om hun prooi te lokken''
''Dan hoeven we alleen maar te zoeken naar blauw koraal, diep in zee. Dat is niet zo
moeilijk, laten we onze ogen open houden.'' zei Tyler, maar ineens gebeurde er iets, er
klonk er een enorme knal. Ze hadden een botsing ervaren, en er zat een gat in de romp.
''Oh nee, een gat!'' riep Alex. De duikboot knalde steeds tegen meer dingen aan, en alle
kinderen vielen bewusteloos neer...

Wordt vervolgt!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.