FanFic.nl

Pokémon: A new begin!

Episode 13: Vast in de Deepsea! (2/2)

Episode 13: Vast in de Deepsea! (part 2/2)

''Alex.. Alex wordt wakker..'' zei Lisa, die over Alex heen gebukt zat. ''Wordt wakker, Alex.
Verdomme!'' Alex' ogen gingen langzaam open, en zag hoe Lisa hem probeerde wakker
te maken. ''Wa.. waar ben ik..'' kreunde Alex, Lisa kon het niet goed verstaan, maar kon
toch nog alle woorden op één rij krijgen. ''Dat weten we niet, een soort grot. We waren ge
-zonken, weet je nog?'' vroeg Lisa. Alex stond rustig op, en zag dat Tyler naast Lisa stond.
Achter Tyler stonden alle Pokémon, en de tas. ''Welkom terug, maat.'' zei Tyler, met een
knip oog. ''Ja, bedankt..'' zei Alex: ''Weet iemand hoe we het hebben overleefd?'' Ineens
maakte Wormadam een raar geluid, en wees naar het oosten. Het was een soort plas, die
was verbonden met de zee. In de tunnel voor water, zwom een Huntail in het rond. Alex
was verbaasd, en mompelde: ''Is dat..'' Er verscheen een glimlach op Tyler's gezicht, en
Tyler vulde Alex aan: ''Ja, dat is onze Huntail. Deze Huntail is de enige die een nest heeft,
boven alle andere. De meeste Huntail nesten zitten diep in zee, maar deze heeft z'n nest
duidelijk ergens anders geplaatst. Daarom kwam deze Huntail naar het strand, we hebben
geluk gehad. Ik heb hem alles al uitgelegd, en Lisa heeft hem vervolgens genezen.'' Alex
keek naar Lisa, die ook moest lachen. ''Oké dan, nu alle problemen. Ten eerste moeten
we iets doen aan Voltorb,'' zei Lisa. Alex keek op, en wist niet wat Lisa bedoelde. Alex
dacht aan iets héél anders. ''Hoe bedoel je, iets doen aan Voltorb?'' vroeg Alex. Lisa dacht
er nu aan, dat het ook iets heel anders kon zijn. ''Geen zorgen, ik bedoel niet wat je denkt.
Ik bedoel namelijk, dat Voltorb koorts heeft. Voltorb kan niet tegen al deze vochtig heid,
en kou. Dan hebben we nog een ander probleem, we moeten hier weg. We moeten gebruik
maken van een water Pokémon, maar geen van ons heeft helaas een water Pokémon.'' zei
Lisa. ''Is Huntail een optie?'' vroeg Tyler, terwijl hij naar Huntail wees. Lisa keek naar Hun
-tail, en zei: ''Hmm.. Nee. We kunnen nooit allemaal met Huntail mee reizen, dan hebben
we ook nog alle Pokémon, en de tas.'' Tyler rende meteen naar de tas toe, en gooide alle
Pokéball eruit. Iedereen keerde hun Pokémon terug, behalve Voltorb. Alex deed Voltorb in
de tas, en deed de tas om z'n hals. ''Zo, probleem opgelost. Zo doe je dat, als je maar een
jongen bent!'' riep Alex beledegend. Lisa dacht even diep na, en kwam tot de conclusie:
''Als nog, het lukt niet. Maar, ik heb wel een idee. Huntail, je moet ons helpen. Volgens
de Pokédex kunnen Huntail Pokémon lokken door hun staart, daardoor kunnen we water
Pokémon vangen!'' Huntail knikte, en sprong op het land. Daarna stak Huntail z'n staart in
het water, en wachtte af.


Na een paar minuten wachten maakte Huntail ineens een raar geluid, en keek Lisa grondig
aan. ''Goedzo, Huntail. Haal hem maar omhoog!'' riep Lisa, ookal wist ze dat Huntail dit al
veel vaker had gedaan. Ineens gooide Huntail z'n staart omhoog, en er zat inderdaad iets
aan vast. ''Een Goldeen!'' riep Lisa. Goldeen kwam op het land terrecht, ''Laat maar gaan,
een Goldeen is te zwak om ons allemaal te dragen. We hebben ook geen tijd om hem te
trainen naar een Seaking.'' Alex greep z'n Pokédex, en zocht vervolgens naar een Seaking:
''Seaking, de Goudvis Pokémon. Deze Pokémon heeft de kracht van 4 Goldeen samen, en
wordt ook wel de koning van de zee genoemd. De hoorn is erg hard, en kan niet breken.''
Goldeen keek met een boze blik naar Lisa, alsof Goldeen zich beledigd voelde. Goldeen
wou duidelijk vechten, maar toen ineens sprong Huntail voor Goldeen. Goldeen schrok, en
wist dat ze niet kon winnen van Huntail, en sprong dus in het water. ''Jammer, Huntail. Je
kan er niks aan doen, probeer het maar opnieuw.'' zei Tyler. Huntail stak net als vorige
keer, z'n staart in het water. Deze keer was er eerder een Pokémon, Huntail schreeuwde
het uit. ''Wat is er?!'' riep Lisa. Huntail trok met veel moeite z'n staart naar boven, en er
zat een enorm ding aan. Alex had z'n Pokédex nog in z'n hand, en richtte het op het ding:
''Sharpedo, de brutale Pokémon. Z'n huid is zo hard als ijzer, en Sharpedo wordt gezien
als de bullebak van de zee. Deze Pokémon is één van de snelste zwemmers van de zee.''
''Die heeft vast veel vrienden.. Wacht eens, er zit iets vast in Sharpedo's vin..'' zei Alex.
''Dat is een DeepSeaTooth!'' riep Lisa: ''Alex, laat Wormadam die DeepSeaTooth pakken,
zo'n ding is erg zeldzaam!'' Alex keek naar Sharpedo, en zag het nu ook. Het zag eruit
als een enorme tand, met een blauwe kleur. ''Nu, Wormadam!'' riep Alex, Wormadam
kwam enthousiast uit haar bal. ''Huntail, leid Sharpedo af! Wormadam, pak de DeepSea
-Tooth!'' Wormadam sprong over Sharpedo heen, en hield zich vast aan de rotsen, zodat
ze niet in het water zou vallen. Huntail en Sharpedo keken elkaar gemeen aan, alsof ze
allebei op een reactie wachtten van de tegenstander. ''Nu, Wormadam!'' riep Alex. Ineens
zette Wormadam zich van de rotsen af, en lande op Sharpedo. Sharpedo schrok, en keek
omhoog. Wormadam greep de DeepSeaTooth, en sprong op het land. ''Laat de Sharpedo
maar gaan, die kunnen we nooit vangen.'' zei Lisa. Huntail sprong in de lucht, en z'n staart
begon wit te gloeien. ''Indrukwekkend, een Iron Tail.'' zei Alex. Sharpedo werd hard geraakt
op z'n kop, en zwom weg. ''De derde keer moet het wel lukken, begin maar, Huntail!'' riep
Tyler. Huntail begon te vissen, maar er gebeurde niets. ''Huntail!'' riep Huntail, en ineens
zwom Huntail weg. ''Gaat Huntail weg?'' vroeg Lisa verbaasd. Tyler en Alex snapten er ook
niets van. ''Wie weet, heeft Huntail een plan. We kunnen het beste even wachten.'' stelde
Alex voor.


Na een paar minuten sprong er ineens iets uit het water, het leek op een schelp. Iedereen
keek op, Lisa riep: ''Dat is een Clamperl, de nog niet geëvolueerde vorm van Huntail!'' Toen
kwam ook Huntail boven water, blijkbaar had Huntail zijn vriend de Clamperl meegenomen.
Alex greep z'n Pokédex, en richtte die op Clamperl. De Pokédex begon weer te praten:
''Clamperl, de tweekleppige Pokémon. Deze Pokémon maakt slechts één parel gedurende
z'n hele leven. De parel in het midden van de schelp, produceerdt al Clamperl's krachten.''
Toen sprong er ineens nog iemand het water uit, het was geen Huntail, nog geen Clamperl.
Gelukkig had Alex z'n Pokédex nog in z'n hand, en richtte het op het mooie roze wezen:
''Gorebyss, de Zoutzee Pokémon. Deze Pokémon leeft meestal op de bodem van de zee.
Waneer het lente is, ziet haar lichaam er op een of andere manier mooier uit dan normaal.''
''Dat kan kloppen, ik proef nog steeds zo'n vieze zoutsmaak in m'n mond!'' riep Tyler, met
een vies gezicht. '''Ik snap het, alles wordt ineens duidelijk. Huntail weet dat Clamperl met
een DeepSeaTooth evolueerd in een Huntail, en met een DeepSeaScale in een Gorebyss.
Die Gorebyss daar is een vriendin van Huntail, en die Clamperl z'n vriend. Huntail wil dat
we de DeepSeaTooth gebruiken zodat Clamperl evolueerd, en dan ons kan heplen, samen
met Gorebyss! Dat klopt toch, Huntail?'' vroeg Lisa. Huntail knikte blij, en Lisa gaf de Deep
-SeaTooth aan Clamperl. Clamperl keek naar de DeepSeaTooth, en wachtte af wat er ging
gebeuren. Er gebeurde helaas niets, Alex vroeg zich af waarom. ''Ik weet al wat er mis is,
het is simpel. Clamperl evolueerd, met een DeepSeaTooth, of een DeepSeaScale. Maar
daarmee moet je Clamperl wel ruilen!'' riep Lisa. Alex en Tyler keken elkaar aan, en daarna
weer naar Lisa: ''Dus, we moeten Clamperl vangen, ruilen, en dan weer vrij laten?'' vroeg
Alex, die in de war was. ''Klopt, helemaal correct.'' zei Lisa. Alex greep meteen een Poké
-ball, en gooide die naar Clamperl. Clamperl wou in de Pokéball blijven, dus brande er een
licht. ''Oké, Tyler. Ruilen, en dan weer terug ruilen!'' riep Alex. Alex gaf de Pokéball waar
Clamperl in zat aan Tyler, en Tyler gaf Glameow's Pokéball aan Alex. Tyler liet Clamperl
eruit, Clamperl wachtte nog steeds af. Ineens begon Clamperl te gloeien, en de vorm van
Clamperl veranderde. Rustig begon de gloed weg te trekken, en het was een Huntail gewor
-den. De twee jongens gaven de Pokéball weer aan elkaar terug. Alex liet de nieuwe Hun
-tail eruit, en liet hem vrij. ''Iedereen, pak een Pokémon!'' riep Lisa. Alex rende naar Huntail,
en greep z'n staart vast. Tyler deed dit ook, met de andere Huntail. Lisa greep de staart
van de prachtige Gorebyss. Alle drie de Pokémon, doken in het water.

Gorebyss, Huntail en de andere Huntail kwam boven water. Alex, Tyler en Lisa sprongen
naar het strand, ze waren dol gelukkig. ''Heel erg bedankt, en vaarwel.'' zei Lisa, en de drie
Pokémon zwommen weg. Het was al laat, de kinderen liepen weg. Samen gingen ze
verder met hun reis, na dit grote avontuur.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.