FanFic.nl

A whole new world.

Waar ben ik ?!

Op een dag die zo mooi begon kwamen er duistere en bedreigende wolken boven Londen hangen. Rose Carwell zat thuis muziek te luisteren en achter de computer te chatten met haar vriendje Danny en maar beste vriendin Amy. Ze zong hard mee met de muziek en liep een beetje heen en weer. Ze voelde zich een beetje onrustig voelen en ze begon te zweten.
Rose pov.
Eerst voelde je je nog heel vrolijk en rustig en nu opeens begon je te zweten en kon je niet stil blijven zitten. Toen je naar buiten keek zag je dreigende wolken deze kant op komen. Wow zo donker had je ze nog nooit gezien. Nou ja het zal allemaal wel. En je begon weet te chatten.
Rosalia pov.
Je zat beneden rustig de keuken opteruimen toen je opeens begon te zweten en onrustig werd. Toen je naar buiten keek schrok je je een ongeluk. Je zag de donkere wolken die normaal nooit zo donker konden zijn. Geschrokken riep je je Carol die nog bezig was in de schuur. Hij was een dreuzel maar wist alles over tovenarij. Bel je moeder zei hij geschrokken toen je vertelde wat die wolken konden betekenen. Snel belde je je moeder: ‘mam! Zei je toen ze opnam kijk de lucht.’ ‘jaja, ik heb het gezien.’zei ze rustig. ‘blijf gewoon rustig haal Rose pak wat spullen en neem haar mee hier heen.’ ‘oke ik kom dr gelijk aan!’ riep je toch nog een beetje in paniek. Je was zo bang de er iets met Rose of je moeder zou gebeuren als die Dementors hier waren. Snel riep je Rose en pakte een grote weekend tas en gooie die naar haar. Terwijl ze je vragend aan keek. ‘stop zoveel mogelijk spullen daar in we moeten snel weg! Naar oma toe!’ riep je naar haar. Even zag je dat ze wilde protesteren maar, ze zag aan jou dat het menes was.
Rose pov.
Opeens kwam je moeder naar boven ze gooie een weekendtas naar je toe en riep dat je zoveel morgelijk spullen in moest pakken. Eigenlijk wilde je zeggen dat je niet weg wilde. Maar, je zag aan dr dat er echt iets niet goed was. Dus, rende je naar je kast en zocht zo veel mogelijk spullen pakte je tekenblok je zelf geschreven songteksten en andere dingen die belangrijk zijn. Toen je tas vol was liep je naar je moeder die zei dat je je vader en tijdje niet zou zien dus, je even snel afscheid moest nemen. Je snapte er helemaal niks van maar deed wat je gevraagt werd en gaf je vader een dikke knuffel. Toen reden jullie in de auto naar Oma toe en die stond er ookal met een koffer en en stok in dr hand. ‘ kom snel meiden we moeten nu weg! Hou mij goed vast.’ En je pakte de arm van je oma en en was een raar gevoel en een soort klap. En opeens stonden jullie midden in een drukke straat. Er liepen vreemde mensen rond en de namen van de winkels die er waren waren ook erg raar. Je keek je moeder aan maar, die keek niet terug. Je glimlachte alleen maar en je oma ook. Je zzag dat ze zich helemaal thuis voelde en, op een of andere manier deed jij dat ook. Je liep achter je moeder en oma aan door de straat. Jullie tassen waren weg. Je hoorde je moeder en oma praten over dat je een toverstok nodig had en een uil. Nu werd je het zat en riep heel hard ‘kan iemand mij vertellen waar ik ben en wat ik hier doe?!?’ ‘hé doe ik rusitg joh!’ zei je moeder. ‘ja ik loop hiet in een wereld die ik niet ken en ik hoor jullie praten over toverstokken?!’ je moeder zuchtte en zei ‘kom maar mee’ en jullie liepen een cafétje binnen....

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.