Hoofdcategorien
Home » Tokio Hotel » Wir wollen lieber träumer sein (afgelopen) » Nummer elf:- geen titel-
Wir wollen lieber träumer sein (afgelopen)
Nummer elf:- geen titel-
3 weken later.
Ik nam Josh op mijn schoot. Hij was stil geworden. Zeer stil. Hij zei nog amper wat. Hij was tv aan het kijken. Maar ik had een indruk dat hij er niet graag naar keek. Hij zeurde niet meer om Spongebob te kijken of om Pokémon na te spelen. Hij zat enkel en keek voor zich uit. Tom was aan het beteren. Maar moest nog veel rusten. Hij had geluk gehad dat de kogel tegen zijn ribben was gekomen. Ofzoiets. Ik weet het niet goed. Hij ligt in de zetel langs ons. Hij slaapt. Ik durf hem niet wakker maken. Schrik om hem pijn te doen. Want elke beweging die hij maakt doet pijn.
Katy en Bill zijn uit elkaar. Het lijkt als nu alles misloopt. Bill zit op zijn kamer.
Hij zit er de hele tijd. Ik zie hem nauwelijks. Katy zit langs me. Toch is ze hier.
En toch heeft ze kletterende ruzie met Bill. Ik ben bij Tom ingetrokken.
Om voor hem te zorgen. En omdat hij me vroeg om bij hem te komen wonen.
En omdat ik van hem hou. Josh ging van mijn schoot af en verdween de keuken in.
Katy ging hem achterna. Ik liet me wat onderuit zakken in de zetel. Ik staarde wat.
Na een tijd kreeg ik in de gaten dat Tom me aankeek. Hij glimlachte wat. Zijn hand zocht mijn hand.
Ik nam zijn hand vast en schoof wat dichter naar hem. Ik plantte een zoen
op zijn lippen. Katy ging de keuken in. Kijken wat Josh ging doen.
Ze keek nu recht in de ogen van Bill. Hij stond in de keuken. Hij hield een groot glas
melk vast. Zijn haren stonden wild en zijn ogen droegen wallen. Zijn ogen
waren rood en zijn huid was bleek. Zwarte make-up probeerde die wallen te verstoppen.
Het leek erop dat hij al dagen niet meer had geslapen. Ze keken elkaar enkel aan.
Even was er geen beweging. Tot Josh de doos met melk liet vallen en alle
melk er uit stroomde. Katy keerde terug naar de zitkamer
en Bill zette zijn glas met melk aan de kant en nam een doek.
Alles verliep zonder woorden. Bill zette Josh op de kast. Hij hield zwijgend zijn beker vast.
Bill veegde snel een traan weg en veegde nu de melk op. Bill gooide met een boog
de doek in de afwasbak. Bill nam de doos met melk en goot Josh zijn beker halfvol.
Josh nam een slok van zijn melk. Bill deed het zelfde. Nog steeds was er geen woord gezegd.
Nog steeds was er die stilte. Bill zette zijn lege glas aan de kant en zette Josh zijn lege beker
er in. Nu nam Bill Josh op en bracht hem naar de zitkamer. Hij ging zitten en nam Josh op zijn schoot. Katy was naar huis gegaan. Zonder wat te zeggen. Bill staarde naar buiten.
Tom hield mijn hand nog steeds vast. Hij gaf er een kusje op. Zijn lippen voelde droog aan.
Ik nam het flesje water van het tafeltje en hielp hem met drinken.
Josh ging van Bill zijn schoot. Hij ging naar zijn speelhoek bij het raam. Hij nam een badeend
en speelde er wat mee. In volledige stilte. Na 5 minuten legde hij het al weer weg en keek naar buiten.
Hij legde zijn handen op het raam. Scotty kwam voor het raam zitten, aan de andere kant. Josh keek mijn richting uit. Ik knikte. Hij ging naar buiten. Josh aaide Scotty over zijn kop. Die hond was bijna groter als Josh. Bill stond recht en verdween weer. En Tom was weer in dromenland. Ik hield Josh goed in de gaten. Er zou niet een tweede keer wat met hem gebeuren. Nee dat liet ik zeker niet gebeuren. Josh kwam weer naar binnen. Scotty liep de tuin in. Hij trapte zijn schoenen uit en kwam naar me toe. Tom zijn hand was koud. Ik legde die onder de deken. Hij liet een zucht. Ik nam Josh op.
Hij geeuwde. Tijd voor zijn middagslaapje. Ik mocht hem boven in Tom zijn kamer te slapen leggen.
Na 5 minuten was hij al aan het slapen. Ik aaide door zijn bruine haartjes. Ik durfde hem niet
alleen laten. Maar ik kon Tom ook niet alleen laten. Bill kwam de kamer binnen. Alsof hij
alles aanvoelt. Hij liet zijn mondhoeken omhoog gaan. Erg overtuigend zag het er niet uit.
Zijn ogen deden niet mee. Niets deed mee. Ik knikte dankbaar en ging weer naar Tom. Hij
lag nog te slapen. Bill ging langs Josh liggen. Hij vouwde zijn handen over elkaar en staarde naar het
plafond. Hij leek wel dood. Maar was hij natuurlijk niet. Josh kroop dicht bij Bill.
Bill droeg een dikke zwarte trui en een strakke zwarte skinny. Billa mompelde Josh.
Reacties:
Arme Bill en Katy!
Ze moeten weer samen (:
En ooh, Tom moet snel genezen.
En jij moet snel verder<3
Jorin, misschien is dit een tip, want je moet het zeker niet negatief opvatten!
Het is niet echt duidelijk uit welke point of view je schrijft.
Want de ene keer zegt ze ik. En de andere keer wordt er in de keuken geschreven.
Je kunt het of beter erbij zetten, of niet alles achter elkaar doen.
Het is een tip.
Verder vind ik het nog steeds leuk!:3
En Bill en Katy moeten weer samen zijn X3
Bill en Katy moeten weer samen zijn.