FanFic.nl

One day I will be there.

Hoofdstuk 1 - Scarlett's geheim

"Muziek drukt dat uit wat niet gezegd kan worden maar waarover niet gezwegen kan worden." -Victor Hugo

Scarlett klapte haar laptop open en ging naar youtube toe, en begon razend snel op allemaal knopjes te toetsen en klikte dingen weg. Uit einde had ze het gevonden: the little things van Colbie Collat. Ze drukte op het start knopje, sloot haar ogen en begon te zingen. The little things, you do to me are taking me over, I wanna show ya. Everything inside of me like a nervous heart that, is crazy beating. Klonk uit haar keel. Zomaar stopte ze. Was het raam dicht of niet? Met een snelle beweging draaide ze zich om richting het raam. Een diepe zucht ontsnapte uit haar mond. Het raam was dicht. Was de deur ook dicht? Met nog een snelle beweging draaide ze naar haar deur. Deze was gelukkig ook dicht. Ze zou zich echt vreselijk dood schamen als maar iemand haar hoorde. Zelfs al was het Chloë of Casper, haar beste vrienden. Dat zou ze echt nooit willen. Veels te bang om er ook maar een reactie er op te krijgen. Mooi zingen kon ze toch echt niet. Scarlett sloot haar ogen en begon verder te zingen And every time, you notice me by. Holding me closely, and saying sweet things. I don't believe, that it could be. You speaking your mind and, saying the real thing.

Iemand trok haar deur open.“Scar…”� Riep Chloë. Scarlett draaide zich om en keek haar met grote ogen aan. “Noem me geen Scar a.u.b. Ik ben nog steeds geen litteken.”� Antwoordde ze fel voordat Chloë ook maar iets kon zeggen. “Wat jij wilt. Maar was jij aan het zingen?”� Vroeg ze vol verbijstering, zeker omdat haar huisgenoot zo fel reageerde op haar. “Nee, natuurlijk niet waarom zou ik gaan zingen? Heb wel iets beters te doen.”� Antwoordde Scarlett. “Wat jij wilt!”� Zei Chloë “Maar Casper en ik wilde vanavond chinees gaan eten. Had je daar ook trek in?”� “Ja, is goed.”� Antwoordde ze afwezig. “Was dat het?”� “Jip”� en Chloë ging weer weg en sloot de deur van Scarlett’s kamer. Scarlett liet weer een zucht uit haar mond ontsnappen. Gelukkig was Chloë zo goed gelovig als ze iets kwam vertellen anders was ze er niet zo gemakkelijk vanaf gekomen. Toch maar eventjes iets voorzichtiger doen als ik ga zingen. Scarlett klapte haar laptop dicht en besloot om naar beneden. Het was toch al bijna etenstijd voor hun en Casper of Chloë was vast wel weg.

Zo zachtjes mogelijk ging Scarlett naar beneden. Van de 3 was zei toch wel het stilste van allemaal. “Hoi Casper”� Zei ze. “Hu… Wat?”� Zei hij terwijl hij behoorlijk schrok. “Ik hoorde je niet aankomen zoals gewoonlijk.”� “Nee, zo als gewoonlijk Cas.”� Zei ze en liep richting de 2e persoonsbank waar Casper ook op zat. “En wat ga je vanavond doen.”� Vroeg hij uit het niets. “Waarom dat zo? Heb je eindelijk ontdekt dat je iets voor me voelt.”� Zei ze met een grote glimlach op haar mond. Casper keek haar aan.“Hoe durf je?”� “Ik doe het gewoon!”� Zei ze brutaal op zijn antwoord. Gelukkig waren Casper en Chloë wel wat van haar gewend anders zou ze nooit hebben geweten waarom ze het eigenlijk nog zo lang samenwoonde met haar. “Natuurlijk Scar, maar ik voel niets voor je hoor. Weet je al?”�. “Nog een keer Scar en ik zorg er voor dat je er eentje van me krijgt!”� Zei ze fel. “Voor de tweede keer vandaag. Iedereen weet ondertussen dat ik er niet tegen kan om Scar te worden genoemd verzin dan iets anders!”� Ze veranderde van houding. “Ja, ik weet dat je niets voor me voelt maar het is wel leuk om het er in te wrijven. ”� Zei ze nu met haar normale stem. “Ja, rustig. Hoe wil je dan genoemd worden?”� Antwoordde hij kampjes. “Ja, goede. Scar niet, Lett is ook niets.”� Somde ze op. ”�Verzin eens wat Cas.”� Casper ging met zijn handen in zijn haren zitten, zijn gebruikelijke houding als iets moest verzinnen. “Mmm… Nee, dat is niets. Misschien. Nee, dat wordt ook niets. Dat wordt het denk ik gewoon Scarlett?”� “Prima Cas dan is dat probleem ook uit de wereld.”� Zei ze opgelucht. Maar ze wist wel dat ze gewoon nog Scar werd genoemd ach, er zijn nog ergere bijnamen.

“Chinees voor de 3 kippen!”� Schreeuwde Chloë door de kamer terwijl ze haar jas over een stoel probeerde te gooien die er naast ging. “Kippen? Chlo. Why?”� Vroeg Scarlett. “Ik heb 3 halve kippen gehaald dus vandaar.”� Zei Chloë vrolijk. “Chloë.”� Zuchten Casper. “Je weet toch dat ik geen kip lust. Kip!”� Antwoordde Casper met een lachende maar meende blik. “Natuurlijk Cas, het was maar een geintje, kijk eens wat ik heb gehaald!”� Zei Chloë trots alsof ze een prijs had gewonnen. “Ja, Chlo nu weten we het wel. Kunnen we nu eten ik heb honger.”� Vroeg Scarlett aan haar. “Natuurlijk Scar…lett”� Antwoordde ze terwijl ze naar de keuken liep om borden en bestek te pakken. “Thanks Chloë.”� Zei Scar.

Reacties: