Hoofdcategorieën
Home » Overige » Justin Bieber] Justin! » hoofdstuk 1
Justin Bieber] Justin!
hoofdstuk 1
Zuchtend pak ik mijn kleren uit mijn kast en doe ze in mijn tas. ’‘pff.. alleen maar om die stomme baan moeten we helemaal naar Amerika verhuizen’’ zei ik zeurend. ‘’Lieverd, het is geen ‘stomme baan’ papa verdiend er erg veel mee!’ Zei ze, terwijl ze over mijn hoofd aaide. ‘’Maar nu moet ik Azra alleen laten, en Charlotte’’ zei ik verdrietig, ik pakte een foto van Azra, Charlotte en mij. Langzaam viel er een traan op mijn foto.’‘Voordat kerst begint heb je al vrienden, en is onze huis klaar!’’ zei ze vrolijk. ‘’Oké, dan’’ zei ik met tegenzin. Vanavond komt Azra en Charlotte voor het laatst slapen bij mij. Want morgen ochtend om 10 uur moet ik en mijn moeder naar het vliegveld, we gaan dan naar Amerika. Papa komt later, ik weet niet waarom, het boeit me toch niet. Als we in Amerika zijn, gaan we nieuwe spullen voor in mijn kamer kopen, zei mijn moeder. Dat is wel leuk, want mijn kamer in Nederland is kinderachtig. O, trouwens, ik moet me nog voorstellen, Ik ben Tess en ik ben 14, ik houd echt heel erg van zingen, en weet je van wie ik echt heel erg fan ben?van.. Justin Bieber! Hij is zo geweldig, ik voel me gewoon heel erg blij als ik een foto van hem zie, weetje hij is..ik werd verstoord door de stem van mijn moeder. ‘’ Tess, ben je er nog?’’ Zei mijn moeder, ze keek me even raar aan. ‘’ Wat zei je dan?’’ ik pakte mijn schoenen en deed ze in een speciale tas. Mijn uggs doe ik niet in die tas, want ik doe ze morgen aan. ‘’Ik zei; wat wil je zo meteen eten?’’ zei ze terwijl,ze spullen in een doos deed. ‘’ Doe maar pizza’’ zei ik. ‘’Waar is papa eigenlijk? Wij doen hier alle werk, en hij zit maar ergens rond te hangen’’ voegde ik er nog aan toe. ‘’Lieverd, ik weet dat je het stom vind om naar Amerika te gaan, maar accepteer het nou, wij willen ook niet al onze vrienden en familie hier achterlaten hoor’’ zei ze, terwijl ze naar de kast liep.’’maar we moeten het toch doen, het is beter voor ons’’ ze pakte alle foto’s en wikkelde ze in papier. ‘’Oké, ik begrijp je’’ zei ik nog steeds boos.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.