FanFic.nl

Justin Bieber] Justin!

hoofdstuk 11

We liepen achterelkaar uit het vliegtuig. Ik stapte uit het vliegtuig. ''Wauw'''was mijn eerste reactie. Overal om het vliegveld, waren er bergen. Mooie groene bergen, en de top was wit. Het sneeuwde dus niet lang. ''Mam? wonen we in de bergen?'' zei ik ongelovig. ''Haha,nee joh gekkie, we rijden met de taxie, naar ons dorp. ''Aha, hoelang is dat rijden?'' zei ik. We kijken om ons heen, we zoeken een taxie. ''Dat is ongeveer 4 uur rijdedn, O! kijk eens daar is een taxie'' zei ze wijzend naar een gele auto. We houden de taxie aan, ik zie dat mijn moeder in het engels tegen die taxichauffeur praat. Ik zit ver in mijn gedachten, ik zat te denken aan Justin. Oh, je vraagt je natuurlij af of ik geen moeite heb met engels, haha nee joh. Mijn hele familie is fantastisch goed in engels. Na een anderhalf uur slapen en 2enhalf uur aan Justin denken, waren we eindelijk in Bodingston. Het was een mooi dorpje, mooie witte huizen, en grote tuinen. Spelende kinderen, mensen die hun auto aan het wassen waren, en mensen die hun huizen aan het verbouwen waren, zag ik. Ik gaf het adres aan de taxichauffeur. ''Embleadstreet 125'' zei ik in het engels. We reden een rustig straat in. Ik zag weer een groepje kinderen aan het spelen, het was zo leuk om te zien. We stopte voor een groot huis, ik zag een stuk of 10 mensen aan het werk, in onze huis. ''Mam? dit is toch onze huis, maar waarom zitten er 10 mensen in 'onze' huis?ik dacht dat we het zelf gingen doen?'' zei ik, we stapte uit de taxi. ''Dat zijn mijn oude vrienden, ze wilden ons graag helpen. Ze hebben de woonkamer al af'' zei ze, ze keek met glinsterende ogen naar onze huis, waar we gaan wonen. We gaven geld aan de taxichauffeur, en pakte onze spullen. We liepen naar onze huis, de mensen nog geen idee dat wij er waren. Ze dachten zeker dat we later kwamen. ''LIEFERD! WAT HEB IK JULLIE GEMIST'' schreeuwde mijn moeder naar dat mensen. Ze gaven allemaal een knuffel aan mijn moeder. ''Is dat je dochter?'' zei een jonge vrouw van ongeveer 35 jaar. ''Ja!'''zei mijn moeder dolblij. Iedereen begon mij te knuffelen, ik had geen idee of ze mij kenden, vast wel. Ik zette de koffers in onze grote gang, wow, wat is het hier mooi. ''Mam? waar moeten we slapen zo meteen? ik ga echt niet in een stoffige kamer slapen hoor?'' zei ik. het stinkt hier, ik knijp mijn neus dicht. ''En waarom stinkt het hier in godsnaam?'' zei ik. Ik klonk als Octo van Spongebob Squarepants. ik moest lachen, en mijn moeder ook. '' We gaan een eindje verderop, naar een hotel.'' zei ze met een glimlach. ''Ow oké'' zei ik met een dikke vette knipoog. Ik had de wc, de woonkamer en de keuken al gezien, ik was wel benieuwd wat er allemaal boven was. Ik rende naar boven, en kwam terecht in een grote gang. Ik liep stilletjes op men tenen naar de eerste deur, het was donker. Ik vond het wel een beetje eng. ik opende de deur, het maakte een kierend geluid. Het was de badkamer. ik keek of er licht was, en ja, er was licht. We hadden een bad, en een grote douche en een grote wastafel. Ik deed de deur dicht, en liep op men tenen naar de 2de deur. Ik opende de deur en ik kreeg een grote kamer voor me, het was een mooie kamer, met een grote raam. Ik liep naar de raam, wauw. wat had het een mooie uitzicht. Ik keek naar buiten, daar stond iemand tegenover ons huis, ik kon niet zien wie het was.Hmm, raar. ik liep deze grote kamer weer uit, de derde deur was zeker de grootste kamer, en ik had gelijk ook. Ik stond voor een grote maar dan ook grote kamer. Deze kamer een grotere raam, met een extra brede venster. eh, wacht eens even. Ik had in films gezien dat, dat 'brede venster' een soort bankje is? Hmm, deze kamer wil ik! Er waren no 2 andere kamers, tja, die hoef ik niet te zien, ik heb de perfecte kamer al gevonden. Ik rende naar benenden, ''MAM, MAM! IK HEB DE PERFECTE KAMER GEVONDEN!'' zei ik blij. ''Haha, mooizo!''. ik liep naar de keuken, en via de keuken kon ik naar de de achtertuin. We hebben een mooi achtertuin, er moet nog een zwembad in gemaakt worden, maar verder is het klaar. Ik vond het saai, iedereen zat met elkaar te praten, en een paar mensen zaten te verven. Ik ga wel wandelen, ik liep weer naar de woonkamer, daar zat mijn moeder met een vrouw te praten, ''Mam, ik ga eventjes wandelen hoor'' zei ik, ze knikte. Ik liep naar buiten, inmiddels was het al donker geworden. Ik liep en liep, ik had mn mp-3 speler in mijn zak, ik haalde m er uit en ik deed mijn oordopjes in, ik zong zachtjes mee. Ik keek even achterom, ik dacht ik iemand hoorde, blijkbaar had ik het verkeerd. Ik liep weer verder, deze keer zonder nog om te kijken.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.