FanFic.nl

The memoires of a run away girl

my escape

"Het was een rustige zomeravond, zo'n 52 jaar geleden. De dag dat ik 16 werd. De eerste dag van m'n leven. Mijn echte leven. Mijn ouders waren al vroeg op de avond vertrokken. En ik was van plan te vertrekken. Zonder een woord te zeggen. Niemand zou het merken. Maar dit had ik natuurlijk verkeerd gedacht. Ik had mijn moeders fluoriserend roze sporttas volgestopt met allerlei spulletjes die ooit O zo belangrijk voor me waren. Herrineringen aan zogenaamde "goede tijden". Tijden dat ik nog het gevoel had dat ik leefde. Om half 10 precies - ik weet het nog goed- gooide ik mijn raam wagewijd open, stapte met mijn oude bekladde all stars op m'n bed. Waarbij ik een gigantische vieze vlek op mijn kopkussen maakte. En sprong ,met een harde knal, op het platte dak van de buren.Ik had vroeger vaak gebruik gemaakt van dit dak als ontsnappingsroute, en wist nog precies hoe ik mijn voeten weg moest zetten, zodat ik niet door het dak heen zakte. Mijn vader was ooit met zijn voet door een zwakke plek in dit dak gezakt. Het was een grappig zicht geweest, maar mijn vader was hierdoor lang niet te genieten, en kon niet meelachen. Eigelijk lachte hij nooit. Tenminste niet om iets wat ik zei. Alleen als zijn "vriendjes" er waren. Mijn ontsnapping was gelukt, maar zo triomfantelijk als ik was toen ik midden in de verlaten straat stond, zo bang voelde ik me nog geen 5 minuten later." Besloot de oude vrouw haar verhaal. Elke dag, 5 jaar lang, had ik haar verzorgt. En nog nooit eerder had ze tegen me gesproken. Ze had me zelfs nog nooit verteld hoe ze heette. Maar nog nooit eerder was ze zo helder geweest. Ze was 6 jaar geleden begonnen met dingen te vergeten. Nu wist ze bijna niets meer. Behalve vandaag. Vandaag, kende ze dit verhaal.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.