Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Nobody's wife. » My best gayfriend!
Nobody's wife.
My best gayfriend!
Met trillende handen maak ik mijn kluisje op het station open. Herinneringen schieten door me heen. Mama en papa, m’n zus, iedereen. Alsof heel München hier in m’n kluisje zit. Met zorg pak ik mijn gitaartas eruit. M’n gitaar zit er in. Ik gooi hem over mijn rug. Dan neem ik nog een laatste blik in het kluisje. Warmte en gezelligheid straalt het uit. Met een zucht gooi ik het kluisje dicht en draai hem weer op slot.
‘Hoi.’ Een bekende stem. Wie is het? Ik draai me om. Weer schieten er beelden door mijn hoofd heen. Micah, m’n beste vriendinnetje staat voor me neus. Ik sla m’n armen om hem heen. Herinneringen aan thuis. Klote station.
‘Hoi.’ Mompel ik onzeker. Hij glimlacht.
‘Sorry. Ben op de vlucht.. Heb bij dat grote huis, je weet wel, van de familie Schneider, een raam ingegooid. Weet ik veel dat die mensen een alarm hebben, en dat gelijk de hoeren van justitie eraan komen.’ Ik begin te lachen. Hij kijkt me beledigd aan.
‘Wat?’
‘Daar woon ik. Ik ben weggelopen. Ik haat mijn ouders… Aangenaam, Katy Schneider.’
Hij gaat direct van me af, en kijkt me aan.
‘You must be kidding me.’
‘Ik doe wel een goed woordje voor je, voor de politie, als ik vannacht bij jou kan blijven slapen?’
‘Is goed. Ik ben Micah.’
Ik glimlach.
‘Micah! Schatje! Wat doe je hier?’
‘Jou zoeken.’ De klank van zijn stem laat mijn oren vullen met muziek. Hij zoekt mij! Hij komt uit dat klote München, om mij te zoeken.
‘Ik hou van je. Hoe gaat het met Peter?’ vraag ik hem. Micah is ondertussen achttien. Hij is homo, en onwijs lief. Hij woont samen met zijn 3 jaar oudere vriend Peter. Hij is helemaal gelukkig.
‘Keet! Praat er niet overheen! Je bent fucking weggelopen. Ik was ongerust als hell. Peter liet me bijna niet gaan, maar ik zweerde hem dat je in Berlijn was. Ik heb fucking ruzie met hem, omdat ik jou wilde zien.’ Tranen schieten in mijn ogen. Ik ben ook zo’n bitch. Micah. Toen ik m’n spullen pakte en op de eerste en beste trein naar Berlijn stapte was ik hem helemaal vergeten.
‘Sorry Micah. Het spijt me. Maar, ik moest weg. Ik ben niet rijk. Jordy heeft me bedrogen met Patricia. Iedereen in München haat me, of heeft ruzie, de hele dag door. Niemand daar kon ik vertrouwen. Ik werd gezocht door zo’n bende. Je weet wel, toen met dat drugs incidentje. De enige in heel freaking München die iets om me geven zijn jij, Peter, je ouders, je zus en je broer. Ik moest wel weg. Ik haat het daar.’
Hij kijkt me begripvol aan.
‘Waar woon je nu?’ Ik kijk hem aan. Ik moet het vertellen…
‘Een kraakpand, ik slaap op een verrot matrasje. Micah, ik miste je zo.’ Hij kijkt me ongelofelijk aan, schud zijn hoofd en haalt een hand door zijn halflange haar.
‘Gek kind. Ik hou van je.’ Glimlachend omhels ik hem nog een keer, en druk een kus op zijn mond.
‘Heb je een sigaret?’
Reacties:
Dit is echt een leuk verhaal
Me Likes Micha
Ga maar snel verder
Aaah, mag ik even kwijt dat die Micah heeeel aardig is?
En dat dit verhaal echt ongelovelijk cool is?
Ben gelijk helemaal opgewarmt van de kou buiten ^^
Snel verder <3
Xxx,
Woossh Micah lijkt me heel nice ;wbw;