FanFic.nl

Letters

29. Touren?

Een week ging voorbij. Janne had Evian en Sarah niets verteld over haar weglopen. Ze dachten beiden dat haar ouders nog bij elkaar waren en zij nog thuis woonden. Net zoals Janne waren ze geslaagd voor hun eindexamen. De drie vrienden zaten nu bij Evian op de kamer.
“Wat willen jullie nu gaan doen?”� vroeg Janne nieuwsgierig.
“Ik weet niet, msn?”� antwoordde Evian. Ze startte haar computer al op.
“Dat bedoelde ik niet. Ik bedoelde, wat voor vervolgopleiding.”� Janne plofte neer op het bed en ging languit liggen. “Ik dacht erover een tussenjaar te nemen. Ik zou echt niet weten wat ik zou moeten studeren.”�
“Ik heb hetzelfde probleem, een tussenjaar is wel een goed idee. Dan ga ik werken ofzo. We hebben toch goede cijfers, dus dat zal wel niet zo’n groot obstakel worden.”�
“Ik weet al wel wat ik ga doen”�, zei Sarah, “maar ik was te laat met inschrijven. Die stomme vergeetachtigheid ook. Dus ik moet wel een jaar wachten. Maar wat vinden jullie, autonome kunst studeren waarmee je letterlijk kunstenaar word of voor kunst beeldend docent gaan leren. Dan heb ik wel een vast salaris iedere maand, maar kunstenaar, dat is mijn droom. Mam vind dat ik die docent gedoe moet doen, maar ik weet niet. Bij autonome kunst leer ik wel alle aspecten die ik nodig heb om dingen te maken. Bij docentenopleiding is dat minder.”�
“Wow meis, heel verhaal”�, lachte Sarah, “maar ik zou autonome kunst doen. Dat is je droom, dus ga d’r voor. Lukt het niet, dan kan je altijd nog de docentenopleiding doen.”�
“Ach ja, ik heb nog een jaar om na te denken. Ik ben gewoon gedwongen een tussenjaar te nemen.”�

Kilometers daarvandaan zuchtte David diep. De concerten waren de laatste tijd niet goed gegaan. De jongens leken hun hoofd er niet bij te houden.
“Bill, Tom, Gustav, Georg kunnen jullie even komen?”� De vier bandleden keken op en liepen naar hun manager toe.
“Wat is er David?”� vroeg Bill bezorgd. Een schuldbewuste ondertoon zat in zijn stem. Hij had zelf ook goed in de gaten gehad dat het de laatste tijd niet goed ging. Hij vergat delen van liedjes, miste noten. Het was in een woord verschrikkelijk. Zelfs de fans begonnen het in de gaten te hebben.
“Volgens mij hebben jullie het zelf ook al in de gaten gehad, maar jullie concerten zijn niet meer zoals te voor. Hebben die vier meisjes er iets mee te maken?”� vroeg hij. Hij had er geen idee van hoe goed hij zat. Alle jongens keken naar hun schoenen, mompelden van alles. “Zo te zien wel”�, vervolgde David. Hij zuchtte diep. Hier ging hij spijt van krijgen. Dat kon niet anders, toch als het zou werken. “Hoe zouden jullie het vinden als we ze vroegen mee te touren voor de zomervakantie?”� vroeg hij aan hen. Wederom keken ze als een man op. Alle gezichten straalden van plezier.
“Zou dat kunnen”�, vroeg Bill vol ongeloof.
“Ja, we hebben een nieuwe tourbus voor jullie, dan kunnen de meisjes in deze.”�
“David,”� grijnsde Bill overgelukkig, “heb ik ooit al gezegd dat ik van je hou?”�
“Nee dat heb je niet”�, antwoordde David zuchtend. Hier ging hij toch zo’n spijt van krijgen. Hij voelde het aan zijn water. Toch de jongens leken er blij mee te zijn en dat was desondanks alles belangrijk voor hem.
“Dan zeg ik het nu. Ik hou van je David”�, riep Bill hyper uit. Hij begon de gehele ruimte door te rennen, pakte Tom bij zijn handen en sprong op en neer. Ook Tom begon op en neer te springen. Wie had dat ooit kunnen geloven dat David, juist David, zoiets zou voorstellen. Georg en Gustav hadden onwillekeurig een grijns op hun gezicht.
“Als ze mogen, wanneer kunnen we ze dan ophalen?”� vroeg Georg praktisch.
“Volgende week, ik zal dan gelijk meekomen. De ouders zullen wel het een en ander willen weten.”�

Niet veel later zaten de jongens achter de laptop van Gustav. Ze startten de msn van Bill en Tom op en keken of Sarah online was.

Bill kon het haast niet bevatten. Sarah mocht komen! Een glimlach zo breed als de Nijl sierde zijn mond. Zijn ogen twinkelden van plezier. Dat was het mooiste cadeau wat hij ooit had gehad. Nou ja, technisch gezien was het geen cadeau. Maar alleen al dat het mocht, dat David het zelf had aangekaart- Het was gewoonweg niet te geloven.
“Bill kijk eens wie ons aanspreekt”�, zei Tom en pokete zijn tweelingbroer in de zij. Terstond keek Bill naar het beeldscherm. Het was wie hij dacht dat het was. Sarah, wie anders. Oké je hebt gelijk, het had ook Andreas kunnen zijn, maar ach ’t was nou eenmaal niet zo. Nu ze erover nadachten, hem hadden ze ook al een tijd niet gesproken. Toch maar eens bellen nadat ze met Sarah hadden gepraat.

B, T und den G’s zegt: Hiiii ;D (Bill speaking ^^)
Ev. vs Janne + Sarah (F) zegt: How r u guys?
B, T und den G’s zegt: kanni beter :hehe:
B, T und den G’s zegt: al gingen de concerten crap

“Tom laat mij typen”�, siste Bill en duwde zijn broer aan de kant.
“Heey”�, klonk het verontwaardigd vanaf de grond. Georg en Gustav waren in lachen uitgebarsten, Tom was ook zo grappig gevallen, hij leek nog wel het meest op een schildpad wat op zijn rug was geland. “Waarom zou jij alleen mogen typen?”�
“Omdat ik hier het beste goed nieuws kan geven”�, antwoordde Bill beslist. Gustav kuchte zacht maar nadrukkelijk. Ieders blik werd op hem gericht (zelfs die van ons schildpadje).
“Ten eerste- Tom sta alsjeblieft op, je lijkt wel een mislukte schildpad en Bill, let goed op dit zeg ik maar één keer. Jij- Bent- Te- Hyper- Ze- Zullen- Niet- Snappen- Wat- Je- Bedoelt-,”� benadrukte hij ieder woord. Bill keek beteuterd op.
“Maar ik wil het zo graag zeggen”�, zei hij met een pruillipje.
“Gast, die lip van je gaat bij mij echt niet werken. Bewaar die maar voor Sarah. Kom aan de kant jij.”� Bill werd nog roder dan het shirt wat hij droeg en stond op van de stoel.

Ev. vs Janne + Sarah (F) zegt: whaaaaaaah geweldig =D,, only de concerten? - huggs -
Ev. vs Janne + Sarah (F) zegt: pomtiepomtiepom.. stilte……….
B, T und den G’s zegt: whaha, sorry [a].. Kmoest ff Bill duidelijk maken dat jullie hem niet zouden begrijpen
Ev. vs Janne + Sarah (F) zegt: duidelijk maken? Huh, wtf,, waar heb je het in godsnaam over?
B, T und den G’s zegt: Dat jij, Evian en Janne (ofja jullie drie,, kweenie wie dr aant praten is) mee mogen op tour, deze vakantie…

Evian, Janne en Sarah keken elkaar opgewonden aan. Ze waren even verstijfd. Niet veel later sprongen ze echter door de hele kamer, luid gillend van plezier.
Even snel als dat het kwam, stopte het ook weer.
“Ik dacht dat jij Tokio Hotel niks vond?”� vroeg Evian grijnzend. Janne schopte verlegen tegen een rondslingerende puntenslijper.
“Zeg maar niks”�, riep Sarah hyper, “ik weet al wat er is?”�
“Wat dan?”� vroeg Evian bevreemd.
“Ze heeft een oogje op Georg. Janne en Georg zitten in een boom samen te K U S S E N”�, plaagde Sarah. Ze kreeg geen verbaal antwoord. Daarvoor in de plaats kreeg ze een kussen tegen haar hoofd gegooid. “Auw, dat was mijn oog.”�
“Eigen schuld.”� Janne stak haar tong uit. “Ik vind hem niet leuk. Laten we maar antwoord geven.”�

Ev. vs Janne + Sarah (F) zegt: meen je dat echt?
B, T und den G’s zegt: Nope dat meen ik niet, daarom zeg ik het ook o,O
B, T und den G’s zegt: Tuurlijk meen ik het! Gek mens..
Ev. vs Janne + Sarah (F) zegt: =D -rent hyper rondjes- een probleem…
B, T und den G’s zegt: Und dat is?
Ev. vs Janne + Sarah (F) zegt: Ouders…
B, T und den G’s zegt: Ajj, we hebbe het er met David over,, en we moeten nu gaan, hij riep ons net.. Take care of urself en doe niks stoms
Ev. vs Janne + Sarah (F) zegt: nee papa
B, T und den G’s zegt: *sighs* Hajje (en van Bill voor Sarah)
Ev. vs Janne + Sarah (F) zegt: Bye hug (Billie krijgt er een terug van Sarah )

“Waarom had je dat zo nodig moeten zeggen?”� vroeg Bill boos aan Tom. Na nog een erg spectaculair gevecht, was hij achter de pc gekropen. Tom rolde overdreven met zijn ogen.
“We moeten naar David, blinde kip.”�

Reacties: