FanFic.nl

Letters

29. Touren? (GC)

Claudia was aan het trainen in de fitnesszaal van haar ouders, die ze in de kelder hadden gebouwd. Het was geen kleine kelder. De grootte kwam nog het meest overeen met een magazijn van een groot warenhuis. Eensklaps werd ze ruw verstoord door het bekende melodietje van haar mobiel. Chagrijnig liet ze zich van de fiets glijden en keek wie er belde.
“Gustav”�, dacht ze. Haar plan leek te werken, waarom anders zou hij haar nu al bellen? Hij moest gewoon al aan haar gehecht zijn geraakt.
“Heey je spreekt met Claudia”�, zei ze terwijl ze niets liet merken van haar ware gevoelens.
“Haai met Gustav. Hoe gaat het?”�
“Goed, met jou?”�
“Ook,”� antwoordde Gustav. Het was te merken dat hij stond te popelen om te vragen of Claudia mee op tour kon. Ze had dat dan ook in de gaten en vroeg wat hij op zijn lever had.
“Jonge, ik zou zeggen spuug het uit”�, vervolgde ze.
“Kijk, het zit zo. David heeft ons daarstraks iets voorgesteld.”�
“Wat dan?”� De nieuwsgierigheid die doorklonk in haar stem was deze keer eens niet geveinsd.
“Hij stelde voor dat we jullie zouden vragen om mee te gaan op tour, deze hele zomervakantie.”�
“Jullie?”�
“Ja, jij Evian Janne en Sarah. Als je dat leuk lijkt tenminste.”�
“Dat lijkt me geweldig, blijf even hangen dan vraag ik het aan pappie.”�
Ze legde haar mobiel aan de kant en rende naar boven. Na een tijdje gezocht te hebben door het gigantische huis, vond ze hem in zijn werkkamer.
“Pappie”�, vroeg ze met haar liefste stem.
“Wat is er zonnetje?”� vroeg haar vader zonder van zijn werk te kijken.
“De jongens van Tokio Hotel hebben gevraagd of ik mee op tour kon, natuurlijk wel met aparte slaapruimtes enzo. Mag het, mag het?”� zeurde ze.
“Vraag maar aan je moeder.”� Claudia rolde met haar ogen en hervatte haar zoektocht. Het duurde langer om haar moeder te vinden, maar uiteindelijk vond ze die (logischerwijs) ook.
“Heey mam, Tokio Hotel heeft gevraagd of ik mee op tour kan en volgens pappie moest ik dat aan jou vragen.”�
“Geweldig schat”�, antwoordde haar moeder stralend, “je weet wat ik heb gezegd. Beroemdheden openen poorten, wat heb je dat fantastisch gedaan. Hoe lang ben je dan weg?”� Voor ze antwoord gaf, aarzelde Claudia even. Ze wist niet goed wat haar moeder hiervan kon zeggen, maar liegen kon ze evenmin, die tijd zou ze toch weg zijn.
“De hele zomervakantie.”�
“De hele zomervakantie? Mop, je hebt aan het einde een belangrijke opvoering. Je gaat geen lessen missen voor zoiets. Geen sprake van, je blijft hier.”�
“Maar mam! Je zei net nog dat dat poorten opent, wat maakt die opvoering dan uit?”�
“Die opvoering? Dat maakt een hoop uit. Voor het geval je het vergeten was, daar komen scouts van de meest vooraanstaande acteerscholen van het land en het buitenland. Ze zoeken nieuw jong talent, je kan een beurs krijgen en alles. Er komt zelfs een scout van de grootste toneelacademie van Amerika, een waar vele bekende acteurs van nu naartoe zijn geweest. Een muziekband, zal je die connecties niet geven. En nu geen tegenspraak meer. Je gaat niet, begrepen.”� Haar moeder had streng geklonken. Ze had altijd al gewild dat Claudia een bekende actrice zou worden. Zo lang ze zich al kon heugen zat ze op toneel, had ze een professionele fitnesstrainer tot haar beschikking en een leven vol knippen, manicures en pedicures.
Claudia stormde verontwaardigd weg. Haar ouders hadden haar nog nooit iets geweigerd. En nu, juist níº, moesten ze nee zeggen. Ze griste haar mobieltje van het zadel.
“Ik mag niet gaan”�, zei ze beteuterd.
“Niet? Waarom niet, je krijgt een aparte tourbus.”�
“Het ligt niet aan jullie. Ik heb bij toneel een belangrijke voorstelling, dat valt er middenin. En ik moet ook nog oefenen.”�
“Balen”�, antwoordde Gustav die niet echt wist wat hij erop kon zeggen. Hij voelde een vreemd soort verlies in zijn hart. Alsof er iets van hem was weggenomen wat hij zielsgraag wilde hebben.

Een dag later zat hij met Claudia op msn. Ze had haar cam en microfoon aanstaan. Bill, Tom en Georg waren met David aan het overleggen hoe ze het naar de ouders toe konden brengen.
Helemaal weg van de wereld staarde Gustav naar het beeld achter de cam. Plotsklaps stond Claudia op en liep weg.
Even snel wat Gustav uit zijn dagdroom waarin hij Claudia zijn onbreekbare liefde verklaarde. Het was vreemd dat hij dat had, normaal was alleen Bill zo sentimenteel.
“Tara”�, hoorde Gustav Claudia vrolijk roepen.
“Heey Clau”�, antwoordde een meisjesstem die waarschijnlijk van Tara afkwam. Het bleef even stil. Ze kwamen in het zicht van de cam, zaten op Claudia’s bed.
“En hoe ver sta je met je plan. Is Gustav al aan je gehecht geraakt, heeft die bitch al zelfmoord gepleegd?”� vroeg Tara opgewonden.
“Rustig Ta, dat eerste is me al aardig aan het lukken. Alleen dat tweede vergt meer tijd.”� Ze barstte in lachen uit. De Claudia die Gustav kende was in het niets te herkennen in deze Claudia. “Ik snap nog steeds niet hoe hij zo stom kan zijn. Wie wil er nou iets met zo’n achterlijke homo. En Evian denkt dat ik hem echt wil, daar hebben we goed voor gezorgd het afgelopen schooljaar. Wat is het toch handig om zo goed te kunnen liegen.”� Beiden meisjes stortten een duivels gelach uit. Gustav sloot msn af, hij had genoeg gezien. Hoe had hij ooit daarin kunnen trappen? Wat was ze voor een bitch dat ze dat deed.
Zonder iets tegen de anderen te zeggen, liep hij als een zombie naar zijn bed.
Dromen vol nachtmerries teisterden zijn slaap.

Reacties: