Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » History goes, but sometimes it comes back.. » 3. The truth is revealed

History goes, but sometimes it comes back..

28 dec 2009 - 14:58

744

0

217



3. The truth is revealed

"Liz." Is het enige wat Shin zegt. Tot mijn verdriet kwam het bitter uit zijn mond. Er stapte een jongen achter Shin vandaan met een beetje hetzelfde haar als Kiro, maar dan met bruin en meer blond. Hij grijnsde breed. "Een bekende van je Shin? Ik ben Strify!" Zei hij opgewekt. Daarna pakte hij Shin's tasjes van de vloer en zette die tegen de muur. Shin staarde me met open mond aan. "I-Ik.. W-wat doe jij hier?" Stamelde hij en hij schuifelde naar de bank. "Ook leuk om jou weer te zien, Shin." Mompelde ik. Shin keek eindelijk weg en kwam naast me zitten. "Sorry, ik ben gewoon verbaasd. Ik had verwacht je nooit meer te zien, en nu ben je hier.." Zei hij. "Tis al goed." Zei ik terug en ik keek naar mijn knieën. "Dus wat doe je hier? Hoe heb je me gevonden?" Vroeg hij verward. Ik lachte zacht. "Je bent beroemd Shin. Het is niet zo moeilijk om je te vinden. Ik had meer moeite nodig om genoeg moed te vinden om hier te komen." Zei ik en ik keek Shin aan. Zijn ogen stonden vol herinneringen van vergeten tijden, herinneringen van weggestopte verliezen en triomfen. "Waarom wou je me vinden? Jij was degene die verdween.." Fluisterde hij. Ik knikte. "Sorry, maar denk je dat ik dat wou? Het was het ergste dat me ooit is overkomen. Maar ik wil het er nu niet over hebben. Ik ben er niet klaar voor, en het is er nu niet de tijd voor. Daarnaast ben ik hier voor belangrijkere dingen." Zei ik vastberaden. Shin knikte begrijpend, als zag ik in zijn ogen dat hij me eigenlijk wou uithoren.

Ik zuchtte en JJ bewoog in mijn armen. Hij was inmiddels in slaap gevallen. Voorzichtig legde ik hem tegen mij aan op de bank, hopend dat hij niet wakker werd. Shin volgde al mijn bewegingen met zijn ogen. "Heeft je pa weer een scharrel gehad na jullie verdwenen?" Vroeg hij. Ik slikte moeilijk en keek weg. "Ja.. Maar JJ heeft daar niks mee te maken.." Mompelde ik. "Hoe bedoel je?" Vroeg Shin. Ik nam diep adem. "Kan jij je de dag dat ik verdween herinneren?" Vroeg ik hem. Shin knikte. "Natuurlijk, het was één van de verwarrendste dagen in mijn leven. Eerst gebeurde het beste in mijn leven en daarna het slechtste. Ongeveer 3 en een half jaar geleden." Zei Shin. Ik knikte. "Inderdaad..." Fluisterde ik. Ik slikte een keer en nam diep adem. "JJ's verjaardag was pas." Zei ik toen. "Gefeliciteerd?" Zei Shin vaag en hij keek me niet-begrijpend aan. "Hij werd 3." Zei ik, Shin negerend en ik keek weg. In mijn ooghoek zag ik Shin's mond open zakken. "Liz.. Je gaat me niet vertel.. Nee.." Mompelde hij en hij sprong op. "Nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee!" Fluisterde Shin terwijl hij zijn handen in zijn haar verborg en zijn ogen dichtkneep. "Shin.." Probeerde ik maar hij draaide zich pijlsnel om een keek me bijna pissig aan. "Wat wil je van me? Wil je mijn leven opnieuw verpesten? Hè? Wat wil je?" Riep hij. "Shht." Siste ik en ik keek naar JJ. "Ik wil je alleen om een gunst vragen." Zei ik na een kleine stilte. "Wil je geld? Je kan het krijgen, als je maar weg gaat." Snauwde Shin naar me. De tranen sprongen in mijn ogen en ik keek hem woedend aan. "JJ en ik zijn weggelopen, we hebben niet veel aan alleen geld op het moment. Neem hem in huis, al is het maar voor een maand of 2!" Zeg ik tegen Shin. "Nee! Echt niet!" Roept hij uit. "Hij is je zoon, verdomme!" Gil ik, het kon me niet meer schelen of JJ wakker werd. Ik legde JJ tegen de leuning en stond op. "Sinds wanneer geef je alleen maar om jezelf?" Sis ik. "Sinds degene van wie ik hield ineens verdween!" Snauwt Shin. "O, en je geeft mij daar de schuld van?!" Zeg ik ongelovig. "Hoe moet ik weten wat er was gebeurd?! Je was weg, verdorie!!" Gilt Shin. "Laat maar. Ik zoek wel naar iemand die minder egoïstisch is." Snauw ik naar Shin. Ik draai me om en til JJ op. Hij word een beetje wakker. "Wat is er, mama?" Vraagt hij slaperig. "Niks. Ga maar weer slapen." Fluister ik. Hij knikt en slaat zijn armpjes om mijn nek. Ik geef Shin nog een dodelijke blik voor ik naar de deur begin te lopen. "Stop."


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.