Hoofdcategorieën
Home » Cinema Bizarre » History goes, but sometimes it comes back.. » 10. Leaving again
History goes, but sometimes it comes back..
10. Leaving again
".. dus ik dacht dat ik echt maar eens werk moet gaan zoeken en dan mijn eigen appartementje of iets moet gaan vinden." Zuchtte ik tegen Strify. Die keek me begrijpelijk aan. "Het is niet dat ik je weg wil hebben of dat je mij lastig valt, maar ik kan me ook best voorstellen dat je een eigen plekje samen met.. JJ.. wil hebben.." Mompelde Strify en hij keek even moeilijk bij JJ's naam, iets wat hij nooit eerder had gedaan. "Strife? Waarom vond je het eigenlijk zo erg dat JJ je papa noemde?" Vroeg ik Strify voorzichtig en ik keek hem vragend aan. De half-brunette nam even diep adem en keek naar zijn handen. "Omdat.. ik wilde nooit alles verpesten, ik wilde alleen maar voor JJ zorgen omdat Shin het niet deed." Fluisterde hij. Ik schoot bijna in de lach, dat was echt belachelijk. "Hoe kom je erbij dat je het hebt verpest? JJ gelooft dingen snel en we moeten hem gewoon vertellen dat jij niet zijn vader bent. Gewoon zo snel mogelijk mee beginnen, des te eerder is het uit zijn hoofd." Zei ik tegen Strify. Hij keek op en glimlachte. "Oke.."
Zo kwam het dat we die middag nog tegen JJ vertelde dat Shin zijn papa was en niet Strify, waarop JJ met het volgende reageerde: 'Maar Shin stom. Strify lief.' En daarmee wisten we ten eerste niet zeker of hij het wel begreep en hoe leg je een 3-jarig kind uit dat het niet uitmaakt wie er lief is en wie niet, zijn vader is zijn vader en dat is een feit.
Ook begon ik in de dagen erna te zoeken naar werk, en ik deed research over goedkope flatjes en hotelletjes om te logeren. Het duurde niet lang voor ik een goed baantje als serveerster had in een restaurantje. Ik werkte vooral 's middags zodat de jongens op JJ konden passen en als zij er niet waren ging JJ mee. Ik had namelijk al mijn geld nodig, en dus geen geld voor een oppas.
Na een paar weken was het zover. Ik stond mijn spullen in te pakken op Strify's kamer. JJ was met Strify tekenfilms aan het kijken, als afleiding. Want JJ mocht dan wel maar 3 jaar oud zijn, hij had best door dat er dingen gingen veranderen. En hij zou alleen maar onrustig worden als hij mij zag inpakken. Ik wist wel zeker dat hij het kamertje dat ik had gehuurd leuk zou vinden, maar nog zou het moeilijk zijn voor ons beiden. Ik was erg close met de jongens en ik had helemaal geen zin om weg te gaan. Maar Shin irriteerde me mateloos. Niet alleen vanwege het feit dat hij zich ontzettend egoïstisch gedroeg, maar ook omdat ik me had gerealiseerd hoeveel ik nog van hem hield. Ik kon eromheen draaien en het niet willen zien, maar het was bijna onmogelijk te ontkennen dat ik nog steeds verliefd was op Shin.
"Inpakken?" Hoorde ik achter me en ik draaide me om. Daar stond Shin in de deur opening. Ik knikte kortaf en draaide me weer naar de koffer die op bed stond. Ik legde er nog een shirtje in, maar verder luisterde ik goed of Shin weg liep. Ik hoorde hem niet weglopen, maar wel de deur sluiten. Niet veel later hoorde ik zijn voetstappen richting het bed komen. "Wat wil je, Shin?" Fluisterde ik naar hem zonder om te kijken. "Jou." Fluisterde Shin nauwelijks hoorbaar. Ik draaide me pijlsnel om naar de blondine. "Nee.. Ik ehm.. Ik b-bedoelde.." Stamelde hij. "Ik wil dat je blijft." Ik keek hem met grote ogen aan. "Pardon?" Mompelde ik. Shin pakte mijn hand en keek me aan. "Ik wil dat je blijft."
Dit si niet het einde, toch? [aí¡] want zo wel, dan ga ik janken.