Hoofdcategorieėn
Home » Overige » Just Twins » Hoofdstuk 9 - Maryl
Just Twins
Hoofdstuk 9 - Maryl
Een frons verscheen op Maryl's voorhoofd, toen Mandy zich omdraaide. Ze was altijd al bezitterig geweest als het over haar domein - haar kamer - ging en wie en wanneer daar ook maar één voet mocht binnen zetten, maar dan was het meer van “Verdomme-Maryl-wanneer-gaat-die-eenzame-hersencel-van-jou-eens-begrijpen-dat-je-hier-niet-gewenst-bent?!”¯
Nu was het net of Mandy één of ander duister geheim met zich meedroeg. Zo'n angstige gelaatsuitdrukking had ze anders nog nooit gezien.
Maryl plofte neer in de zetel, aan de linkerkant van het huis. Tevreden keek ze neer op wat ze de afgelopen twee uur had verwezenlijkt.
Toen ze klein was, veranderde ze haast elke week de inrichting van haar slaapkamer; het bed moest en zou anders en de kasten wou ze ook altijd op een andere manier. Af en toe hield de plaatselijke supermarkt eens een sticker- of kaartenactie en in plaats van het bijbehorende stickerboek ervan te kopen, plakte ze die op kasten, ramen en haar bed.
Maryl glimlachte toen ze terug keek op haar verleden. Een guitig, bruinharig meisje met krulletjes en kuiltjes in haar wangen, die haar zus op handen droeg.
Nog een herinnering drong Maryl's gedachtegang binnen. Toen Mandy pas naar het middelbaar ging en haar eigen vrienden maakte, schold ze Maryl uit voor de kleinste foutjes.
Hun band was nog steeds niet optimaal, maar daar was ze ten minste al mee gestopt. Plots viel naast haar een fotokadertje van een wankele boekenstapel recht op haar schoot.
Ze nam de foto vast en kon een tweede warme glimlach niet onderdrukken. Twee meisjes naast het haardvuur, beiden met chocolademelk-snorretjes en het gesmos van een enorme hartjeslolly dat tot achter hun oren plakte.
Ze zette de foto weer op z'n plaats en nam de laptop die naast haar in de zetel lag. Ze was eerst van plan geweest de foto in te scannen, maar dat deed ze later wel eens op de vaste computer.
In plaats daarvan logde ze zich in op netlog en zag een reactie op haar blogbericht 'Examenstress'. Ze had er al haar data en de daarbij behorende examens opgeschreven.
Ze klikte het open en zag in vet gedrukte letters staan:
“Al wat stressy voor de uitslag morgen? Ik anders wel, hoor. Maar ik heb genoeg deodorant ingeslagen, zodat je mijn angstzweet niet ruikt.
Daarna onze parrrty! Daar heb ik pas zin in... Alleen mag ik niet teveel drinken, want dat roze olifantenpak dat ik vorige keer van mijn oma's zolder haalde, was niet bepaald goed voor mijn imago.
Als ik dat ooit vergeet, please remind me!
Love you
Janni.”¯
Maryl glimlachte. Tijdens Nieuwjaar waren ze allemaal een beetje aangeschoten geweest en Janni had een roze olifantenpak aangetrokken. Om nog maar van haar kater - die eigenlijk pas begon toen ze de foto's op school zag uithangen - te zwijgen...
Maryl keek weer voor zich uit. Door al dat heen-en-weer gesleur was ze even vergeten dat ze morgen de uitslagen van dit jaar zouden krijgen. Wiskunde had ze al zeker verknald, maar ze hoopte dat de rest beter zou zijn. Met een dramatische zucht, waarbij ze zich voorstelde dat alle stress van haar afvloeide, opende ze nog even haar mailbox.
Haar hart sprong op toen ze zag wie haar gemaild had. Ze klikte twee keer op de gelige mail met als onderwerp “RE: <3”¯.
"Aan: Marylebelleke_x3@hotmail.com, Stefan_ladiedadiedoe@hotmail.com, Janipanii@hotmail.com, B.ryan@hotmail.com, Magalietjee@hotmail.com
Van: Pietrrrr@hotmail.com
Onderwerp: RE: <3
Tijdstip: 13u24min22sec
Een vriend(in) is als een ballon,
Als hij wegvliegt, ben je hem voorgoed kwijt <3.
Mmmmaar... Jij bent slimmer dan dat en zendt dit naar 5 personen of meer."
Maryl, die een liefdesverklaring verwacht had, was toch wel teleurgesteld. Ze stak haar tong uit naar het Me to You-beertje dat ballonnen in de hand had in de mail en zond hem snel door naar vijf personen uit haar contactlijst.
Ze sloot alles af en besloot haar dag als één van de meest nutteloze ooit verder te gaan.
De rest van de dag at ze dozen gesuikerde popcorn in alle vormen en maten, terwijl ze haar best deed haar examenuitslag-stress te vergeten door talloze meidenfilms te bekijken.
Je kent ze wel; van die films waarbij je bergen chocolade vreet als je je slecht voelt en een hele film weet wie er een stel zal worden, terwijl ze het zelf nog niet weten, maar op het eind heb je wel een euforisch gevoel als ze kussen - al kan dat ook door de chocolade komen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.