Hoofdcategorieėn
Home » Overige » Just Twins » Hoofdstuk 11 - Maryl
Just Twins
Hoofdstuk 11 - Maryl
“Ach, zeur toch niet. Jij slaagt zeker...”¯
“Ik ben echt zwaar gebuisd voor chemie!”¯
“Godsdienst wordt buizen, man.”¯
Die ochtend gonsde het van geruchten en veronderstellingen als deze op het schoolplein van Maryl's school.
Iedereen had wel iets om over te klagen, en aan het einde van het jaar was dat zelfs nog erger dan met de examens van Kerstmis en Pasen.
Ook toen Maryl aankwam bij haar vrienden kreeg ze het allemaal naar haar hoofd geslingerd.
“Die klootzak heeft me echt gebuisd voor Latijn, ik weet het zeker!”¯ joelde Magali. “En maar zitten zeuren over zijn zelfgemaakte site. Zelfgemaakt, mijn bomma! Medebeheerder, ja, zijn broer is de enige echte maker. Dat heeft Joke uit gedokterd. En ons maar beliegen. Die vuile...”¯
“Ja ja, het is al goed. Fysica, dat was pas een drama!”¯ zei Stef sip.
“Boehoe?”¯ onderbrak Maryl hen. “Wat zijn jullie? Een stelletje kippen zonder kop met examens, of zo? Vanavond is het feest!”¯
Magali keek haar aan alsof dat het gekste was dat ze ooit gezegd had.
“Lieve Maryl... Dat is nog meer dan twaalf uur. Een hele halve dag.”¯ zei ze dramatisch.
Janni knikte heftig en Stef zei sarcastisch: “Oh nee, dat is nog elf uur, negenenvijftig minuten en negenenvijftig seconden om te beslissen wat we aandoen, welke kleur nagellak we aandoen en -”¯
“En op welk deel van je gezicht we een mep geven?”¯ deed Janni een suggestie.
Stefan's mond ging open om haar van repliek te dienen, maar zijn woorden werden overstemd door de bel en de daaropvolgende leerlingen die het uitschreeuwden.
Maryl haalde diep adem en liep met Janni naar hun rij.
Bah... Volgend jaar zat ze eindelijk in de derde graad en mocht ze onmiddellijk naar de lokalen zonder die stomme rijen. Als ze sloeg natuurlijk...
Hun klastitularis liet hen volgen naar de grote turnzaal, waar de tweede graad zoals elk jaar een viering hield voor het einde van het schooljaar, met de bedoeling de leerlingen wat minder te laten stressen voor het rapport en de uitslagen, maar Maryl jaagde het altijd alleen maar meer stress op.
“Kom je?”¯ wenkte de leerkracht godsdienst haar. Maryl keek die onbegrijpend aan.
Plots schoot het haar weer te binnen. Ze moest een tekstje lezen in de misviering.
Maryl kreunde en liep Janni achterna, die ook iets moest voorlezen, met even grote tegenzin als Maryl. Niet echt uit verlegenheid, maar je wou toch niet herinnerd worden als het meisje dat de tekstjes in de mis voorlas.
Maryl toch niet.
Janni glimlachte even en Maryl voelde de ogen op haar brandden. Om beurt zeiden Janni en Maryl een zin de tekst.
“Weer een schooljaar afgelopen.”¯ begon Maryl
“Enkele buizen.”¯ vervolgde Janni.
“Maar ook mooie resultaten.”¯
“Tranen.”¯
“Ergens anders een lach.”¯
“Maar vooral een deugddoende vakantie voor ons allemaal.”¯ eindigden ze in koor.
Beiden liepen ze weer terug naar hun plaatsen. Maryl zag dat Pieter even knipoogde en een paar hatelijke blikken van diens stalksters priemden zich in haar rug.
Daar deed ze het toch voor?
Maryl was spontaan en vriendelijk, en was daardoor een beetje het lievelingetje van hun lerares godsdienst. Ze werkte niet echt overdreven mee tijdens de les. Integendeel... Vaak zat ze met Janni een of ander stom dialoog neer te pennen, maar waarschijnlijk vond mevrouw van Makker dat dat op brainstormen leek.
De rest van de viering ging tergend traag voorbij met stukjes muziek zonder tekst en de woorden van God. Maryl was gelovig, maar in de kerk was ze zelden of nooit te vinden.
Toen de bel eindelijk ging, volgde Maryl haar klastitularis, terwijl ze nog even haar vingers naar Magali kruiste. Ze wist dat die minstens even opgefokt rondliep als haar. Toen ze pas aankwam op school, viel het nog mee, maar nu de aftelling naar haar rapport echt was begonnen, gierden de zenuwen door haar lijf.
“Goed, ga allemaal zitten. Ik deel de rapporten uit, en na de pauze kunnen we allemaal naar huis - eindelijk!”¯
Maryl's klastitularis zei het alsof zij het even leuk vond dat ze van haar klas af was als Maryl blij was dat ze van de klastitularis af was. Ze was een slechte lerares, legde dingen verkeerd uit en ze ontkende daarna in alle talen dat ze dat allemaal gezegd had, en dat maakte haar al zeker geen goede titularis.
En wat Maryl nog het ergste vond...
“Sanders!”¯
Ze kon geen voornamen onthouden. Beleefd stond Maryl op en liep ze naar de lessenaar van mevrouw Joepers. Ze dacht weer even terug aan haar vorige rapporten, die noch goed noch al te slecht waren geweest, en hoopte dat ook deze cijfers aanvaardbaar zouden zijn.
Joepers overhandigde haar rapport en zei: “Er zijn goede.. en minder goede cijfers bij. Maar vind dat zelf maar uit.
Volgende!!”¯
Maryl ging weer op haar plaats zitten, haalde diep adem en opende de omslag van het rapport. Allereerst schoten haar ogen naar het eindresultaat: 71%.
Ze kon het wel uitgillen! Dit was zo superfantastisch en megavetstrak!
Blij gleden haar ogen nog over haar andere cijfers. Een buis voor aardrijkskunde, maar wel nipt geslaagd voor wiskunde! Haar andere cijfers waren uitstekend.
Dat feestje vanavond had ze dus echt wel verdiend!
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.