FanFic.nl

Hayley's kleine zusje

Hoofdstuk 3

‘Dus, jij bent het zusje van..?’ vraagt hij, geïnteresseerd. Ik knik. ‘Hoe is dat nou? Om ‘het zusje van’ te zijn? Wil je niet liever zelf beroemd worden?’ vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en zeg: ‘Het is me best zo. Ik ben blij met Hayley! Ik hoef niet per se beroemd te zijn, zolang ik Hayley maar heb!’ Robert gaat naast me zitten en ik neem snel een slok van mijn cola. ‘Zo. Dus. Hoe oud ben je eigenlijk?’ vraagt hij. ‘Waarom wil je dat weten?’ vraag ik. Een jongen slaat hem op zijn schouder. ‘Zo Rob, opnieuw op jacht?’ hoor ik de jongen zeggen. Ongeïnteresseerd door de onverwachte wending draai ik me om. Ik zie Hayley naar me zwaaien op de dansvloer. Ik zoek de jongens. Ik zie dat Jeremy en Zac bij Hayley zijn en Josh aan de overkant alleen zit. Ik pak mijn cola op en loop tussen de dansende mensen door naar Josh. ‘Player?’ vraagt Josh. Ik haal mijn schouders op en zeg dan: ‘Ach.. Het zou waarschijnlijk toch niks geworden zijn. Ik ga naast Josh zitten. ‘Het komt ooit wel! Je bent een mooi meisje!’ zegt hij terwijl hij zijn hand op de mijne legt. ‘Dank je Josh. Gelukkig lijk ik op Hayley!’ antwoord ik. Josh glimlacht en knikt. Na een paar minuten stilte komt Robert naar ons toelopen. ‘Sorry voor zonet!’ zegt hij. Josh staat weer op en wil weglopen. ‘Josh!’ zeg ik. Hij glimlacht, en loopt dan toch weg. Ik zucht. ‘Wat is er? Probeer je elke avond een meisje in je bed te krijgen met je charmes? Dat gaat je bij mij mooi niet lukken hoor!’ zeg ik. ‘Nee, ik wil gewoon met je praten!’ zegt hij, zijn handen verdedigend voor zich. ‘Waar over dan? Over ‘het zusje van’ zijn? Daar ben ik over uitgepraat. Je krijgt een details of weet ik veel wat je wilt!’ antwoord ik. ‘Ik wil je gewoon wat beter leren kennen. Je bent een mooi meisje!’ zegt hij. Dat heb ik eerder gehoord. Dan begint hij over zichzelf te vertellen. ‘Je weet mijn naam al. Ik ben 23 jaar. Ik kom uit Londen, zoals je wel hoort..’ begint hij. Daarna begint hij een heel verhaal over zijn jeugd. Hayley kijkt me grinnikend aan van de dansvloer, aan hoe ze danst en hoe ze kijkt zie ik dat ze al aardig wat alcohol op heeft. Als hij uit is gepraat kijkt hij me wachtend aan, wachtend totdat ik begin. ‘Mijn naam weet je al. Ik ben 17 jaar. Ik kom uit Meridian!’ zeg ik. Verder ga ik niet, dat gaat hem niks aan. Vragend en wachtend kijkt hij mij aan. ‘En verder niks!’ zeg ik. Ik kijk even naar Hayley, maar kan haar niet meer vinden. ‘Ik ben zo terug!’ zeg ik tegen Robert. Ik sta op, ren naar Jeremy en vraag hem waar Hayley is. ‘Ze rende plotseling weg. Naar de dames wc denk ik?’ zegt hij, ik hoor aan zijn stem dat ook hij aardig wat gehad heeft. Ik loop naar de dames wc en roep: ‘Hayley, waar ben je?’ ‘Hier!’ hoor ik haar zachtjes antwoorden. Een deur gaat open en Hayley loopt naar buiten. ‘Je ziet er niet uit! Wat is er gebeurt?’ vraag ik haar, bezorgd. ‘Ik denk dat ik te veel gehad heb!’ antwoord ze. Ze opent de kraan, maakt een kommetje van haar handen en drinkt er wat uit. Ik sta achter haar, haar haar vasthoudend zodat deze niet nat worden aangezien haar haar altijd gaan pluizen als het nat word. ‘Aan de kant!’ zegt ze dan plotseling. Ik stap aan de kant en ze rent terug naar de wc. Weer hou ik haar haar vast. Na een tijdje valt het stil. ‘Gaat het?’ vraag ik. Ik merk dat ze knikt. ‘Laten we naar huis gaan!’ zeg ik. ‘Goed idee. Ik wil slapen!’ antwoord Hayley. Weer spoelt ze haar mond boven de wasbak. ‘Wacht heel even oké? Ik zeg even tegen de rest dat wij wel naar huis lopen nu!’ zeg ik, zo’n eind is het toch niet. Hayley blijft bij de toiletten staan en ik loop naar binnen. ‘Jerm, Hayley en ik gaan naar huis!’ zeg ik, als ik Jeremy eindelijk op de dansvloer vind. ‘Waarom? Het is net zo gezellig!’ antwoord hij. ‘Omdat ze te veel alcohol heeft gehad. Die zou morgen een mooie hoofdpijn hebben!’ antwoord ik, ‘Geef jij het even door aan Josh en Zac?’ Jeremy knikt. Dan ga ik op zoek naar Robert, hij zit nog precies op dezelfde stoel als waar ik hem net achter liet. ‘Ik ga naar huis. Hayley is ziek!’ zeg ik tegen hem. ‘Zie ik je nog een keer?’ vraagt hij. ‘Ik geef je mijn nummer wel, bel maar een keer!’ zeg ik met een glimlach. Hij is eigenlijk nog helemaal niet zo erg. Hij is best aardig, en nog knap ook! Ik geef hem snel mijn nummer, zeg hem gedag en loop weer naar de wc’s. ‘Kom je Hayley?’ vraag ik, als ik naar binnen loop. Ze knikt en loopt met me mee naar de gang om onze jassen te pakken, maar eerst moeten nog over de drukke dansvloer. ‘De buitenlucht zal je goed doen!’ mompel ik. Ik zie in mijn ooghoek dat ze knikt. Als ze bijna onderuit gaat pak ik haar snel vast. Daarna sla ik mijn arm om haar heen om haar te ondersteunen. Dat gaat niet zo makkelijk, aangezien ze zwaarder is dan dat ik kan houden. ‘Hayley, let even op waar je loopt. Als je valt, lig ik zo naast je!’ zeg ik tegen haar. Ik kijk haar even aan en zie dat ze lijkbleek is. Als we onze jassen aanhebben en naar buiten stappen hoor ik een nu bekende stem: ‘Yana, wacht!’

Reacties: