Hoofdcategorieën
Home » Overige » For you in full blossom » Getting into the Forbidden Boys' Dormitory
For you in full blossom
Getting into the Forbidden Boys' Dormitory
Het was donker, ik rende weg voor een paar jongens die achter mij aanzaten. Het was geen spelletje, het was bloed serieus.
Op mijn rug voelde ik mijn zware sporttas bonken die over mijn schouder hing. Het deed pijn maar noway dat ik het zou laten vallen. Had ik nou maar mijn sportschoenen in de handoek gewikkeld.
Snel vluchtte ik weg naar een industrie terrein wat achter het stadion lag. Ze schreeuwde iets maar ik hoorde het niet.
Twee hekken sloten zich langs mij, achter mij stond het groepje en voor mij liep het dood. NEE.
Toen gebeurde er een wonder, over het hek klom een jongen. Hij was lang en gespierd, had zwart half lang haar en riep, "Pak een gelijkwaardige tegenstander.". Wat een heerlijke stem had deze jongenman, dit was echter niet zomaar een voorbijganger. Hij was de reden dat ik de hele dag in het stadion had rondgehangen.
Hij keek om en zei, "Klim over het hek."
Zo snel als ik kon klom ik er over heen, "Opschieten!" riep ik toen ik aan de andere kant was.
Hij draaide zich om en sprong omhoog naar het hek, maar een van de aanvallers trok een mes en...
Ik schrok op uit mijn dagdroom, met een koffer in mijn hand keek ik naar de oogverblindende school voor mij, "Wauw."
Het was half acht in de ochtend, mijn vliegtuig was drie uur geleden aangekomen en daarna had ik een lange reis gemaakt naar deze magische plek. Ik was hier niet zomaar beland, ik had een doel, eerder mocht ik van mijzelf niet naar huis.
Thuis, als mijn ouders eens wisten dat ik naar een jongens school ging, dan zou ik echt dood zijn.
Een jongens school wat is daar mis mee? Heel veel als je een meisje bent. Ha, mijn haar heb ik kort moeten knippen en ik heb dagen lang aan een corset zitten werken om mijn vrouwlijke rondingen te verbergen. Het was niet gemakkelijk geweest maar het was het waard.
Nu stond ik in een jongens uniform, op het schoolplein waar ik naar de schoolarts liep. Daar moest ik mij eerst melden om documenten inteleveren, daarna moest ik naar de klas.
Ik klopte op de deur van de arts en liep naar binnen.
"Ah Ashiya Mizuki." zei de arts.
Op dat zelfde moment in het klaslokaal van 3D was iedereen onrustig.
"Een nieuwe?"
"Uit Amerika?"
"Hij heeft vast blond haar."
"Oh, dat heb ik nog nooit in het echt gezien."
"Dan heeft hij ook blauwe ogen."
"Maar... Wie spreekt er hier eigenlijk Engels? Sano heeft de hoogste punten, maar waar is hij?"
"Hoe moeten we ooit met hem communuseren?"
Terwijl iedereen ging zitten - want de bel klonk - bedachten ze dat ze vrolijk zouden opspringen.
Ik schraapte mijn keel, - niet vergeten, 'ore' in plaats van 'watashi'.
Nog een diepe zucht en ik deed de deur open van het klaslokaal.
"WELCOME!" riep iedereen in koor en ze sprongen op toen ik naar binnen liep.
"Eh? Wat is dit hij komt niet uit Amerika."
"Hallo, ik ben..." begon ik maar werd onderbroken.
"Hij heeft geen blond haar."
"Of blauwe ogen."
"Hij is gewoon net als ons!"
"Ashiya Mizuki." zei ik zachter.
Kreten van teleurstelling klonken er.
"Ashiya.. Mi zuki?" wat is dat nou voor meisjes naam? zei iemand met een oranje-tint haar.
Ik krabte op mijn hoofd -niet aan gedacht -.
Ik liep naar een lege plek en zette daar mijn tas op de tafel.
De jongen liep op mij af met nog twee andere jongens. De twee andere pakte mij beide vast aan mijn armen en rukte mij tegen de muur.
De derde jongen strookte zijn mouwen op en keek bedreigend, iedereen kwam er omheen staan.
- Wat is dit? -
In plaats van mij te slaan, stak hij zijn handen uit naar mijn boezem, hij keek met grote ogen.
- Nu al betrapt? -
"Jij hebt ook echt geen spieren he!" lachte hij en stak zijn hand uit, "Ik ben Nakatsu Shuichi." de andere twee lieten mij los en stelde zich voor als Senri Nakao - Nakao - en Sekime Kyogo - Sekime -.
Ik ging zitten, "Wel een tegenvaller dat je ook Japans bent. Ah Sano, je bent laat!" zei hij tegen je jongen die het klaslokaal binnen liep.
Iedereen ging zitten en de les begon, nadat we de vakken, Japans, Engels, Wiskunde, Aardrijkskunde en Geschiedenis hadden gehad waren we klaar.
"Wat zijn je talenten?" vroeg Nakatsu. Ik keek verbaast op, hij weet ook niet van ophouden.
"Die heb ik niet." zei ik kort af, nog steeds beledigd van zijn erdere daad.
"Hij is Japans record houder van lange afstand rennen." zei een jongen die uit het niks opdook, hij hield zijn twee handen op mij gericht.
"Dankje Kayashima." Nakatsu keek weer naar mij, "Kayashima weet alles."
"Niet alles," zei hij afwezig, "Het stond in het boek."
"Kom bij onze club! Dorm 1 is de beste" riep een grof uitziende jongen. "Karate is ons.", "LEVEN!" schreeuwde acht andere kasten.
Ze liepen op mij af. "Nee!" schreeuwde ik en ik rende weg.
"Kom bij oooooooons." zong een meisjes achtige jongen met een paarse cape.
Elf andere meisjes achtige jongens zongen toonladders op de achtergrond terwijl dat 'meisje' "Dorm 3" zong op verschillende hoogtes.
Ook voor hun rende ik weg, er zaten opeens twintig bezeten jongens achter mij aan te rennen.
Eén schreeuwde "DORM" acht andere "1" in een regelmatig tempo, terwijl de andere elf zongen "Dorm 3~"
Ik rende naar binnen waar een jongen stond in zijn eentje, "Je kan je hier wel verstoppen." zei hij rustig.
"Bedankt, weet jij hoe dat zit met die dormen?" vroeg ik.
Hij knikte, "Je hebt er drie; Dorm 1, Dorm 2 en Dorm 3. Bij Dorm 1 zitten de mensen die de marshall arts beoefenen, hun leider is Tenoji Megumi. Dan is er Dorm 2, daar zitten de sporters, leider is Nanba Minami. Tenslotte heb je nog Dorm 3, de toneel club, met als leider Himejima Masao, ook wel bekend als Oskar M. Himejima, de Oskar staat natuurlijk voor alle oskar's die hij gaat winnen. Dorm 2 is de grootste en de meest uitgebreide Dorm, met vijftien leden."
"En waar zit Sano Izumi?" vroeg ik nieuwsgierig.
"Dorm 2, net als ik."
De kantine liep vol, alle Dormen waren binnen geslopen en hadden aandachtig meegeluisterd.
"En, in welke Dorm ga jij?" vroeg Sekime, de jongen die uitleg had gegeven.
"Ik ga bij Dorm 2!" riep ik uit.
Een onwijs lange jongen met lang gekruld haar liep op mij af en tilde mij op zijn schouder.
"Ons nieuwe lid, een aanwinst voor onze Dorm!" schreeuwde hij.
"Ik, Nanba Minami, leider van Dorm 2 heet jou welkom Ashiya Mizuki!.
Iedereen klapte en joelde, alleen de twee andere Dorm leiders keken somber.
Na de inweiding kon ik weg gaan, ik vroeg aan Sekime of hij mijn kamer kon aanwijzen.
We liepen door de grote gangen van het gebouw, elke kamer werd gedeeld door twee jongens. Er was een boven ruimte waar er één kon slapen en beneden was één bed. De kamer bevatte ook een klein keukentje en een badkamertje.
Sekime stopte voor slaapkamer nummer 17. Op het bordje stonden twee namen:
Ashiya Mizuki en Sano Izumi.
Mijn hart begon te bonzen, is dit echt waar?
Ik deed de deur open, "Hallo?" er was niemand. Het was erg netjes, op het bed dat beneden stond lag een tas.
Sekime zei gedag en liep weg, ik haalde diep adem en rook de geur van Sano. Er was een klein trappetje dat naar boven leed en een kleine trap naar beneden waar de badkamer was en het keukentje.
Langzaam liep ik rond, overal stonden Sano's spullen, op het bureau waren zijn spullen, in de kasten, in de badkamer en in de keuken. Alles van Sano.
Ik ging naar boven, leeg met mijn koffers op het bed.
Het was erg klein hier, er lag een bed en er was een raam boven mijn hoofd. Ik sleepte de koffer naast mijn bed en begon uit te pakken.
Na een half uur ging de deur open, voor de tweede keer die dag zag ik Sano Izumi.
"Hoi." zei ik ademloos.
Hij keek onverschillig naar boven en zweeg.
"Ik ben.." weer werd ik onderbroken toen ik mij probeerde voor te stellen.
"Degene die mij mijn kamer en rust af neemt." zei hij
"Ja, eh nee! Ik ben Ashiya Mizuki." zei ik een beetje beledigd.
"Je kan deze rechter kast gebruiken voor je kleren." zei hij nog afwezig.
Hij liep naar beneden, "Sano." riep ik hem na en rende ook naar beneden.
Hij keek om, hij stond daar half naakt met een handdoek om zijn schouders en keek mij vragend aan.
"Aaah!" ik sloeg mijn handen voor mijn ogen en draaide mij weg
"Ben je gay?" vroeg hij na een tijdje.
Ik schrok op uit en keek naar de deur, "Hoog springen. Doe je dat nog wel eens?" zei ik snel.
Hij klonk boos, "Dat zijn jou zaken niet."
Sano liep naar de badkamer en ik draaide weer terug.
Een zucht verliet mijn keel, "Sano." zei ik zacht.
Weer dacht ik aan die dagdroom van vanochtend, "Sano, het spijt mij zo." zei ik nog zachter.
"Ik ben Sano niet." zei iemand die de kamer in was gelopen.
"Eh?" ik keek op en alweer stond een half naakte jongen voor mij met enkel een handdoek om zijn heupen geslagen.
"Whuaa!" schreeuwde ik weer uit.
"Heb je nou shampoo voor mij?" ik schudde mijn hoofd.
Gelukkig liep hij weer weg, - waar ben ik in beland? -
Ik had het kunnen weten, er stond alweer een andere half naakte jongen voor mijn neus, "Shampoo?"
"NEE!" riep ik weer uit.
Ik sloeg de deur dicht, maar hij ging weer open, "Wil je me dood hebben ofzo?" vroeg Nakatsu - ook half naakt -.
"Ik heb geen shampoo." zei ik snel.
"Maar Sano wel."
"Hij staat al onder de douche."
"Geen probleem." Nakatsu pakte een liniaal en liep naar de badkamerdeur, hij stak de liniaal tussen de deur en bewoog hem omhoog.
"Hebbes." zei hij.
De deur ging open en hij pakte zo de shampoo.
"Bye."
Ik staarde naar de deur, niet instaat om te bewegen. Misschien is het overdreven, maar ik ben nou eenmaal preuts en hou niet van naakte lichamen.
Ik hoorde de deur van de badkamer open gaan en racete naar boven.
"Ashiya sta op." zei Sano de volgende ochtend. Ik keek over het balkonnetje naar beneden, Sano was al helemaal aangekleed en stond op het punt om weg te gaan. "Sano wacht op mij!" zei ik snel.
"Vijf minuten." hij bleef naar boven kijken, maar ik moest mijn corset nog omdoen. Snel liep ik naar de badkamer en kleedde mij om.
"Yossh!" riep ik.
Sano keek en liep weg met mij op zijn hielen.
We liepen door de gang naar buiten, buiten was een raar geluid. Het was als gegil, ja gillende... Meisjes?
Voor de ingang van gebouw stonden allemaal gillende meisjes.
"Eh? Wat is dit allemaal?"
"Fans." zei Nakatsu, hij sloeg zijn arm om mij heen en zwaaide vrolijk naar de meisjes.
"Waar komen ze vandaan?"
"Dit zijn de meiden van St. Blossom's Academy"
"St. Blossom?"
"Ja, ze komen elke ochtend om ons te zien."
"Geweldig." zei ik sarcastisch.
We liepen door het gegil naar school eenmaal daar aanbeland hingen er overal posters.
"MORGEN HARDLOOPWEDSTRIJD"
Deelnemers:
Dorm 1:
Tennoji Megumi
Daikokucho Mitsuomi
Kitahanada Kohei
Akashi Soichiro
Tetsukayama Shota
Gotenyama Sakyo
Dorm 2:
Nanba Minami
Nakatsu Shuichi
Saga Kazuma
Minase Manato
Ashiya Mizuki
Dorm 3:
Imamiya Sho
Shijo Haruki
Kuzuha Junnosuke
Reacties:
Dit is echt geweldig
Je moet echt heel snel verder
Of ik moet verder lezen
Great! X3
Ik lag in een deuk.
I like it C:
Laat je me weten als je verder bent? :3
Shampoo ~