FanFic.nl

Paparazzi with Pity

003 - Opposites Always Attract

Ze keek me raar aan. Haar mond ging open en ik zei snel, ‘Nee! Geen tijd voor uitleg! Gewoon, antwoord.’ ‘Dat is Tom,’ Zei ze en wees op een jongen met dreadlocks. ‘maar dat isâ€â€�’ ‘Hoe oud is hij?’ ‘Hij is nu twintig maar-’ ‘Twintig! Hij ziet er uit als 15 op die poster!’ ‘Dat probeer ik nou te zeggen! Als jij nou eens zou luisteren zat je hier niet te stressen. Dit is een oude poster. Als je even wacht laat ik je foto’s zien van kortgeleden.’ Ze liep naar haar laptop en terwijl ze hem opstartte vroeg ze, ‘Waarom moet je dat eigenlijk weten?’ ‘Kan ik je nog niet zeggen. Nóg niet.’ Ze zuchtte en rolde met haar ogen. ‘Als je naar hun concert wilt gaan binnenkort in de hoop dat hij je meeneemt naar zijn kamer, dan laat ik je niets zien. Want hij is van mij!’ Typisch mijn zusje, ze kon aan niks anders denken dan aan… Laat ook maar. ‘Ja hoor droom verder. Laat me nu maar die foto’s zien.’ ‘Hier.’ Zei ze en wees op een jongen met zwarte cornrows. Zijn tong stak een beetje uit zijn mond en hij speelde volgens mij met zijn zwarte lippiercing. Hij was geloof ik redelijk lang en had een kleurtje waarvan je zou zweren dat het nep was. Hij is bijna het tegenovergestelde van waar ik op viel qua jongens, maar hij zag er onwijs leuk uit. Dat heb ik niet gezegd.
Ik zat totaal in gedachten verzonken op de bank. ‘Liv, waar zit je met je gedachten!’ Riep Cassie-Viva, mijn zusje. ‘Kan ik je niet zeggen.’ Zei ik koel. ‘Kijk, mam is over een uurtje thuis, maar dat zal wel weer uitlopen tot twee uur dus als je niet wil dat mam het weet danâ€â€�’ ‘Dat is het probleem, Cassie. Niemand mag het weten.’ Ze keek beteuterd. ‘Waarom niet?’ Ik zuchtte. ‘Het is een ontzettend lang, moeilijk en raar verhaal.’ ‘Ik hou van lang, moeilijk en raar. Dus kom op.’ Ik grinnikte. Ik peinsde erover. Zou ik het haar wel vertellen? Cassie en ik hadden een goede band, en als ik vroeg om niks door te vertellen zou ze het ook niet doen. ‘Later, Cassie. Dat beloof ik je.’ Ze zuchtte eens. ‘Ja ja, het is al goed. Maar ehm, ik heb honger? Zullen we pizza bestellen?’ Ik schudde lachend mijn hoofd. ‘Cassie, gister hadden we ook al pizza en maandag ook! Ik snap het niet. Je vreet je dood, je sport amper maar komt niet bij! Kijk, ik eet ook ontzettend veel maar ik ga naar de sportschool. Ik ben jaloers!’ Ze begon te lachen. ‘Dan geen pizza. En shoarma dan?’ Ik lachte. ‘Ik kook wel. Wat wil je eten?’ ‘Kijk eerst maar eens wat er in de koelkast ligt, ik ben vergeten boodschappen te doen.’ ‘Geef maar toe je was gewoon te lui.’ Ze lachte schamper. ‘Misschien.’

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.