FanFic.nl

Voor eeuwig . [Twilight] [done]

Going to school .

De volgende paar weken werd ik voorbereid om naar school te gaan. Ik moest veel gaan jagen en de stad in met Alice. Ze zei dat ik moest wennen aan de geur van bloed, maar ze gebruikte het volgens Edward als smoes om te kunnen shoppen. Doordat ze in de toekomst kon kijken had ze veel geld gewonnen met gokken. Waardoor ze dus alles kon kopen wat ze wou.

De 'zomervakantie' was omgevlogen en vandaag was mijn eerste schooldag. Vanaf nu heette ik officieel Jade Cullen. ''Jade? Ga je mee?'' riep Edward me. Ik pakte mijn nieuwe schooltas en greep mijn jas, waarna ik naar de garage liep en in de auto bij Edward stapte. Edward reed achter Jasper en Alice naar school toe. Daar aangekomen stapten we uit. Direct waren alle ogen op ons gericht. Niet zo moeilijk, zo moeilijk te missen waren we niet. ''Gaat het?'' vroeg Edward. Ik knikte. Ik had genoeg gejaagd om de geuren van het bloed van de leerlingen om me heen te weerstaan. We liepen de school binnen en ik ging bij de administratie mijn lockersleutel halen. Omdat ik even oud was als Edward, zaten we bij elkaar in de klas. ''Welk lokaal hebben we?'' vroeg ik aan Edward die naast me stond. ''302. mentoruur'' antwoordde hij. ''Als het niet gaan hé, dan moet je je gewoon ziek melden, ik ga wel met je mee'' zei hij weer. ''Dat is normaal.'' Hij schonk me een glimlach. We liepen naar het lokaal en ik nam naast hem plaats. Edward te grinniken. ''Wat?'' vroeg ik hem verbaasd. ''Die jongen daar, Mike Newton, vindt je een lekkerding'' zei hij lachend. Ik keek om en zag een jongen met kort blond haar naar me kijken. Resoluut draaide ik me om. ''Hij?'' zei ik vol afgrijzen. Zo knap was hij niet. Ineens werd het stil in de klas en overal klonk geroezemoes. Ik draaide me om en mijn adem stokte. Daar, in de deur opening, stond Jason. Met een ruk keek ik weer naar Edward, hij zag dat het niet goed met me ging. ''Meneer? Hai ... Ik bedoel Jade voelt zich niet zo lekker. Mag ik even met haar de gang op?'' vroeg Edward aan onze mentor. Hij knikte en Edward nam me mee de gang op, Jason ontwijkend. ''Haiden, wat is er?'' vroeg Edward bezorgt. ''Die jongen... Dí t is Jason'' zei ik zacht. Edward wreef met zijn hand over mijn rug. ''Gewoon negeren, dan komt het vanzelf goed. Als hij tegen je praat, praat je maar tegen mij, ofzo'' zei hij weer. Ik knikte. Ik hoefde dan wel niet te ademen, maar ik stond hier bijna te hyperventileren. Ik probeerde mijn 'ademhaling' onder controle te brengen. Toen ik die onder controle had liepen Edward en ik de klas terug in waar onze mentor al bezig was met zijn praatje te houden. ''Ah, daar zijn jullie ook weer. Ga maar gauw zitten'' zei hij en we liepen naar onze plaats. ''Ik denk dat jullie mij allemaal wel kennen. Ik ben meneer de Snook. Jullie mentor voor allerlei dingen waarmee jullie me lastig vallen.'' Hij zette een glimlach op. Ik voelde me niet op mijn gemak en ik voelde Jasons ogen in mijn rug branden. ''Volgens mij herkent hij me'' zei ik tegen Edward, op een lage toon zodat een normaal mensengehoor dit niet kon horen. ''Lijkt me sterk, want Alice heeft zich flink mogen uitleven.'' Hij grinnikte kort. ''En hij vindt je ook een lekkerding'' zei hij weer. Ik schonk hem een sarcastische glimlach en luisterde verder naar het onzinpraatje van mijn mentor.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.