Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Voor eeuwig . [Twilight] [done] » I just f*cking hate her
Voor eeuwig . [Twilight] [done]
I just f*cking hate her
''Mooi geschreven'' zei Edward en hij gaf de brief terug. ''Mag ik hem zo versturen?'' vroeg ik aan hem. ''Van mij wel. Ik al even aan Carlisle vragen of hij postzegels heeft.'' Edward stond op. Ik liep hem achterna en waarna we naar Carlisle liepen en Edward een postzegel voor me regelde. Ik plakte deze op de envelop en rende met Edward naar de brievenbus, even verderop. Daarna liepen we door naar Port Angeles. ''Ik wil graag nog wat kleren, als je dat niet erg vindt'' zei ik aarzelend. ''Ik ga wel mee. Het is beter als met Alice volgens mij'' zei Edward met een glimlach. De rest van de dag liepen we wat winkels in, maar we praatten vooral veel. Ik kwam veel te weten over waar hij vandaan kwam, maar hij vroeg mij ook het hemd van mijn lijf.
De volgende weken ging ik net zoals eerder met Edward mee naar school. Er was nu een nieuw meisje. Bella Swan. Edward vertelde me dat hij zich erg aangetrokken voelde tot haar, maar dat hij zich ook bedreigd voelde. Hij hoopte dat hij zich kon beheersen bij haar. Daarom ging hij ook extra jagen. Ik snapte niet wat hij in haar zag, ze was niet extreem knap, en ze was ook erg kwetsbaar. Ze viel de hele tijd en liep Edward achterna alsof ze vastzat aan hem. Ik ergerde me enorm aan haar. Ook Jasper merkte dat. ''Hee?'' riep hij me. ''Ja, wat is er Jasper?'' riep ik terug. ''Kom eens'' riep hij weer. Ik liep de keuken in, waar Jasper aan het aanrechtblad zijn huiswerk zat te maken. ''Je voelt je niet geweldig of wel?'' zei hij zacht. Ik schudde mijn hoofd. ''Hoe komt het?'' vroeg Jasper aarzelend aan me. ''Ik kan er niet omheen he'' zei ik met een glimlach. Nu schudde Jasper zijn hoofd. ''Het is Edward. Hij maakt me gek. Hij is helemaal geobserdeerd door dat Bella-kind. En ik begrijp het niet. Oke, ze ruikt best goed, maar zo leuk is ze toch niet?'' gooide ik mijn frustraties eruit. ''Luister Haiden. Ik denk niet dat je dit begrijpt, maar weet je hoe Alice en ik elkaar ontmoet hebben?'' vroeg hij me. Ik schudde mijn hoofd. ''Ik kwam een caféetje binnen, en daar zat ze. Ze had me al gezien. Ik kende haar niet, maar ik wist dat ik met haar mee moest gaan. Al vanaf het begin voelde ik liefde voor haar. Ze was direct geweldig. Ik was gewoon totaal verliefd op haar. Zonder haar te kennen, wist ik dat ze de ware voor me was. En nu, jaren later, zijn we nog steeds samen. En nog steeds gelukkig'' zei Jasper. ''Oke, en nu de moraal van het verhaal?'' zei ik ongeduldig. ''Soms kun je er niets aandoen. Soms wordt je gewoon verliefd op iemand. Soms, is het leven totaal onverwacht, maar ook oh zo leuk. Je leert ermee leven. En anders, moet je er misschien iets aandoen. Misschien moet je hem ...'' Jasper stopte met praten. Edward kwam binnen en Jasper deed alsof hij mij iets aan het uitleggen was. Edward liep weer weg en Jasper ging verder. ''Misschien moet je hem gewoon vertellen wat je voelt. Het lucht echt op!'' ''Dankje'' zei ik met een glimlach. ''Graag gedaan. En, het is ook voor mijn bestwil hoor'' zei hij met een grijns. ''Ik word gek van je gepieker.'' Ik grijnsde. Ik liep de keuken weer uit en liep naar boven, naar mijn kamer en begon te schrijven.
Jasper!!!!!!!!! <3
(Jah, ik ga nu verder lezen!)
xx