FanFic.nl

Voor eeuwig . [Twilight] [done]

It hurts me so much

Lieve Edward,

Wat er ook gebeurd, ik zal er voor je zijn. Wat er ook is, ik ben hier, wachtend op jou. Ik ben er niet voor eeuwig, dus maak een keuze, en doe het juist. Anders ben je misschien niet gelukkig. En dat is wat ik wil. Het maakt niet uit, Bella, ik of iemand anders, ik wil dat je gelukkig bent. Hopelijk met mij, want ik ben enorm verliefd op jou. Sinds de dag dat ik je zag, waren we al de beste vrienden. Ik was enorm gelukkig dat ik eindelijk een vriend had die me hielp met alles, ervoor zorgde dat ik gelukkig was. Ik hoopte zo dat dit niet voor korte duur was, maar je bewees het tegendeel. De zomervakantie was lang genoeg voor jou en Bella kwam in beeld. Je voelde je enorm tot haar aangetrokken, was wat je me vertelde. Ik kon het niet geloven. Stukje bij beetje verloor ik je aan haar. Ik verafschuw haar, iedere keer als ze bij je is. Iedere keer minder bij mij. Ik mis je armen om me heen. Om me te troosten, om samen met me te lachen als we weer iets raar doen. Ik mis je ...
Toennet in de keuken, was ik met Jasper aan het praten over jou. Hij werd gek van mijn gepieker, en dat is wederzijds. Ik word gek van mezelf, gek van jou. Het lijkt alsof het je niets kan schelen. Het lijkt wel alsof ik niet meer besta voor jou. Maar voor mij ben je nog steeds dezelfde Edward, die ik ken. Of kende eigenlijk. Ik heb het gevoel, dat Bella jou van mij afpakt. Ik zie je nooit meer. Ze is zó afhankelijk van jou, dat je haar niet eens meer wil loslaten. Je zegt dat ze een drug voor jou is, maar dat ben jij ook voor mij. Ik kan niet zonder je, maar zolang je met Bella bent, kan ik ook niet met je leven.

Ik hoop dat je gelukkig bent met haar, dat is alles wat ik je wens.

Liefs, Haiden

Ik dronk een slok water uit de fles die naast me stond. Een druppel op het papier deed de inkt vervagen, maar je kon nog altijd lezen wat er stond. Ik vouwde het blad dubbel en schreef zijn naam erop. Daarna liep ik geluidloos naar Edwards kamer, wetend dat hij daar was, en schoof het blad onder de deur door. Daarna klopte ik op de deur en rende razendsnel naar mijn kamer terug, deed de deur achter me dicht en ging op mijn bank liggen. Ik sloot mijn ogen en rustte uit.

Geklop op mijn deur liet me opschrikken uit mijn dagdromen en ik keek naar de deur. ''Binnen?'' zei ik zacht. De deur ging langzaam open en daar stond Edward. ''Ga weg'' zei ik, nu nog zachter. Hij schudde zijn hoofd en kwam naar binnen, waarna hij de deur achter zich sloot. ''Moet je niet naar Bella'' zei ik met een brok in mijn keel. ''Eerst moet ik dit oplossen'' zei Edward nu. Een stilte volgde. ''Ik begrijp dat je haar niet mag, maar kun je het ook van mijn kant bekijken. Ik kan haar niet vermijden, daarvoor mag ik haar te graag. Ze is, als bloed voor ons'' doorbrak Edward de stilte. ''Ze is een mens'' zei ik nu. ''Ja, dat is ze. En daarom ook gevaarlijker, maar ik mag haar echt graag. Zij is de ware voor mij, denk ik'' zei Edward weer. ''Nou, ik wens je veel geluk in het leven. Doei Edward'' zei ik nu, diep gekwetst. Ik greep mijn mobiel van mijn bureau en vloog door mijn balkondeuren mijn kamer uit. Eenmaal op de grond begon ik te rennen. ''Haiden, wacht'' hoorde ik achter me. Ik keek om en zag dat Edward me in begon te halen. Ik stopte met rennen en concentreerde me op hem. Hij zakte ineen. Daarna begon ik weer te rennen. Toen ik zo ver was, dat mijn benen me niet meer konden dragen, plofte ik neer op een kei. Als ik kon huilen, zouden er nu honderden tranen over mijn wangen lopen. 'Waarom?' dacht ik. Waarom koos hij niet voor mij, waarom voor dat domme wicht. Ik was toch zeker niet lelijker als haar. Ze was, gewoon niet aantrekkelijk. Ik schrok op uit mijn gedachten toen ik achter me een tak hoorde breken. Binnen een tel stond ik recht en draaide me om. Achter me stonden Rosalie en Alice. ''Oh meid'' zei Alice toen ze mijn gezicht zag en ze kwamen naar me toe, sloegen hun armen om me heen en knuffelden me. Toen ze me loslieten zakte ik ineen van verdriet. Ik sloot mijn ogen en langzaam vervaagde alle geluiden om me heen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.