Hoofdcategorieën
Home » Overige » For you in full blossom » Dangerous Three-Person Room
For you in full blossom
Dangerous Three-Person Room
"Wat bedoel je? Delen?" vroeg ik aan Nanba. Hij knikte, "Door de een of andere manier is Dorm 1 helemaal onder water komen te staan."
"Hoe weet je dat?" vroeg ik ongelovig.
"Het staat in de krant." zei Kyobashi
"De.. krant? Ha, hoe weet je dat die gelijk heeft?"
"Het is de 'Osaka Sport'." zei Nanba alsof het de normaalste zaak van de wereld was, "Het ziet er naar uit dat ze de waterpijpen moeten vervangen."
"Wat gaat er dan gebeuren met de jongens uit Dorm 1?" vroeg Nakatsu.
Op dat moment liepen de jongens van Dorm 1 de kantine in met al hun spullen.
"Vanaf vandaag zijn wij in de gastvrije handen van Dorm 2" zei de leider Tennoji.
"Voegen jullie je bij ons?"
"Natuurlijk niet!" zei Nanba "Deze jongens blijven bij ons tot de reparaties klaar zijn."
"Drie mensen per kamer." zei iemand dramatisch.
"Drie personen?" vroeg ik geschrokken.
"Sano!" zei Sekime en hij rende de kamer uit.
Sano knielde bij Yuujiro neer en knuffele de pluizige hond.
Hij keek op in de ogen van Sekime, "Als de zomervakantie begint is er een trainings camp. Wat ga je doen? Er is niks aan te doen als het onmogenlijk is." Ik kwam er bij staan en Sano zag mij. Hij keek snel weg en liep samen met Yuujiro weg.
Sekime en ik wilde weer terug gaan naar de kantine maar Dorm 1 leden blokkeerde de weg door push-up's. Tennoji commandeerde ze en telde alles hij was nu bij 76.
"Hey Tennoji," zei Nanba, "Ben je niet bang dat je je schattige verloofde afschrikt als je zo door gaat?"
"No way, dat dat gaat gebeuren."
"Ik betwijfel dat!" klonk er als een spookachtig gezang, Dorm 3 leden rende naar binnen en hielden hun capes vlapperend achter hun aan.
"Hohohohoho!" lachte de scherpe lacht van Oscar.
"Keep sleeping away... It's summer vacation." zong hij in een roos die hij altijd bij zich had.
"Dat klopt!" zei de voorzitter van de school.
Hij kwam ook de kantine binnengelopen. "Dat klopt, dat klopt, dat klopt."
Hij rolde een bericht uit.
Osaka and St. Blossoms High - Joint Party!
Stond er op. Hij begon uit te leggen.
"Ookal word er op de meeste scholen de liefdesrelatie tussen jongens en meisjes verboden wij stimuleren dat juist. Het leven is een reis waar het gaat om het vinden van de juiste partner."
Ik knikte net als de rest.
Hij keek even op zijn hand naar zijn spiekbriefje en ging verder, "Daarom, in opdracht die niet mis te lopen, moet je kijken met preciese ogen. Dit was het woord van.."
"De directeur haar zelf." riep iedereen in koor.
"Juist ik laat jullie weer alleen." en hij verdween weer.
"De enige weg om je aan te melden voor dit feest is in de top 10 "I want to be your lover" rank van de St. Blossom meisjes." zei Oskar
"Met andere woorden, de sleutel tot succes is meer stemmen krijgen dan de ander! zong hij verder.
"Jou verloofde," begon Nanba tegen Tennouji "Zij zal ook meedoen, toch?" Hij sloeg zijn arm om Tennouji heen, "Misschien zal iemand haar van jou stelen?"
"Misschien ik." zei Oskar.
"Of ik" ging Nanba verder.
"Als dat is wat jullie denken, dan accepteer ik deze uitdaging!" riep Tennouji uit.
Iedereen begon te dansen en te springen, een rare gewoonte van hun.
Sekime draaide zich om en keek uit het raam, "Het niveau daalt met de minuut." zei hij somber.
"Eh?"
Ik keek in de magazine, er was een grote foto van een jongen die aan het hoogspringen was. Het was Sano Shin, de kleine broer van Sano Izumi.
De deur ging open, Sano stapte binnen.
"Wat ben je laat." zei ik, "Waar was je?" ik liep naar beneden.
"Ik was lopen met Yuujiro." zei Sano
"Je gedraagt je raar." concludeerde ik.
"Hoezo?"
"Nou meestal als ik iets aan je vraag negeer je me gewoon."
"Echt?
"Ja."
Ik bleef hem aankijken, hij trok zijn vest uit. Sano keek mij even aan en wende zijn blik weer af.
Ondertussen was de kamerverdeling van Dorm 1, maar Sano en ik bleven in onze kamer.
"Ik ga even douchen!" riep ik.
Sano bleef achter in de kamer en dacht aan Ashiya, de deur werd open gegooid en Nakatsu rende naar binnen.
"Bedankt dat ik hier kan blijven!" riep hij.
"Eh, moest er niet iemand van Dorm 1 hier zijn?"
"Hij smeekte mij om te ruilen." zei Nakatsu, eigenlijk was het andersom geweest em had Nakatsu hem gesmeekt.
"Zo, waar is Mizuki?" vroeg Nakatsu.
"Douche." Sano pakte zijn tas en lieo weg.
"Waar ga je heen?" vroeg Nakatsu.
"Wat maakt het uit."
Nakatsu stond alleen in de kamer en liet al zijn verbeeldingen gaan.
"Nee." en hij schudde heftig zijn hoofd.
"Ik ben hier gekomen om te bewijzen dat ik géén homo ben.
Ja, ja dat klopt. Ik hoef me geen zorgen te maken."
Nee, wacht een seconde! Mizuki is ook een jongen. Het zou geen probleem zijn als wij samen zouden douchen. Hij bewoog zijn twee duimen naar elkaar toe. Right! Right! knikte, blijkbaar onder de indruk van zijn idee, Daarnaast, als we samen douchen spaart het geld bij de water rekening. Ik geef echt om onze Moeder Natuur!
"Ik ga er in!" Nakatsu stond op en botste tegen Ashiya op.
"Hey Nakatsu."
Ik liep naar boven waar ik op mijn bed ging zitten. "Nakatsu, wat vind jij van Sano?"
"Ik ben geen homo!" zei hij snel.
Ik keek hem niet begrijpend aan, "Ja duh. Dat weet ik. Ik bedoel vanuit het vriend standpunt."
"Ah, ik heb er geen speciale gedachtes bij, behalfe dat er een wonder moet gebeuren om hem weer te laten springen."
De hele week hadden jongens campange gevoerd en eindelijk was de dag uitgbroken dat de uitslag bekend gemaakt zou worden.
De 7 jongens waren:
1 Nanba Minami
2 Sano Izumi
3 Nakatsu Suichi
4 Tenoji Megumi
5 Himejima Masao
6 Sekime Kyogo
7 Ashiya Mizuki
"Ugh, waarom alweer ik?" zei ik, "Je bent schattig." antwoorde Oscar die zelf ook helemaal in een trance was.
"Mizuki?" ik draaide mij om daar stond Nakatsu - half naakt - "Waar is Sano? " snel hield ik mijn hand voor mijn ogen. "Mizuki, ik heb shampoo nodig!"
Ik rende naar Yuujiro, waar ik veilig was.
Sano liep de kamer binnen, hij verwachtte dat Nakatsu op de grond lag, maar tot zijn verbazing liep hij de trap op met zijn slaap spullen.
"Dat doe je?" Nakatsu schrok op en keek om.
"Welkom terug" zei ik als elke avond.
"Er is meer plaats hier beneden." zei Sano tegen Nakatsu
"Eh, je hebt gelijk, ik denk dat onze kamers anders zijn gebouwd."
Sano keek ongeloving.
"Je bent alweer laat." zei ik "Heb je weer met Yuujiro gelopen?"
"Ja." zei Sano kortaf, mmm ik zou zweren dat ik Yuujiro tien minuten geleden nog had gezien.
"Tijd om het licht uit te doen." en Sano knipte het licht uit.
Maar ook weer gelijk aan, "Ik ben iets vergeten. Je manier van slapen is best wel uniek." zei Sano tegen Nakatsu die weer de trap op was geslopen en tegen de muur 'sliep'.
De volgende avond ging Sano weer weg zonder reden op te geven, ik wilde nu wel eens weten wat hij steeds deed. Terwijl Nakatsu weer rare plannen in zijn hoofd haalde, spron ik van het balkon af en rende achter Sano aan.
"Waarom ga je achter hem aan?" zei Nakatsu onverschllig.
"Bijvoorbeeld," begon ik maar Nanba onderbrak mij, hij kwam van mijn trap aflopen - hoe was hij daar ooit gekomen? - en zei "Hij werkt part-time omdat hij geld nodig heeft."
"Dansen in een nachtclub." zei Sekime.
"Een vrouw daten die daar werkt." zei Noe.
"Bij de verbodenzone rond hangen." zei Kayashima.
"Van volwassenen entertainment genieten." zei Yodoyabashi.
"Drugs dealen." zei Arashiyama.
"Mensen smokkel." zei Tannowa.
"Illegale spullen verkopen." zei de voorzitter.
"What the...?" zei Nakatsu.
"Neppe paspoorten maken."
"Rondlopen in de kleren van een oude man."
"Op een fiets rijden die hij heeft gestolen."
"Alle ramen breken in de stad."
"De wc doortrekken."
"Er zijn te veel van jullie! En waarom is de voorzitter hier ook?" Nakatsu schreeuwde het uit.
Ik rende door de gang naar Yuujiro, "Wat?" hoorde ik Sano achter mij zeggen.
Ik draaide mij om, "Ik dacht dat je Yuujiro zou uitlaten." zei ik.
"Je moet stoppen met mij te volgen." zei Sano.
"Maar.."
'Stop met volgen."
De Joint Party was een regelrechte ramp geworden. Ik had Sano meegesleept en wilde dat hij plezier had. Maar uiteindelijk liep hij weg en schreeuwde tegen mij. Gelukkig was Nakatsu ons gevolgd om mij te beschermen. Twee couples gelukkige couples gingen samen weg, Tenouji met zijn verloofde en Sekime. Nakatsu had ook nog een aanbidder gekregen maar hij vond haar maar niks.
Toen ik die avond op mijn bed zat en naar de maan staarde vroeg ik mij af of het niet verstandig was om gewoon terug te gaan naar Amerika. Ik maakte Sano alleen nog maar ongelukkiger.
"Mizuki!" riep Nakatsu die mijn kamer in was gestormd, "Kom snel!"
Ik rende achter hem aan, "Nakatsu! Waar gaan we heen?"
We rende naar het grasveld, ik snapte niet waarom Nakatsu mij daar heen had gebracht, tot ik een schaduw zag bewegen. "Sano?"
Ik keek naar hem, "Altijd rond deze tijd was Sano weg." zei Nakatsu.
"Dit is..." begon ik.
"Dit is geen wonder. Jij bent het. Jij bent degene die zijn gedachte heeft veranderd!" schreeuwde hij uit.
"Hem zo te zien rennen, maakt mij bijna aan het huilen." zei Nakatsu.
Ik voelde de tranen opwellen, en Nakatsu rende weg. Hij rende naar de ingang van het veld.
"Je gedraagt je wel echt heel cool he?" zei iemand achter Sano.
Hij keek geschrokken op het was Nakatsu en hij wees achter Sano. Ashiya stond daar achter een hek met een glimlach op haar gezicht.
Ik zag de twee vrienden samen rennen, steeds harder en harder. Ze lachte van geluk tot ze er bij neer vielen. Ik liep naar ze toe, "Sano, bedankt." zei ik.
"Krijg niet het verkeerde idee." zei hij met een lach.
"Echt?" ik begon te lachen, het kwam gewoon en stopte niet meer. Nakatsu begon ook te lachen en zelfs Sano liet zich gaan.
"Waarom moet ik met je meegaan?" vroeg ik de volgende ochten geïriteerd aan Sano.
Hij had mij al vroeg wakker gemaakt en ik móets mee.
We stonden oog in oog met twee jongens, ik herkende ze allebei. Het waren Sano Shin en Kagurazaka Makoto. Allebei hoogspringers.
Ik wist dat Sano veel ruzie had gehad met zijn broer en vader na het overlijden van zijn moeder. "Wat doe je hier." zei Sano Shin "Moet ik je weer er van langs geven?"
"Ik heb maar één ding tegen jou te zeggen Shin," Kagurazaka keek verbaasd op, ook hij had meerdere malen geprobeerd om Sano over te halen tot springen.
"Ik zie je bij de Autumn National Competition." Shin leek van zijn stuk maar Kagurazaka keek blij.
En ik?
Ik kon mijn geluk niet opbrengen.
"Kom we gaan." zei Sano.
Samen liepen we weg, al knaagde er wel iets aan mij.
Als Sano de sprong zou maken, zou ik moeten vertrekken. Net nu ik mij zo op mijn gemak voelde.
Net nu ik nog meer voor hem begon te voelen.
Sano stapte in de bus wachtend op Sekime, toen die einelijk binnen kwam grijnsde hij. "Kan ik ook nog mee?" zei Sano tegen hem. Sekime ging ook zitten in de bus. "Ik heb op je gewacht."
Ik was alleen in mijn kamer, zonder Sano was het zo leeg en groot. Ik ging slapen, maar net toen ik lag legde iemand zijn hand op mijn mond en hield mij stevig vast. Ik wilde gillen maar dat lukte niet.
Reacties:
Dit is echt mooi!!
Ik wil meer weten!!
Echt zo schattig dat Sano toch is gaan trainen
IK WIL MEEER!!!
Oesh, het gene dat je zo graag wilt eindigt in een ramp.
Verder <3
Wtf?